دو بحران بزرگ تامین اجتماعی؛ بیمه دیگر پناهگاه بازنشستگان نیست
در حالی که بازنشستگان تأمین اجتماعی پس از دهه‌ها کسر یک‌سوم حقوق برای برخورداری از مستمری کافی و درمان رایگان، با واقعیت تلخی روبه‌رو هستند، داستان یک زن ۶۰ساله سرپرست خانوار که سه روز با درد شدید کلیه بین بیمارستان‌های ملکی سرگردان شد و در نهایت ۱۸ میلیون تومان در بخش خصوصی پرداخت کرد، نماد فروپاشی دو کارکرد اصلی این صندوق بین‌نسلی است.
امروزه، مستمری بازنشستگی نه تنها حداقل هزینه‌های زندگی را پوشش نمی‌دهد، بلکه خدمات درمانی رایگان تأمین اجتماعی نیز آن‌گونه که قانون وعده داده، در اختیار بیمه‌شدگان قرار نمی‌گیرد. کارگرانی که ماهانه درصد قابل توجهی – گاهی تا یک‌سوم – از دستمزد خود را برای بهره‌مندی از حمایت‌های این صندوق کنار می‌گذارند، دیگر امیدی به کارایی آن ندارند.
سازمان تأمین اجتماعی، به عنوان بزرگ‌ترین صندوق بیمه‌گر کشور، قرار بود آرامش خاطر بیمه‌شدگان را با دو کارکرد اصلی تأمین کند: مستمری کافی در دوران بازنشستگی و درمان رایگان در طول دوران بیمه‌پردازی و پس از آن. اما این دو کارکرد پس از سال‌ها به حداقل ممکن رسیده و روند کاهش حمایت‌های این صندوق بین‌نسلی نامعلوم است. حالا حتی جوانان نیروی کار می‌گویند: «اگر بیمه هم نباشیم، اتفاق خاصی نمی‌افتد!»
گزارش پیش‌رو، بی‌اثری این دو کارکرد را با روایت واقعی یک زن ۶۰ساله سرپرست خانوار نشان می‌دهد. او پس از ۳۰ سال کار و بیمه‌پردازی، مستمری‌اش کفاف حداقل نیازهای زندگی را نمی‌دهد و مجبور به ادامه کار در دوران بازنشستگی است – جبری که برای بسیاری از بازنشستگان تکرار می‌شود و خلاف ماده ۹۶ قانون تأمین اجتماعی است.
درآمد ماهانه او – ترکیبی از مستمری و حقوق شغل پاره‌وقت – صرفاً برای حداقل‌های زندگی کافی است؛ هر هزینه ناگهانی، بحران‌ساز می‌شود. وقتی درد شدید کلیه ناگهان حمله‌ور شد، اولین گزینه‌اش استفاده از درمان رایگان تأمین اجتماعی بود – همان که سال‌ها برایش هزینه پرداخته بود.
این زن ۶۰ساله از سه روز سرگردانی با درد شدید بین بیمارستان‌های تأمین اجتماعی می‌گوید؛ تجربه‌ای که بارها برای بیمه‌شدگان دیگر تکرار شده و نشان‌دهنده عقب‌نشینی این سازمان حتی از حداقل وظایف حمایتی‌اش است. درمان اورژانسی باید سریع باشد، اما روایت او از وضعیت اسفبار اورژانس‌های ملکی حکایت دیگری دارد.
سه روز درماندگی برای درمان رایگان
روز اول: درد کلیه ناگهان شروع شد. به بیمارستان هاشمی‌نژاد – مرکز تخصصی کلیه و یکی از بیمارستان‌های ملکی تأمین اجتماعی – مراجعه کرد. چندین ساعت برای تشکیل پرونده صرف کرد، اما گفتند دستگاه سنگ‌شکن ندارند و باید به بخش خصوصی برود. هزینه آنجا احتمالاً کل درآمد یک ماهش را می‌بلعید؛ بنابراین درد را تحمل کرد تا از خدمات پرداختی سال‌های پیش استفاده کند.
«مگر یک بازنشسته چقدر درآمد دارد که ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان برای درمان بدهد؟ این مبلغ برای حداقل‌بگیرها فاجعه است. رفتن به خصوصی یعنی یک ماه عقب افتادن از هزینه‌های زندگی. درد شدید را تحمل کردم تا از خدماتی که سال‌ها هزینه‌اش را دادم، بهره ببرم.»
