مسعود کیمیایی خالق فیلمهای ماندگاری چون «قیصر»، «گوزنها»، «سرب» و «دندان مار» وارد ۸۲ سالگی شده است. در حالی که دو سال از ساخت آخرین اثر سینمایی او یعنی «خائنکشی» سپری میشود و این فیلم تا امروز رنگ پرده را بر خود ندیده است. بخش مهمی از خاطره جمعی علاقمندان و پیگیران سینمای ایران دیالوگهای ماندگار و جذاب آثار مسعود کیمیایی است. در قسمت دیالوگهای ناب امروز به بهانه زاروز استاد مسعود کیمیایی نگاهی داریم به دیالوگ برخی از آثار شاخص سینمای این فیلمساز پیشکسوت.
رضا: خداحافظ شما. خدا شفا بده انشاالله!
یکی از دیوانگان: خدا نکنه!
یکی دیگر از دیوانگان: به سال ۱۹۴۷ گلپری جون بله!
میرزا محسنخان: هیچکس تا حالا تو رو یه شب جمعه سر قبر یکی از فامیلا، حتی زنت ندیده. مرد باس گریه کردنم بلد باشه.نوری: از کجا داداش که ما بلد نیستیم؟ شاید زیادی هم بلدیم.
احمد: یه جاست که تو باید وایسی، یه جا هم هست که بایست در ری. اما خدا نکنه جای این دو تا با هم عوض شه. دیگه تا آخر عمر بدهکار خودتی
رضا: آق تهرانی تو عکس باشه، اون عکس بره سینه دیوار اتاق، دیگه اون دیوار نمیریزه.
صادق خان: آقا تهرانی به این بلندی ماشاالله خودش دیواره. عکس یه عمر به اون وامیسه
آقا محسن دربندی: صلوات برای سلامتی امیرعلی… ما کاری به حکم نداریم. حکم رو کاغذ مال محکمه است. اصلیت حکم مال خداست؛ که ما و منش ریخته و گلریزون میکنیم واسه کسی که داره آزاد میشه از این چاردیواری… که همه دنیا چاردیواریه… کرم مرتضی علی یه مرد که واسه شرف و ناموسش دوازده سالو کشیده، وجدانش بالاتر از این پولاست که کاغذه. سلامتی سه تن: ناموس و رفیق و وطن. سلامتی سه کس: زندونی و سرباز و بیکس. سلامتی باغبونی که زمستونشو از بهار بیشتر دوست داره. سلامتی آزادی. سلامتی زندونیای بیملاقاتی
نقره: توطئهای که آدم واسه خودش میکنه یعنی اعتیاد؛ انگار تو خواب دشنه بخوری بمیری، از خواب مرده بپری، ببینی تو رختخوابت پرِ خونه، قلبت کنارت، جدا از تو عین یه تیکه پلاستیک، بیخون سربهسرت میذاره: این اعتیاده؛ فارسی رو خوب حرف بزنی تو دهنت سرنگ باشه این اعتیاده.
دکتر: گلوله خورده، یا اصلا بهش اعتماد نیست، یا خیلی بهش اعتماده!
در این مطلب به مناسبت تولد مسعود کیمیایی از هفت فیلم ایشان دیالوگهای ماندگاری را انتخاب کردیم که شاید خاطرهای برای شما زنده کند. سپاس از این که تا پایان مطلب همراه ما بودید.
