مقامات آموزشوپرورش کره جنوبی درصدد اصلاح جدی نظام آموزشی خود هستند. آنها قصد دارند این اصلاحات را هر چه سریعتر به اجرا گذارند.
گسترشنیوز: وقتی پای رتبهبندی در میان باشد نظام آموزشی کره معمولا یکی از سه رتبه نخست را به خود اختصاص میدهد. نمیتوان عملکرد درخشان این نظام آموزشی را انکار کرد اما این موفقیت، بدون هزینه نبوده است و سلامت روحی و روانی دانشآموزان و والدین را به مخاطره افکنده و علاوه بر آن، چند آسیب بزرگ دیگر هم به همراه داشته است. از همین روست که مقامات آموزشوپرورش کره به فکر اصلاح این وضعیت افتادهاند. یکی از شباهتهای جدی نظامهای آموزشی ما و کره، تاکید زیاده از حد بر موفقیت در کنکور و ورود به دانشگاه است. این خصوصیت، عوارض جبرانناپذیری به همراه دارد. ازاینرو تاکید وزیر جدید آموزشوپرورش، سید محمد بطحایی بر کنکورزدایی حداکثری را باید به فال نیک گرفت. امیدواریم این نگاه و تلاش به سرانجام برسد.
روزی که پروازها به تاخیر میافتد
نظام آموزشی کره بر ۶ سال دوره ابتدایی (۶ تا ۱۲ سالگی)، ۳ سال دوره راهنمایی (۱۲ تا ۱۵ سالگی) و دوره سهساله دبیرستان (۱۵ تا ۱۸ سالگی) مبتنی است.
دانشآموز کرهای و بهتر است بگوییم انسان کرهای، بعدازآنکه از این سه مرحله عبور کرد وارد مهمترین مرحله زندگی خود میشود: کنکور دانشگاه. روز برگزاری کنکور، خیابانهای محل برگزاری آزمون پر از خودرو میشود، ادارات و فروشگاهها با تاخیر برگزار میشوند تا ترافیک سبکتر شود، پروازها به تاخیر میافتند تا دانشآموزان بتوانند تمرکز خود را حفظ کنند. علاوه بر این هرکسی که فکر میکند با تاخیر به امتحان میرسد میتواند از پلیس، اسکورت رایگان بخواهد. بیشتر والدین در اماکن مقدس جمع میشوند و دست به دعا میشوند. سانیونیگ یا همان کنکور قرار است سرنوشت فرد را رقم بزند. در نظام اجتماعی کره جنوبی بدون داشتن مدرک دانشگاهی تقریبا بعید است بتوانید شغل و جایگاه مناسبی به دست آورید. در این کشور همه بر این باور هستند که «اگر از عهده کنکور برنیایی بهاحتمالزیاد بدبخت میشوی».
کنکور، عامل اصلی افسردگی و خودکشی دانشآموزان
کنکور را یکی از دلایل اصلی افسردگی و نرخ بالای خودکشی در میان کودکان کرهای میدانند. رضایت دانش آموزان و دانشجویان کرهای از تحصیل بهشدت اندک است چون فشار و اضطراب روانی تحملناپذیری را بر آنها تحمیل میکند. این نظام آموزشی بهشدت رقابتی، روی سلامت همه دانشآموزان کشور تاثیر سوء گذاشته است. آنچه گفته شد به دانشآموزان محدود نمیشود و گروههای جمعیتی دیگر هم از اینهمه فشار در امان نماندهاند. کرهایها از نظر رفاه در شرایط بسیار خوبی قرار دارند اما بر اساس مطالعهای که درباره شادمانی ملی انجام شده است در جایگاه ۳۳ ام جهان قرار دارند.
هزینههای پایانناپذیر تحصیل
خانوادههای کرهای برای افزودن بر شانس موفقیت کودکان خود و قبولی آنها در کنکور هر سال هزاران دلار خرج کلاسهای فوقبرنامه و کنکور میکنند. تحصیل و کلاس و درسومشق در کره جنوبی یک شغل تماموقت است و تمامی ندارد. دانشآموزان از شنبه تا جمعه کلاس میروند و کل بعدازظهر را باید صرف مطالعه و مرور دروس کنند. در این کشور بیش از ۱۰۰ هزار کلاس و موسسه کنکور وجود دارد و بیش از ۷۵ درصد دانشآموزان در آنها حضور پیدا میکنند. هزینههای سرسامآور باعث شده است که شانس ورود دانشآموزان متعلق به اقشار ثروتمند بسیار بیشتر باشد. یکی از دلایل نرخ کم زاد و والد در کره جنوبی بالا بودن هزینه آموزش است.
نظام آموزشی جایگاه خیرهکنندهای در آزمونهای جهانی دارد: رتبه دانشآموزان کرهای در ریاضیات، خواندن و علوم به ترتیب اول، سوم و پنجم است.
این نظام آموزشی برای کسب رتبه در آزمونهای جهانی مثل PISA ایدهآل است بااینحال بر حفظ کردن مبتنی است. محفوظات بهخودیخود و بهتنهایی نمیتواند شهروندان شادتر و موفقتری تربیت کند. وقتی پای مهارتها و صلاحیتهای انسانی مثل ارتباطات، همکاری و خلاقیت به میان میآید دانشآموزان کرهای، عملکرد ضعیفی دارند.
دولت درصدد جبران
دولت کره جنوبی چند سالی است که به آفتها و آسیبهای نظام آموزشی خود پی برده و درصدد اصلاح آن برآمده است. وزیر آموزشوپرورش این کشور در جلسهای که سال ۲۰۱۷ برگزار شد از اقتدارگرایی حاکم بر نظام آموزشی این کشور، تاکید زیاده از حد بر محفوظات و کسب نمرات بالا انتقاد کرد. هدف آن است که این خصوصیات کمرنگ شوند و جای خود را به خلاقیت، کیفیت آموزشی و توجه به تفاوتهای فردی دانشآموزان داده است. مقامات کرهای دریافتهاند که هر دانشآموز یک انسان متفاوت است، نیازهای آموزشی خاص خودش را دارد و همه را با یک آزمون واحد نمیتوان ارزیابی کرد. کرهایها قصد دارند این اهداف نوین را هرچه زودتر به اجرا بگذارند.