در میان کسب و کارهای مهم در جهان، شغلهایی هستند که از اهمیت بیشتری برخوردارند، بهطور قطع یکی از این مشاغل مهم، وکالت است؛ شغلی که اهمیت بهسزایی در هر جامعهای دارد. ورود به عرصه وکالت یکی از مهمترین اهداف دانشجویان و دانشآموختگان رشتههای مرتبط به این حرفه است، اما رسیدن به آن و موفقیت در این راه تنها معطوف به خواندن درسهای این رشتهها در دانشگاه نیست و سد بزرگی بنام آزمون وکالت و محدودیتهای پذیرش در این آزمون بر سر راه دانشآموختگان حقوق وجود دارد. وکالت شغل تخصصی و مهمی به شمار میرود که در آن به شخص وکیل وظیفه اجتماعی خطیری محول میشود.
در برخی کشورها ورود به این شغل بسیار سخت و فراگیری دانش بسیار و داشتن خصوصیات فردی ویژهای را میطلبد و همین سختگیری برای وارد شدن به این حرفه سبب شده تا بسیاری از افراد تمایلی برای ورود به این شغل را نداشته باشند و ریسک آن را نپذیرند. برپایه آمارها در کشورهای مختلف به طور متوسط به ازای هر ۱۰۰ هزار پرونده، ۲۴۰ وکیل است اما در ایران به ازای هر ۱۰۰ هزار پرونده ۷۶ وکیل وجود دارد که این آمار به خوبی تعداد اندک وکلا را در کشور نشان میدهد. انحصار در روند صدور پروانه وکالت موجب شده که کشور با کمبود وکیل مواجه شود. شیوه برگزاری آزمون وکالت بهصورتی است که تنها سه یا چهار درصد شرکتکنندگان در این آزمون پذیرفته میشوند.