روز دوم: به بیمارستان میلاد – یکی از بزرگ‌ترین مراکز ملکی تأمین اجتماعی – رفت. شلوغی صف‌ها فراتر از تصور بود. با وجود درد شدید و وضعیت اورژانسی، هیچ اولویت‌ای نداشت؛ ظاهراً کیس اورژانسی در این بیمارستان معنایی ندارد.
«حدود ۱۰۰ نفر در نوبت بودند. فکر می‌کردم به دلیل اورژانسی بودن و درد زیاد، خارج از نوبت ویزیت شوم، اما باید صبر می‌کردم. با بدبختی ویزیت شدم و مراحل عمل را یکی‌یکی گذراندم؛ برای هر کدام صف‌های طولانی. درد می‌کشیدم اما به امید پایان کار تحمل کردم. بعد از همه این‌ها گفتند آزمایش ندارید و نمی‌توانیم کاری کنیم! با همان درد به خانه برگشتم.»
نتیجه ۸ ساعت دوندگی: هیچ. درد دو روزه امانش را بریده بود، اما همچنان از خصوصی دوری کرد تا درآمد خانواده را حفظ کند.
روز سوم: صبح به میلاد بازگشت تا آزمایش قبلی را تحویل دهد و کار را ادامه دهد. برخی مراحل را تکرار کرد، ساعت‌ها در صف‌ها ایستاد تا مدارک آماده شود. وقتی نوبت پزشک رسید، گفتند دکتر رفته و هفته بعد با همان پزشک قبلی بیایید. تحمل حتی یک ساعت درد بیشتر غیرممکن بود، چه برسد به چند روز.
«ناامید به بیمارستان لبافی‌نژاد رفتم. وضعیت آنجا بدتر بود؛ بیماران و خانواده‌ها در پیاده‌روها چادر زده بودند. پرس‌وجو کردم و فهمیدم ساعت‌ها معطلی لازم است. تا ساعت یک ایستادم و نوبت ویزیت گرفتم. در طبقه مربوطه، همه در انتظار دکتر بودند. درد امانم را بریده بود. از پرسنل شنیدم دستگاه سنگ‌شکن تا اول آبان کار نمی‌کند!»
روز سوم – بیمارستان خصوصی: درد دیگر قابل تحمل نبود. این زن ۶۰ساله، سرپرست خانوار و بازنشسته پس از ۳۰ سال پرداخت حق بیمه برای روزهای مبادا، مستاصل به خصوصی رفت: «به یک بیمارستان خصوصی رفتم. ۱۸ میلیون تومان دادم و کارم انجام شد.»
یک نمونه از هزاران مورد
روایت‌های مشابه درماندگی فراوان است: تلاش برای حداقل خدمات درمانی رایگان، سرگردانی بین مراکز ملکی، و در نهایت پرداخت کامل از جیب در خصوصی. سازمانی که قانوناً موظف به پوشش صفر تا صد هزینه‌های درمانی بیمه‌شدگان به صورت رایگان است، حالا چنان ناتوان عمل می‌کند که بیمه‌شده یا از درمان چشم‌پوشی می‌کند یا همه هزینه را خودش می‌پردازد.
این زن تنها یک نمونه از هزاران است. نتیجه ۳۰ سال کار و بیمه‌پردازی‌اش چنان ناچیز که در بازنشستگی همچنان کار می‌کند؛ و تجربه سه‌روزه بیمارستان‌های تأمین اجتماعی نشان داد حتی در بیماری ناگهانی، آن ذخیره سال‌ها به دردش نمی‌خورد. آنچه برای روز مبادا کنار گذاشته بود، در روز مبادا هم به دادش نرسید!
ما هم همین اشتباه رو انجام دادیم و یه عم ر حق بیمه دادیم
در صورتی که مبلغ حق بیمه رو اگه ماهیانه طلا میخریدیم بعد از سی سال هم چند صد گرم طلا داشتیم که ما ل خودمون بود و هم با فروشش و سپرده گذاشت ن پولش تو بانک و گرفتن سود مبلغی بیش از دو برابر حقوق بازنشستگی تامین اجتماعی می گرفتیم و اصل پول هم مال خودمون بود
به نسل های جوونتر پیشنهاد میدم که این شتباه رو نکنن و خودشون پس انداز کنن
اگر دولت بدهی ۱۲۰۰میایادری تامین اجتماعی را پرداخت کند ودست از جیب تامین اجتماعی در بیاورد این حال روز یک بیمار گار کر که ۳۰ سال بیمه پرداخته نخواهدبود مقصر اصلی دولت است از ماست که برماست
الان ۴ساله باز نشسته شدم بخاطر کمی حقوق در یکی از برجهای شمال شهر لابی منی میکنم در اداره خودم سرپرست قسمت بودم تکریم سا لمندان کار برای قشر مرفه عاقبت۳۲سال پردا خت بیمه
آنقدر به مردم بی پناه ظلم می شود روزی آی د این ظلم به خود مسعولین برگردد خدا در ق رآن گفت که اگر چیزی را بر خود نمی پسندی برای دیگران نخواه
مهم اینه که برادران کمونیست و همچنین اعر اب اجنبی از سرمایه های کشور تو رفاه باشن د
تا زمانیکه تامین اجتماعی مستقل از دولت اقدام نکند و بدهی خود را از دولت وصول نکند دارای مشکل خواهد بود.
