چند سالی است که سامسونگ و ال جی رسماً ایران را ترک کردهاند اما بازار پر از محصولات این شرکتهاست. این کالاها چطور به بازار ایران میآیند؟ در حال حاضر وضعیت فروش و عرضه در بازار لوازم خانگی چگونه است؟ آیا واقعاً امکان کاهش قیمتها وجود ندارد؟ برای بررسی بیشتر این موضوعات با رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی کرج به گفتگو نشستیم. با گسترشنیوز همراه باشید.
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی مرکز استان البرز در این باره اظهار داشت: «این واقعیت اقتصادی را نمیتوان انکار کرد. ال جی و سامسونگ، دو سال و نیم قبل از بازار کشور رفتند اما به فروش قطرهچکانی خود ادامه دادند. البته همین فروش قطرهچکانی، پاسخگوی نیاز بازار بود و حتی مازاد هم داشتیم. به محض رفتن شرکتهای خارجی، فروش به صورت نقدی درآمد. این در حالی است که کسبه قبلا میتوانستند به صورت چکی و اعتباری خرید کنند و شرکتها برای فروش بیشتر التماس میکردند. از شرایط ناجوانمردانه تحریم، سوءاستفاده شد. شرکتها به اندازه مصرف دو سال، کالای خام داشتند و احتمالا از وضع و شدتیابی تحریمهای جدید مطلع بودند. دلالی لوازم خانگی هم رونق گرفت».
وی گفت: «در واقع دو برابر نیاز جامعه، جنس سهمیهای فروخته میشد. فضایی ایجاد شد که کسبه برای از دست ندادن این به اصطلاح سهمیه، اقدام به خرید مجدد میکردند. این در حالی بود که هنوز خرید قبلی خود را به فروش نرسانده بودند. استنباط من است که شرکتهای خارجی تا سال گذشته، اجناس خود را روانه بازار ما میکردند. شرایط جدید همان بلایی را برسر بازار آورد که در بحث خودرو، مواد غذایی و حوزههای دیگر دیدیم».
اسدالله غلامرضایی در تشریح بیشتر این موضوع گفت: «کالاهای سامسونگ و الجی کلاً مونتاژ داخل است. سامسونگ به سام و الجی به جی پلاس تبدیل شدهاند. جالب اینجاست که شرکتهای دوو و اسنوا بازار داخل را اشباع کردهاند. آنها به اندازه ۵۰ سال درآمد کسب کردهاند. بازار، سرگردان و به قول معروف گیج شده است. باید مدیران و فعالان مختلف از بخشهای صنفی، تولیدی و مجموعههای نظارتی جمع شوند و به این وضعیت پایان دهند. یکی از اعضای این مجموعه باید کسی باشد که در زمینه قیمتگذاری کالاهای خارجی متخصص باشد. قیمتها به حدی بالاست که حتی اگر از شرکتهای کشوری مثل ترکیه، جنس وارد کنیم ۳۰ درصدِ قیمت کنونی، تمام خواهد شد. باید از کارخانجات سوال کرد که دقیقاً برچه اساس قیمتگذاری میکنید؟ تولید داخلی و تولیدکننده و اشتغالآفرینی را بسیار مهم و گرامی میدانیم و ما باید مثل ژاپن، چین و مالزی، تولید داخلی را تقویت کنیم اما باید به موضوعاتی مثل نحوه قیمتگذاری رسیدگی کرد. ارز بالا رفته است اما این دلیل نمیشود که تولیدکنندگان به سرعت و پشت سرهم، قیمت خود را بالا ببرند. این در حالی است که قیمت رقبای همسایه به مراتب کمتر است و برخلاف داخلیها، خدمات وارانتی کامل دارند. به حدی به این موضوع پرداخته نشده است که تولیدکنندگان داخلی از ارائه این خدمات فروش، اکراه دارند و اما و اگرهای فراوانی را مطرح میکنند. دلیل بالا بودن قیمتها کالاهای داخلی چیست؟ آیا واقعا کیفیت بالاتری دارند؟».
اسدالله غلامرضایی درباره وضعیت فروش لوازم خانگی رفته است: «۹۰ درصد بودجه خانوارها به سمت مواد غذایی و کالاهای اساسی متمایل شده است. این واقعیت باعث شده است که کمبود لوازم خانگی دیده نشود. همه چیز به تحریم و نوسانات ارزی نسبت داده میشود اما بخشی از مشکل به عملکرد خود ما برمیگردد. اهالی صاحبنظر و قدیمی بازار، تولیدکنندگان و واردکنندگان باید جمع شوند و پیرامون مشکلات و چالشها گفتگو کنند و به اجماع برسند».
