غول خفته خلیج فارس بازار را قبضه کرد
طارق الرومی، وزیر نفت کویت، اعلام کرد که ظرفیت تولید کنونی نفت خام این کشور به ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز رسیده که بالاترین سطح از سال ۲۰۱۰ است.

وزیر نفت کویت در گفتوگویی با روزنامه القبس بیان کرد که این کشور در چارچوب توافق هشت کشور ائتلاف تولیدکنندگان عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپکپلاس) برای لغو تدریجی کاهش عرضه داوطلبانه، قصد دارد تولید نفت خود را از اکتبر به ۲ میلیون و ۵۵۹ هزار بشکه در روز برساند. این اقدام همسو با برنامه لغو تدریجی کاهش عرضه داوطلبانه هشت کشور عضو اوپکپلاس که از آوریل امسال آغاز شده، با هدف حمایت از تعادل بازار جهانی نفت انجام میشود.
ظرفیت تولید کویت در اوج
هشت عضو اوپک پلاس بهتازگی توافق کردند که از اکتبر روزانه ۱۳۷ هزار بشکه از کاهش عرضه داوطلبانه خود را به بازارهای جهانی بازگردانند. این تصمیم ادامه روندی است که پس از سالها کاهش عرضه، با هدف پاسخگویی به تقاضای جهانی و تثبیت بازار گرفته شده است. وزیر نفت کویت ضمن تأکید بر اینکه تصمیمهای اوپکپلاس بر اساس تحولات بازار گرفته میشود، گفت: بر این اساس، تصمیم برای لغو تدریجی کاهش عرضه داوطلبانه میتواند متوقف یا لغو شود.
الرومی گفت که برگزاری نشستهای ماهانه امکان واکنش سریعتر به شرایط بازار را فراهم میکند و انعطافپذیری در تصمیمگیری را تضمین میکند. وی همچنین با اظهار خوشبینی به دستیابی به تعادل در بازار نفت، تصریح کرد: تصمیم هشت عضو اوپکپلاس برای لغو تدریجی کاهش عرضه داوطلبانه از زمان اجرا در آوریل، تأثیر مثبتی بر پویایی عرضه و تقاضا داشته است.
اختلاف پیشبینیها: آژانس بینالمللی انرژی در مقابل اوپک
بر اساس پیشبینی آژانس بینالمللی انرژی، مصرف جهانی نفت در سال ۲۰۲۵ میلادی روزانه ۷۴۰ هزار بشکه و در سال ۲۰۲۶ روزانه ۷۰۰ هزار بشکه افزایش خواهد یافت. در همین حال، اوپک پیشبینی کرده است که تقاضا در سال جاری میلادی روزانه یک میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه و در سال آینده میلادی یک میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه دیگر افزایش یابد؛ اختلافی قابلتوجه بین دو چشمانداز که بر تحلیلهای بازار تأثیرگذار است. الرومی در پایان بیان کرد که تقاضای جهانی نفت در حال افزایش است، زیرا ذخیرهسازیهای نفت خام به زیر میانگین پنجساله رسیده است.
ارتباطات کویت و ایران در بازار نفت خلیج فارس:
عرضه جهانی و سهم ایران: زمانی که کویت ظرفیت تولید خود را افزایش میدهد و عرضه داوطلبانه را به بازار برمیگرداند، این امر میتواند بر قیمت جهانی نفت تأثیر بگذارد. افزایش عرضه از سوی یک تولیدکننده بزرگ مانند کویت، ممکن است فشار نزولی بر قیمتها وارد کند. این وضعیت میتواند بر درآمد نفتی ایران، که همچنان به صادرات نفت وابسته است، تأثیر بگذارد. اگرچه تحریمها نقش اصلی را در صادرات نفت ایران ایفا میکنند، اما تغییرات در قیمت جهانی به طور کلی بر توانایی ایران برای فروش نفت در صورت رفع محدودیتها یا در بازارهای خاص تأثیر میگذارد.
موقعیت در اوپکپلاس: هم کویت و هم ایران عضو اوپک هستند و ایران نیز به توافقات اوپکپلاس پایبند است (هرچند مشارکت ایران در کاهش عرضه به دلیل شرایط خاص خود متفاوت بوده است). تصمیمات کویت برای افزایش تولید در چارچوب اوپکپلاس، بخشی از تلاشهای کلی این ائتلاف برای مدیریت بازار است. ایران نیز در این مذاکرات حضور دارد و هرگونه تغییر در عرضه از سوی اعضا، فضای مذاکرات و تصمیمگیریهای آینده را تحت تأثیر قرار میدهد.
رقابت منطقهای (بالقوه): در شرایطی که تحریمها علیه ایران اعمال شده است، افزایش تولید و صادرات از سوی همسایگان مانند کویت میتواند در درازمدت، رقابت را در بازارهای هدف (در صورت رفع تحریمها برای ایران) تشدید کند. البته در حال حاضر، تمرکز اصلی ایران بر رفع موانع صادراتی و افزایش تولید تحت شرایط موجود است.
تأثیر بر قیمت نفت: همانطور که در متن اصلی اشاره شد، افزایش عرضه جهانی (توسط کویت) میتواند بر قیمت تأثیر بگذارد. کاهش قیمت نفت، اگرچه در شرایط فعلی ایران ممکن است به طور مستقیم محسوس نباشد، اما در بلندمدت و در صورت تغییر شرایط، بر پتانسیل درآمدزایی و برنامهریزیهای اقتصادی تأثیرگذار است.
تنوعبخشی به عرضه: افزایش عرضه از سوی کویت، به خصوص در دورانی که بازارهای جهانی به دنبال اطمینان از ثبات عرضه هستند، میتواند به عنوان یک عامل مثبت تلقی شود. این امر نشاندهنده انعطافپذیری و توانایی تولیدکنندگان خلیج فارس در پاسخ به تقاضا است.