لعنت خدا بر مسئولانی که از صندوق تأمین‌اجتماعی دزدی میکنند
واقعیتی قابل انکار، بیمه کارگری اگر بحث اجباری بودن در بین نباشد هیچ بیمه ای لحا ظ نخواهد گردید، حق بیمه ها بالاست، فواید بیمه ناچیز بوده و در زمان حال که اصلا ک ارایی ندارد، هزینه های درمان اغلب آزاد م حاسبه می شود، مراکز طرف قرارداد بیمه وجو د دارد ولیکن در عمل هیچ....... دارو هم ک ه تماما آزاد محاسبه می شود، مبلغ پرداختی بیمه بسیار ناچیز است، در زمان بازنشستگی نیز مبلغی که پرداخت می نمایند با هزینه های زندگی همخوانی نداشته و هیچ بازنشسته ای رضایت ندارد. امیدوارم مسئولین مربوطه تدابیر بهتری بیندیشند.
کلا حق بیمه را حذف یا اختیاری کنید. لازم نکرده بالاجبار و بدون رضایت حقوق بگیر ، از حقوقش ، حق بیمه کسر بشه. چون آخرش ، چیزی برای بازنشستگی نمی مونه. اینجوری هم مجبور نیستین سن و سابقه بیمه پردازی را بدون هیچ قاعده و ضابطه ای و صرفا سلیقه ای بصورت پلکانی بالا ببرید.
آقا جدیدا مد شده از تخت و بیمارستان و بی مه تامین اجتماعی در بیمارستان میلاد فقط مختص پزشکان میلاد ودوستان وتمام فامیلاشو ن وخانواده های کارمندان تعلق میگیرد بقیه برن بمیرن
آقای دکتر پزشکیان ، لطفاً اگر بدنبال عدل و عدالت هستید با مطالعه ی متن ذیل و دستور عادلانه ای که مرضی خداوند و بندگان ذی حق اوست، خریدار فردای قیامتتان باشد؛
همانگونه که مستحضرید در حال حاضر مبلغی که پس از 30 سال خدمت بعنوان پاداش آخر خدمت پرداخت می گردد بر اساس میانگین پرداخت حقوق و مزایای 2 سال آخر خدمت می باشد که در برخی موارد بدور از عدالت و در نوع خود شبیه بازی منچ و سرسره بازی است ! بعنوان مثال؛ فردی 28 سال با داشتن سواد علمی، تجربه ی کافی و رتبه¬ی ممتاز اداری که سال های سال آن را با ریاضت و سختی بدست آورده و بالطبع از حقوق و مزایای متناسب با آن برخوردار است، به یکباره 2 سال آخر خدمت بر اثر برخی جریانات و سلایق اداری و بعضاً حب و بغض به یکدفعه حقوق 2 سال آخرخدمتش، تغییر و تنزیل پیدا می نماید و در نتیجه متحمل ضرر و زیانی مهلک می شود و یا بالعکس آن ، فردی علیرغم عدم کفایت و سواد و تجربه ی اداری در 2 سال آخر خدمت بعلت مشمول لطف و محبت مسئولین خود به یکباره ره سی ساله را در مدت 2 سال طی می نماید و در نتیجه پاداشی قابل توجه، متوجه او می شود لذا لازم می نماید، مسئولین محترم به بازی منچ و سرسره بازی اداری پایان داده و قانونی منصفانه را جایگزین نمایند. بطوریکه ملاک اختصاص پاداش آخر خدمت، 5 سال اشتغال آخر خدمت البته با لحاظ نمودن میزان تورم و اعمال فرمول های اداری و کارگزینی مترتب بر آن، توسط اهل فن منابع انسانی باشد. رجاء واثق است ، اهتمام و توجه خاصی که عزیزان در رفع این بی عدالتی می نمایند نه تنها عند الناس مشکور که عندالله نیز مأجوریت خود را بدنبال خواهد داشت. و قفوهم و انهم مسئولون.
