دولت ترامپ در راستای سیاستهای فشار حداکثری خود بزرگترین ناوگان دریایی خود را در تاریخ آمریکای جنوبی برای محاصره کامل ونزوئلا بسیج کرده است.
وی این عملیات را برای کنترل مسیرهای دریایی ضروری دانسته و هشدار داده که کشور ونزوئلا به زودی با یک شوک اقتصادی و سیاسی بیسابقه مواجه خواهد شد.
ترامپ در توضیح این تصمیم گفت که نفتکشهایی که به ونزوئلا وارد میشوند، در واقع منابع مالی نظام مادورو را تأمین میکنند و بهاینترتیب کمک به بقاء دولت این کشور میکنند.
این تصمیمات به دنبال توقیف یک نفتکش ونزوئلایی توسط آمریکا در هفته گذشته اتخاذ شده است. نفتکش مذکور حامل محمولهای از نفت ونزوئلا بود که تحت تحریمهای بینالمللی قرار داشت.
این اقدام آمریکا موجب افزایش تنشها بین دو کشور شده و دولت ونزوئلا از آن بهعنوان «دزدی دولتی» یاد کرده است. همچنین دولت کاراکاس اعتراضات شدید خود را در برابر شورای امنیت سازمان ملل متحد مطرح کرده و خواستار آزادی خدمه نفتکشها شد.
دولت ونزوئلا تحریمهای نفتی آمریکا را غیر عقلانی دانسته و تأکید کرده که این اقدامات تأثیر منفی مستقیمی بر اقتصاد کشور و بحرانهای انسانی موجود دارد.
مقامات ونزوئلایی تصریح کردهاند که این تحریمها نه تنها با قوانین بینالمللی مغایر است، بلکه به تجارت جهانی آسیب میزند و منجر به اختلال در بازارها و تشدید بحران انرژی میشود.
آنها همچنین هشدار دادهاند که این اقدامات فشار بیشتری به مردم عادی وارد کرده و به جای حل مشکلات سیاسی، تنشهای منطقهای را تشدید کرده است.
کاراکاس از جامعه جهانی خواسته تا در برابر این سیاستها ایستادگی کند و تأکید کرده که نفت ونزوئلا باید بخشی از بازار جهانی باقی بماند و استفاده از آن بهعنوان ابزار فشار برخلاف اصول عدالت اقتصادی و همکاری بینالمللی است.
با افزایش فشارها بر صادرات نفت ونزوئلا و تشدید تنشهای سیاسی بین این کشور و آمریکا، انتظار میرود که قیمت نفت در آینده نوسانات بیشتری داشته باشد.
کارشناسان بازار نفت هشدار میدهند که این تحریمها میتوانند به کاهش بیشتر عرضه و در نتیجه افزایش قیمت نفت منجر شوند. بهویژه اینکه با توجه به کاهش تقاضا در سطح جهانی، بازار نفت بهشدت تحت فشار قرار دارد و حتی ممکن است شاهد یک رکود جهانی در تقاضای نفت باشیم.
این در حالی است که قیمت نفت دیروز سهشنبه برای اولین بار طی چند ماه اخیر به زیر ۶۰ دلار در هر بشکه یعنی به کمترین سطح از ماه می تاکنون رسیده بود.
احتمال توافق صلح میان روسیه و اوکراین بازار را امیدوار کرده که تحریمهای نفتی مسکو برداشته شود.
بر اساس دادههای بازار، هر بشکه نفت برنت با یک دلار و ۶۰ سنت کاهش ۵۸.۹۶ دلار و هر بشکه نفت خام آمریکا با نیم دلار و ۵۹ سنت کاهش ۵۵.۲۳ دلار معامله شد.
طبق گزارشهای معتبر از جمله اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) و اوپک، ونزوئلا حدود ۳۰۰ میلیارد بشکه ذخایر نفتی اثباتشده دارد که این رقم بیشترین ذخایر نفتی جهان را تشکیل میدهد.
این ذخایر عمدتاً در میدانهای نفتی عظیم مانند میدان «اورینوکو» متمرکز هستند. بهطور کلی، این میزان ذخایر نفتی ونزوئلا را به بزرگترین دارنده ذخایر نفتی جهان تبدیل میکند، حتی بیشتر از عربستان سعودی که ذخایر آن حدود ۲۶۰ میلیارد بشکه است.
این در حالی است که خبرگزاری بلومبرگ دیروز گزارش داده بود با وجود فشارهای آمریکا بر صادرات نفت فنزویلا، همچنان جریان نفت به چین ادامه دارد و پالایشگاههای چینی، بهویژه پالایشگاههای مستقل معروف به «قوریهای چای»، عمده خریداران نفت خام ونزوئلا هستند که با تخفیفهای قابل توجه عرضه میشود.
طبق دادههای جمعآوری شده توسط شرکت کپلر، ذخیرهسازی نفت ونزوئلا در ناوگان شناور به بیش از ۲۰ میلیون بشکه رسیده است که بالاترین میزان از سه سال گذشته بهشمار میآید.
این نفت که عمدتاً در دریا ذخیره میشود، بهویژه برای پالایشگاههای چینی که بزرگترین خریداران نفت فنزویلا هستند، شبکهای از ایمنی ایجاد میکند. این نفتکشها بیشتر در آبهای آسیایی مستقر هستند و دسترسی به آنها برای پالایشگاهها راحتتر است.
بر اساس تحلیل بلومبرگ، چین احتمالاً با مشکل تأمین نفت در ماههای آینده مواجه نخواهد شد و تا فوریه یا مارس آینده میتواند نفت مورد نیاز خود را تأمین کند. با این حال، در صورت تشدید فشارهای آمریکا، پالایشگاهها ممکن است برای جایگزینی کامل نفت فنزویلا با مشکلاتی روبهرو شوند. در حال حاضر، نفتهای دیگر مانند آکسس ویسترن کانادایی یا نفت ایرانی به عنوان جایگزینهایی برای نفت فنزویلا موجود هستند، اما هزینه آنها بالاتر است.
بسیاری از تحلیلگران و رسانههای آمریکایی از جمله بلومبرگ و سیانان، معتقدند که این بهانههای مربوط به مواد مخدر صرفاً پوششی برای هدف اصلی واشنگتن، که همان دسترسی به منابع نفتی ونزوئلا است، به شمار میآید.
این رسانهها اشاره دارند که به رغم ادعای واشنگتن در مورد مبارزه با مواد مخدر، تحریمها و اقدامات نظامی بیشتر بر کنترل و دسترسی به ذخایر عظیم نفتی ونزوئلا متمرکز است، چرا که این کشور یکی از بزرگترین ذخایر نفتی اثباتشده جهان را در اختیار دارد.
تحلیلگران همچنین تأکید میکنند که آمریکا در سیاستهای خود بهویژه در قبال کشورهای غنی از منابع انرژی مانند ونزوئلا، معمولاً از مسائل اقتصادی و استراتژیک بیشتری بهعنوان عوامل اصلی بهرهبرداری میکند. / همشهری
