در شرایط فعلی حوزههای غیرمولد مانند ملک، مسکن، طلا، سکه، ارز و... از جذابیت بالایی برخوردار شدهاند. به نحوی که معاملات مکرر در این حوزهها صورت میگیرد و افراد با هدف دسترسی به سودهای کلان و کوتاهمدت به فعالیت اقدام میکنند. این شرایط به نفع اقتصاد ملی نیست و با ایجاد تورم به گستره مشکلات دامن میزند.
در کشورهای پیشرفته حساسیت بالایی بر روی جلوگیری از رونق گرفتن فعالیتهای مخرب و سوداگرانه وجود دارد. در همین راستا، بر معاملات سوداگرانه مالیات شدیدی بسته میشود. به نحوی که این طور اقدامات صرفه اقتصادی برای افراد ندارد.
در کشور ما نیز به درستی این ضرورت درک شده است که باید مقابله با فعالیتهای مخرب در دستور کار قرار بگیرد. در همین راستا، قانون مالیات بر سوداگری در تیرماه سال جاری در مجلس مصوب شد. قرار است از فعالیتهای مخرب و سوداگرانه مالیات اخذ شود و جلوی معاملات مکرر و تورمزا گرفته شود.
فعالیتهای سوداگرانه اگرچه در کوتاهمدت صاحبانشان را به سودهای کلان میرسانند، اما در نهایت به ضرر اقتصاد ملی هستند و با تورمزایی به مشکلات کشور اضافه میکنند. متضرر اصلی تورم در کشور اقشار ضعیف هستند که زیر بار گرانی و هزینههای بالای زندگی له میشوند. به منظور حل این مشکلات، اجرای قانون مالیات بر سوداگری ضرورت دارد.
در ادامه نظرات سیدمحمد جمالیان، نماینده اراک، خنداب و کمیجان در مجلس را در خصوص ضرورت اجرای قانون مالیات بر سوداگری و اثرگذاری آن بر افزایش هزینه فعالیتهای مخرب در کشور میخوانید.
جمالیان با اشاره به این موضوع که قانون مالیات بر سوداگری با هدف مقابله با فعالیتهای مخرب و تورمزا در مجلس مصوب شد و قرار نیست لطمهای به زندگی روزمره افراد وارد شود، تصریح کرد: مقابله با فعالیتهایی که برای اقتصاد ملی مشکل ایجاد میکنند، جزو وظایف حاکمیت است. دولت باید به عنوان یک عامل تنظیمگر و تسهیلکننده فعالیتهای اقتصادی عمل کند و زمینه را برای فعالیت قانونی و سالم به وجود بیاورد.
وی ادامه داد: در شرایطی که سوداگری رونق دارد و کنترلی هم بر این موضوع نمیشود، تولید از جذابیت میافتد. در حال حاضر، افراد ترجیح میدهند سرمایه خود را در معاملات مکرر به کار بیندازند و سودهای کلان ببرند. باید شرایط به نفع بخش تولید تغییر کند.
این نماینده مجلس در پایان خاطرنشان کرد: اجرای قانون مالیات بر سوداگری میتواند به کاهش تقاضای سرمایهای سفتهبازان از اموال و داراییها از طریق کاهش سود و صرفه اقتصادی فعالیتهای نامولد منجر شود. همچنین کاهش نقدینگیخواهی ناشی از تقاضای سرمایهای و هدایت نقدینگی به سمت فعالیتهای مولد و تولیدی نیز از دیگر مزیتهای مالیات بر سوداگری است. این موارد به معنای اعمال نقش تنظیمگری دولت است که اهمیت بالایی دارد.