آقای محرابی این اشتباه محضه! مدیران تامین اجتماعی خودشان در صدد انجام چنین کار ننگینی هستند لطفاً شما یکی دیگه تحریکشان نکن! بنده خدا اگر ملاک پنج سال آخر شود مطمئن باش ضرائب تورم در آن دخالت داده نمی شود و حتماً بضرر تمامی بازنشستگان آینده خواهد شد! حقوق پنج سال پیش کجا تورم الان کجا ؟! فعالان کارگری با قدرت تمام سعی در جلوگیری از اجرای این طرح ( ملاک قرار دادن پنج سال آخر برای بازنشستگی ) دارند بعد شما نسنجیده می خواهی همه رشته هایشان را پنبه کنی ؟! واقعاً که!
نمیدونم گناه کارگرچیه چرا باید انقدزجر ب کشن همین ی بازنشتگی رو دارن اونم ازشون ن گیرین
بنده هم خانم سرطان داشت و برای ازمایش ها ی دوری باید انجام میدادم سقف بیمه تکمی لی پر شدع بود گفتم برای اولین بار برم از بیمارستان تامین اجتماعی سی تی اسکن بگی رم تو گرگان خراب بود رفتم گنبد انجا هم فرستان دارو که یک میلیون 700هزارتومان از بیرون تهیه کردم
بیمار هم ناشتا بود گفتن دکتر نیست فردا بیا فردا برگشت یم بعد از 3ساعت الافی گفتن دستگاه خرا ب شده هیچی رفتم بیرون ازاد 28میلیون توم ان این هم از بازنشستگی جالب هنوز هم مع وقات فروردین پرداخت نکردن آقای سالاری ب ری بهتر نیست یک جوان بیا جات
مخصوصا این آتیه سازان حافظ! ۴ ماهه بیمه های مریضان متقاضی طرف قراردادرو پرداخت نکرده. وزیرعلوم ووزیر رفاه چرا رسیدگی نمیکنن؟؟
اوضاع بدجور شیرتوشیرشده! با رییس جمهور پ زشک! اوضاع فقط بنفع پزشکان شده!
بیمه چشمش کور دندش نرم تا اون باش به این دولت اعتماد نکنه
بیمارستان فوق تخصصی البرزبرای نوارعصب سه روز مریض را نوبت داد و کنسل کرد اخرش فرستاد خصوصی و اونجاهم پله ها ناجورو رفتیم
درمانگاه شهیدرجایی دوروزهم اونجا نوبت داد و کنسل گرد خلاصه گندزدن به مملکت باجیب خالی توقع دارن بریم انگلیس درمان کنیم
خجالت بکشید
عزیزان بازنشسته تا زمانی ک دولت هر جا کم میاره دستش تا آرنج تو جیب تامین اجتماعی هست همین آش و همین کاسه اس نمونه اش بان ک آینده ک میلیارد میلیارد اختلاس و پول ش ویی بوجود آوردن حالا میخوان دستشون رو بک نن تو هلدینگ شرکت شستا ک مربوط ب سازمان تامین اجتماعی هست
الان ک کانون با زنشستگان ک در واقع باید زبان ما بازنشسته ها باشه و نگذاره ک این اتفاق صورت بگیره همشون انگار مردن اونوقت همه جا فقط حرف میزنن ک تامین اجتماعی سازمان بین النسلیه آقایون بفرمایید از این سازمان بین النسل ی دفاع کنید نگذارید سرمایه چند میلیون با زنشسته رو ب یغما ببرن
لعنت خدا بر شما که این ملت رو نابود کردی د فردای قیامت اگر قیامتی باشه چه جوابی خ واهید داد
زمانی من تو تلوزیون مساحبه ای رو دیدم با مردم گزارش میپرسید ایا میدونید سازمان تا مین اجتماعی ثروتمندترین سازمان ایرانه من حالا فهمیدم میخستن خاک برسرش کنن اگه نم یتونید همه بازنشسته هارو بازخرید کنید بر ن پی کارشون باچه امیدی زندگی کنیم اخه
چشم ودل مسئولین مملکت روشن،که در دولتهای مختلف صندوق تامین اجتماعی راجز ثروتهای شخصی خود قلمداد کردندوبردن!!!!