کامران پولادی، عضو کمیسیون امور داخلی و شوراها، با تشریح جزئیات طرح تأسیس سازمان ملی مهاجرت گفت: هدف اصلی این طرح، ساماندهی حضور و اشتغال اتباع بیگانه است. بر همین اساس مقرر شده استانها نیاز خود به نیروی کار مهاجر در مشاغل سخت و زیانآور را اعلام کنند تا برای این افراد شناسنامه کاری صادر شود و کارفرمایان موظف به رعایت حقوق و بیمه آنان باشند.
پولادی درباره آخرین وضعیت سازمان ملی مهاجرت توضیح داد: اتباع غیرمجاز با آمارهای مختلف در کشور حضور دارند و کمیسیون امور داخلی و شوراهای کشور به دنبال آن بود که ساماندهیای در این خصوص انجام دهد و انتظارات مردم را برآورده کند. به همین دلیل، طرح راهاندازی و تأسیس سازمان ملی مهاجرت در دستور کار قرار گرفت. وی تأکید کرد: هدف از راهاندازی این سازمان صرفاً ساماندهی است و برداشتهای دیگری نباید صورت گیرد.
وی ادامه داد: در جلساتی با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، از مدیران کل استانی خواسته شد مشاغل سخت و زیانآوری را که مردم رغبت چندانی به انجام آنها ندارند و لازم است اتباع بیگانه در آنها مشغول شوند، احصا کنند؛ همانند بسیاری از کشورها که چنین سازوکاری دارند. پولادی خاطرنشان کرد: قرار شد هر مدیرکل در هر استان مشاغل سخت مانند معدن یا دیگر حوزهها را مشخص کند و نیاز استان به حضور اتباع بیگانه را تعیین نماید. بهطور مثال، استان خراسان رضوی ممکن است اعلام کند که صد هزار نفر نیروی مهاجر برای مشاغل سخت نیاز دارد و سایر استانها نیز آمارهای خود را ارائه دهند. در نهایت، آمار همه ۳۱ استان تجمیع خواهد شد تا عدد نهایی به دست آید و برای این افراد شناسنامه کاری صادر شود.
پولادی تأکید کرد: بر اساس این طرح، هر کارفرما که از اتباع بیگانه استفاده میکند موظف است تمام امور مربوط به آنها از جمله حقوق، بیمه و سایر مسائل را رعایت کند تا این افراد شناسنامهدار باشند و در صورت بروز هر اتفاقی، کارفرما پاسخگو باشد و امنیت این مسئله برقرار شود. وی افزود: در این مسیر قدم گذاشتیم تا گزارشها آماده و وارد مراحل بعدی شود.
وی در پاسخ به این پرسش که حضور اتباع بیگانه موجب میشود برخی جوانان یا بیکاران داخلی مشاغلی مانند کار ساختمانی را انجام ندهند، گفت: استفاده از ظرفیت جوانان و کارگران داخلی اولویت دارد، اما واقعیت این است که بسیاری از کشورهای دیگر نیز برای مشاغل سخت از اتباع بیگانه استفاده کردهاند. برخی مشاغل واقعاً دشوارند و از توان بخشی از کارگران داخلی خارج است یا رغبت به انجام آن وجود ندارد. به همین دلیل با مراکز استانها و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفتوگو کردیم تا آمار دقیق به دست آید و بتوانیم از این ظرفیت در جاهای لازم استفاده کنیم.
