شرکت «یاقوت»، بازوی تخصصی اکتشاف معدنی گروه و معادن، در کمتر از سه سال توانسته با فناوریهای روز و مدیریت دانش، تحولی عمیق در صنعت حفاری ایران ایجاد کند از عمیقترین گمانه کشور در سیستان تا پروژههای کلان در ساغند و اردستان.
تخصیص سهمیه سوخت به بخش معدن، بهجای حمایت، چالشی بزرگ و زمینهساز اتهام قاچاق شده است. در حالی که ماشینآلات بیش از نیم قرن عمر دارند و مصرف سوختی بیش از حد استاندارد جهانی دارند، سهمیه ناکافی (۱.۷ میلیارد از ۲.۲ میلیارد لیتر نیاز) معدنکاران را مجبور به خرید سوخت آزاد کرده و این بخش حیاتی را در مظان اتهام فساد سازمانیافته قرار داده است.
با وجود چالشهای ساختاری و خامفروشی، استان بوشهر با اجرای طرحهای راهبردی مثل فروسیلیسیم دشتی، قدمی جدی به سوی صنعتیسازی معادن برمیدارد؛ اما نیازمند راهکارهای فرابخشی برای غلبه بر موانع محیطزیستی، مالی و زیرساختی است.
پانزدهمین نمایشگاه تخصصی معدن، صنایع معدنی، ماشین آلات معدنی و راهسازی این روزها در محل نمایشگاه های بین المللی اصفهان در حال برگزاری است و با حضور شرکت های داخلی و خارجی، به محلی برای نمایش توانمندی ها و تعامل فعالان این حوزه تبدیل شده است.
صنعت معدنکاری همواره یکی از سختترین و پرخطرترین مشاغل جهان بوده است. کار در اعماق زمین، استفاده از تجهیزات سنگین، وجود گازهای سمی و احتمال ریزش تونلها، معدنکاری را به حرفهای طاقتفرسا و پرریسک تبدیل کرده است. در طول تاریخ، حوادث معدن بارها جان هزاران کارگر را گرفته و به عنوان تراژدیهای صنعتی در حافظه جمعی بشر ثبت شدهاند. مرگبارترین حوادث معدن جهان نه تنها نشاندهنده خطرات ذاتی این صنعت هستند، بلکه اهمیت ایمنی، نظارت و فناوریهای نوین را نیز برجسته میکنند. از انفجارهای گاز متان در معادن زغالسنگ گرفته تا ریزشهای گسترده در معادن فلزی، این حوادث یادآور میشوند که معدنکاری بدون رعایت استانداردهای ایمنی میتواند به فجایعی انسانی و اقتصادی منجر شود. در این مطلب قصد داریم با مرگبارترین حوادث معدن جهان آشنا شویم؛ رویدادهایی که هر یک درسهای بزرگی برای آینده صنعت معدن دارند. بررسی این حوادث به ما کمک میکند تا درک کنیم چرا کار معدن یکی از سختترین مشاغل دنیا محسوب میشود و چرا توجه به ایمنی و فناوریهای پیشگیرانه در این حوزه حیاتی است.
معادن از دیرباز تاکنون نقش بسیار مهمی در توسعه اقتصادی، صنعتی و فناوری کشورهای مختلف جهان ایفا کردهاند. منابع معدنی بهعنوان یکی از اساسیترین سرمایههای طبیعی هر کشور، پایه و اساس بسیاری از صنایع بزرگ و کوچک را تشکیل میدهند و بدون آنها ادامه حیات بسیاری از فعالیتهای صنعتی امکانپذیر نخواهد بود. فلزات معدنی از مهمترین مواد استخراجشده از معادن هستند که در صنایع گوناگونی مانند ساختوساز، حملونقل، انرژی، الکترونیک و تولید تجهیزات پیشرفته کاربرد گستردهای دارند. به همین دلیل، فلزات معدنی بهعنوان یکی از مهمترین عناصر راهبردی جهان شناخته میشوند و دسترسی به آنها برای کشورها از اهمیت ویژهای برخوردار است.
مواد خام طبیعی که از دل زمین استخراج میشوند، نقش کلیدی در رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و افزایش توان رقابتی کشورها در عرصه جهانی دارند. کشورهایی که از ذخایر معدنی غنی برخوردارند، این امکان را دارند که با مدیریت صحیح منابع خود، به قدرتهای صنعتی و اقتصادی تبدیل شوند. در واقع، داشتن معادن بزرگ و ارزشمند میتواند امنیت اقتصادی یک کشور را تقویت کرده و وابستگی آن به سایر کشورها را کاهش دهد. از این رو، معادن نهتنها منابع طبیعی، بلکه سرمایههایی راهبردی برای آینده کشورها به شمار میآیند. اهمیت معادن تنها به جنبه اقتصادی آنها محدود نمیشود، بلکه این منابع نقش مهمی در پیشرفت فناوری و توسعه پایدار نیز دارند. بسیاری از فناوریهای نوین و صنایع پیشرفته بدون دسترسی به مواد معدنی امکان رشد و گسترش نخواهند داشت. به همین دلیل، رقابت میان کشورها برای شناسایی، بهرهبرداری و حفاظت از معادن روزبهروز افزایش یافته است. در این گزارش تلاش می کنیم تا با نگاهی کلی و کاربردی، به معرفی و بررسی بزرگترین و مهمترین معادن جهان بپردازیم. آشنایی با این معادن میتواند درک بهتری از جایگاه منابع معدنی در اقتصاد جهانی و اهمیت راهبردی آنها برای کشورها فراهم کند.
معدن طلای فزر را میتوان یکی از پروژههای مهم و آیندهدار در صنعت معدن ایران دانست. وجود ذخایر طلای اقتصادی، موقعیت جغرافیایی مناسب، قابلیت توسعه فنی و جذابیت سرمایهگذاری، همگی عواملی هستند که اهمیت این معدن را دوچندان میکنند. با مدیریت صحیح، سرمایهگذاری هدفمند و استفاده از فناوریهای نوین، معدن طلای فزر میتواند نقش مؤثری در رشد تولید طلا، توسعه اقتصادی منطقه و تقویت صنعت معدن کشور ایفا کند. در مجموع، فزر نهتنها یک معدن طلا، بلکه یک فرصت استراتژیک برای آینده اقتصادی ایران به شمار میرود.
تغییر پارادایم در قلب اقتصاد جهانی: چین، بزرگترین تولیدکننده فولاد، در حال اجرای یک بازنگری استراتژیک در سیاستهای معدنی خود است تا امنیت منابع را تضمین و سلطه خود بر زنجیره تأمین مواد اولیه حیاتی را تقویت کند.