شاهکار بزرگ ؛ ایران از زیر فشار خارج شد ؟
رکوردشکنی تاریخی در تولید نفت ایران؛ دولت از جابه‌جایی ارقام هفت ساله خبر داد.
محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت، روز گذشته در یک نشست خبری با اعلام خبر خوشی برای صنعت انرژی کشور، تصریح کرد: ما توانستیم رکورد تولید نفت در طول هفت سال گذشته را جابه‌جا کنیم. این موفقیت در شرایطی به دست آمده که بخش انرژی کشور تحت فشار مضاعف تحریم‌ها و نیاز مبرم به افزایش ظرفیت عرضه جهانی قرار دارد. وی تأکید کرد که این دستاورد، نتیجه تلاش شبانه‌روزی متخصصان داخلی و برنامه‌ریزی دقیق در حوزه‌های مختلف اکتشاف، توسعه و بهره‌برداری بوده است.
پاک‌نژاد در تشریح جزئیات این افزایش تولید، افزود: با اقداماتی که در میادین نفتی انجام گرفته، همکاران ما با تدابیر خوبی اتخاذ کردند که شامل حفاری درون میدانی است که بر روی چاه‌ها انجام شده است. این حفاری‌ها که به دقت نقاط دارای هیدروکربن باقی‌مانده را هدف قرار داده‌اند، عمق بهره‌برداری از مخازن موجود را به شکل چشمگیری افزایش داده‌اند. همچنین، اقداماتی جهادی در حوزه تأسیسات سطح‌العرضی انجام شد تا زیرساخت‌ها بتوانند حجم بیشتر نفت استخراج شده را مدیریت کنند.
وزیر نفت همچنین به پیشرفت‌های مربوط به زیرساخت‌های فرآوری اشاره کرد و گفت: همچنین بخشی از ظرفیت مرکز فرآورش نفت خام تولیدی میدان آزادگان عملیاتی شد. این اقدام کلیدی، گلوگاه فرآوری را برطرف کرده و اجازه داده تا حجم بیشتری از نفت استخراج شده به خطوط انتقال تزریق شود. این‌ها کمک کرده تا افزایش تولید قابل ملاحظه‌ای داشته باشیم که این میزان در طول هفت سال گذشته یک رکورد محسوب می‌شود و نشان‌دهنده تاب‌آوری این صنعت است.
از اعماق چاه تا بازارهای جهانی: آیا این رکورد، وزن سیاسی دارد؟
این افزایش تولید، نه تنها یک پیروزی فنی، بلکه یک امتیاز مهم در مذاکرات انرژی و تلاش برای تثبیت جایگاه ایران در بازارهای جهانی نفت است. منتقدان همواره بر وابستگی شدید اقتصاد به نفت تأکید دارند، اما این رکوردزنی نشان می‌دهد که دانش فنی و توان عملیاتی کشور برای توسعه میادین بزرگ، حتی با وجود محدودیت‌ها، همچنان پابرجاست. کارشناسان معتقدند که تثبیت این سطح از تولید، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های جدید در میادین مشترک و حفظ نیروی انسانی متخصص است.
آزادگان؛ موتور محرکه رشد یا چاه‌های از یاد رفته؟
تمرکز بر میدان آزادگان، به عنوان یکی از بزرگترین مخازن کشور، اهمیت استراتژیک این پروژه را دوچندان می‌کند. بهره‌برداری از ظرفیت‌های جدید این میدان، می‌تواند نه تنها تولید فعلی را حفظ کند، بلکه فضای لازم برای توسعه فازهای بعدی را نیز فراهم سازد. این امر به طور مستقیم بر اهداف بلندمدت توسعه و افزایش درآمدهای ارزی کشور تأثیرگذار خواهد بود، به شرطی که توسعه تأسیسات بالادستی و پایین‌دستی همگام با آن پیش رود.
با این حال، پرسش اصلی این است که پایداری این رکورد در چه بازه زمانی تضمین می‌شود؟ آیا حفاری‌های جدید صرفاً برای جبران افت طبیعی چاه‌های قدیمی است یا نشان‌دهنده کشف پتانسیل‌های جدید و تحقق وعده‌های افزایش ظرفیت در افق کوتاه‌مدت است؟ دولت اکنون باید با شفاف‌سازی برنامه‌های آتی، اطمینان حاصل کند که این دستاورد تاریخی به یک روند پایدار تبدیل خواهد شد.
