آلبرت بغزیان توضیح داد که افزایش قیمتها در بازارهای مختلف لزوماً به معنای کسب سود واقعی نیست، بلکه بیشتر جبرانی نسبی برای خساراتی است که خانوارها بر اثر تورم تجربه میکنند. او گفت آنچه امروز در بازار ارز، طلا و داراییها میبینیم بیشتر ناشی از تلاش مردم برای حفظ قدرت خریدشان است تا فعالیتهای سوداگرانه.
این اقتصاددان به اظهارات مسئولان اقتصادی درباره نرخ تورم اشاره کرد و تصریح نمود که اگرچه بودجه به طور مستقیم تورم ۴۰ تا ۵۰ درصدی ایجاد نمیکند، اما فشار اصلی تورم بر کالاهای اساسی و اقلام مصرفی خانوار وارد میشود. در برخی موارد، افزایش قیمتها از ۱۰۰ درصد نیز فراتر رفته است. بغزیان ناتوانی در کنترل قیمت کالاهایی مانند برنج و حبوبات را نشانهای از شکاف عمیق میان سیاستهای بودجهای و واقعیتهای معیشتی مردم دانست.
وی بودجه سالانه را ترکیبی از انقباض در بخش تولید و انبساط در برخی حوزههای خدماتی و فرهنگی معرفی کرد و گفت افزایش قیمتها دیگر پاسخگوی تأمین خدمات عمومی نیست و دولت ناچار به افزایش هزینهها شده است، در حالی که منابع درآمدی کافی در اختیار ندارد. بغزیان ریشه مشکلات را در کاهش درآمدهای دولت، به ویژه کاهش فروش نفت به دلیل تحریمها و تنشهای سیاسی دانست و افزود تا زمانی که دولت در حوزه درآمدهای ارزی و ریالی محدودیت دارد، نمیتوان انتظار بهبود پایدار در خدمات و رفاه عمومی داشت.
این اقتصاددان در پایان بر اهمیت حفظ اخلاق حرفهای کسب و کار و همبستگی اجتماعی در شرایط دشوار اقتصادی تأکید کرد و گفت: در چنین وضعیتی، توجه به سفره همسایه، حمایت متقابل و جلوگیری از فروپاشی بنیان خانوادهها بیش از هر زمان دیگری ضروری است.
