آنچه در سال های اخیر شدیدا مردم را نسبت به سیاست های دولت روحانی بدبین و حساس کرد، عدم کنترل قیمت کالاهای اساسی و مایهتاج مردم بود! به جرات می توان گفت نهادهای تصمیم گیر در طول حداقل دو سال اخیر حتی توان کنترل قیمت ها برای یک ماه را هم نداشتند و همه چیز مدام گران و گران تر شد.
از شیر و ماست و کره گرفته تا روغن و برنج و قند و شکر، هر کدام به نوبت اول در بازار کم یاب، بعد نایاب و بعد با قیمت های غیرمنصفانه گران و گران تر شدند.
البته گزارش قیمت کالاهای اساسی در سال ۱۳۸۸ نشان می دهد همه این محصولات در این ۱۲ سال حداقل ۱۰۰۰ درصد افزایش قیمت را تجربه کرده و قیمت آنها به بیش از ۱۰ برابر رسیده است!
روغن حلب پنج کیلویی ۷۱۵۰ تومان
هر کیلو قند خردشده ۱۲۵۰ تومان
کیسه شکر ۵۰ کیلویی به قیمت عمده ۹۳۰۰ تومان
هر شانه تخممرغ زردهرنگی به نرخ ۲۳۵۰ تومان
یک قوطی رب (بنابر نوع برند) ۹۰۰ تا ۱۱۰۰ تومان
هر کیلو برنج ایرانی درجه یک هاشمی ۲۵۰۰ تا ۲۶۵۰ تومان
هر کیلو برنج هندی به قیمت ۱۷۰۰ تومان تا ۱۹۰۰تومان
باید امیدوار بود که در سال جاری کنترل نرخ ها در دستور کار دولت باشد تا مردم بیش از این فشار مربوط به نوسانات قیمتی در بازار را تحمل نکنند.
