این بازنشسته میگوید: برای جراحی آب مروارید هر دو چشم، تمام مدارک پزشکی و اسناد پرداختی را به بیمه تکمیلی آتیهسازان حافظ تحویل دادهام. از اردیبهشت منتظر دریافت هزینه درمانی هستم که به بیمارستان پرداخت کردهام.
او ادامه میدهد: بارها با آتیهسازان حافظ تماس گرفتهام، اما هر بار پاسخ یکسانی میشنوم؛ اینکه «اسناد پرداختی آماده است، اما سازمان تامین اجتماعی حق بیمههایی را که از شما کسر کرده، به آتیهسازان نپرداخته و باید منتظر بمانید».
این بازنشسته با اشاره به وضعیت معیشتی خود میگوید: حقوق من ۱۵ میلیون تومان است، اما برای جراحی چشمهایم دو تا سه برابر این مبلغ را با قرض و قوله خرج بیمارستان کردهام. حالا بیش از شش ماه است منتظر بیمه تکمیلی ماندهام تا پولم را برگرداند.
او تأکید میکند: سالها هر ماه مبلغ قابل توجهی بابت بیمه تکمیلی پرداخت کردهام، به این امید که روزی به کارم بیاید؛ اما حالا که واقعاً به آن نیاز دارم، میبینم همه این سالها الکی دلخوش بودهام. گویا با بیمه تکمیلی ما را دنبال نخود سیاه فرستادهاند.
این بازنشسته در پاسخ به این پرسش که آیا امسال برای «بیمه تکمیلی طلایی» که بسته آن به تازگی عرضه شده ثبتنام خواهد کرد یا نه، میگوید: کدام بیمه طلایی؟ بیمه تکمیلی بازنشستگان هنوز در همان قرارداد قبلی و بیمه معمولی مانده است. چرا باید پول بیشتری برای بسته طلایی بدهیم؟
او با انتقاد ادامه میدهد: خدمات درمانی ما هنوز به مفرغ هم نرسیده، چه برسد به طلایی! هر ماه مبالغ گزاف از ما بازنشستگان کسر میشود، اما معلوم نیست این پولها کجا میرود و چطور هزینه میشود.
این بازنشسته پس از شش ماه دوندگی و انتظار میگوید: دیگر امیدی به این بیمههای رنگارنگ و این نظام پولی ندارم. اگر سی سال به جای پرداخت حق بیمه، پولم را خودم سرمایهگذاری کرده بودم، امروز سرمایهدار بودم و لازم نبود شش ماه منتظر بمانم تا بیمه تکمیلی خرج عمل چشمم را بدهد.
