وانگ یی از ۱۲ دسامبر سفر پنجروزهای به خاورمیانه آغاز کرد و نخستین مقصد او ابوظبی بود. در دیدار با شیخ عبدالله بن زاید، وزیر خارجه امارات، دو طرف بر هماهنگی در نهادهای چندجانبه همچون بریکس، سازمان همکاری شانگهای و سازمان ملل تأکید کردند. گفتوگوها شامل گسترش همکاریهای دوجانبه در سرمایهگذاری، نفت و گاز و بررسی وضعیت کلی خاورمیانه بود. وانگ از نقش امارات در حمایت از برگزاری اجلاسهای چین–اعراب و چین–شورای همکاری خلیج فارس در سال ۲۰۲۶ استقبال کرد و خواستار پیشرفت در توافق تجارت آزاد چین–GCC شد؛ توافقی که مذاکرات آن نزدیک به دو دهه ادامه دارد.
در ریاض، وانگ یی با محمد بن سلمان دیدار کرد و چین را قابلاعتمادترین شریک عربستان در مسیر تنوعبخشی اقتصادی و توسعه بلندمدت معرفی نمود. او تأکید کرد که ثبات منطقه برای موفقیت برنامههای توسعه عربستان ضروری است و چین آماده ایفای نقش سازنده در این زمینه است. با توجه به حجم تجارت ۱۰۷ میلیارد دلاری، چین بزرگترین شریک تجاری عربستان محسوب میشود. وانگ همچنین در دیدار با فیصل بن فرحان، وزیر خارجه عربستان، از تداوم بهبود روابط ریاض و تهران استقبال کرد و حمایت چین از دستیابی به راهحلی «عادلانه و جامع» برای مسئله فلسطین را اعلام نمود. او بر پایبندی به راهحل دوکشوری، قطعنامههای سازمان ملل و ابتکار صلح عربی تأکید کرد. وانگ در نشستهای فرهنگی، گردشگری و مذاکرات تجارت آزاد چین–GCC نیز شرکت داشت و خواستار تسریع در نهایی شدن این توافق شد.
در اَمان، گفتوگوهای وانگ یی با ملک عبدالله دوم و ایمن الصفدی عمدتاً بر بحران غزه متمرکز بود. وانگ تأکید کرد چین همواره از کشورهای کوچک و متوسط حمایت میکند و شریکی راهبردی و قابلاعتماد برای اردن باقی خواهد ماند. او وضعیت کنونی منطقه را «پیچیده و خطرناک» توصیف کرد و مسئولیت کاهش تنش یا تشدید درگیری را متوجه همه طرفها دانست. چین نقش اردن را بهعنوان عامل ثبات منطقه و بازیگری فعال در مسئله فلسطین مهم ارزیابی کرد و مقامات اردنی نیز از رویکرد عادلانه و متوازن چین استقبال کردند.
تحلیلگران معتقدند انتخاب امارات، عربستان و اردن کاملاً حسابشده بوده است: عربستان بهعنوان شریک اصلی انرژی چین، امارات بهعنوان مرکز مالی و لجستیکی ابتکار کمربند و راه، و اردن بهعنوان کشوری با دیپلماسی متوازن و نفوذ سیاسی در بحرانهای منطقهای. این سفر نشاندهنده تلاش چین برای تثبیت نقش خود بهعنوان بازیگری ثباتبخش در آینده سیاسی خاورمیانه و بهویژه تحولات پس از جنگ غزه است.
از نظر اقتصادی، چین بزرگترین شریک تجاری شورای همکاری خلیج فارس است و در سال ۲۰۲۴ حجم مبادلات آن با کشورهای GCC به ۲۹۹ میلیارد دلار رسید. این حضور اقتصادی گسترده به چین نفوذ سیاسی قابل توجهی داده و اعتماد کشورهای خلیج فارس را جلب کرده است، بدون آنکه از روشهای تقابلی یا فشار سیاسی استفاده کند.
در مجموع، چین با تکیه بر دیپلماسی میانجیگرانه، بیطرفی سیاسی و همکاری اقتصادی تلاش میکند جایگاه خود را بهعنوان یک بازیگر مؤثر و سازنده در خاورمیانه تقویت کند. اگر این رویکرد به کاهش تنشها و آغاز گفتوگوهای سیاسی در منطقه منجر شود، نفوذ و اعتبار دیپلماتیک پکن فراتر از حوزه اقتصاد گسترش خواهد یافت.
