جولان غیرقانونی‌‌‌ها در پایتخت / ۵۰ درصد مهمان‌پذیرهای تهران تخریب شده‌اند!

مهمان‌پذیران غیرقانونی مهمترین معضل این صنف هستند. این مراکز جواز هم ندارند و از فیلتر رد نشده‌اند اما تابلو دارند و به راحتی کارشان را انجام می‌دهند.

گسترش‌نیوز: مهمانپذیران کلان شهر تهران هر روز در حال کاهش هستند. بر اساس آخرین آمار طی ۴۰ سال اخیر بیش از ۵۰ درصد مهمانپذیرهای فعال در پایتخت یا تخریب شدند و یا تغییر کاربری دارند. کاهش گردشگر و افزایش تعداد مراکز غیرقانونی از جمله مواردی است که باعث شده این صنف رونق خودش را از دست بدهد. شاهرخ محمدزاده رئیس اتحادیه مهمانپذیران استان تهران از طریق رای مردمی از ۲ سال و نیم قبل در این سمت مشغول فعالیت است. او در گفتگو با گسترش نیوز راجع به مشکلات حوزه گردشگری و آخرین وضعیت اتحادیه مهمانپذیران صحبت کرده است.

در حال حاضر چندمهمانپذیر در استان تهران داریم و وضعیت فعالیت آنها به چه شکل است؟

اگر از نظر تعداد بخواهیم بررسی کنیم تناسب خوبی ندارد. به این دلیل که در گذشته حدود ۲۲۰ مهمانپذیر در سطح تهران داشتیم که به مرور زمان از تعداد آنها کاسته شده و اکنون به حدود ۱۰۰ مهمانپذیر کاهش یافته است. به خاطر دارم که از سال ۱۳۵۵ در کشور از اروپا توریست داشتیم اما الان تعداد توریست‌ها خیلی کمتر شده و دیگر درصد قابل توجهی نیستند.

حالا سوال اینجاست که ما به عنوان یک کشور متمدن و دارای سوابق تاریخی چرا نباید از این ظرفیت اقتصادی استفاده کنیم. من امیدوارم که دولت به بخش خصوصی اختیار داده و مسئولیت کارها را به فعالان این عرصه واگذار کند تا بتوانند نقشه‌ها و راهکارهای مثبتی ارائه بدهند. در این شرایط مطمئنم که وضعیت بهتر خواهد شد.

صنعت گردشگری را چقدر در تقویت فضای اقتصاد مقاومتی موثر می‌دانید؟

سوال بسیار خوبی بود. ما درحال‌حاضر در سطح جامعه مشکل بیکاری و اشتغالزایی داریم که صنعت مهانپذیران و هتل‌داران فرصت شغلی بسیار خوبی برای جوانان جویای کار است. در شرایط فعلی ۱۲۰ مهمانپذیر داریم که اگر میانگین افراد شاغل در آن را ۱۵ نفر در نظر بگیریم حدودا ۲۰۰۰ نفر ما اشتغال مستقیم ایجاد کردیم و افرادی به کارکنان مهمانپذیران هستند مانند خانواده‌های آنها و همچنین کسانی که از نظر اقتصادی با ما در ارتباط هستند مانند پارچه‌فروشان، کارخانه‌های مواد شوینده، پلاستیک، کارخانه‌های تشک‌سازی و تمام اجناسی که ما هر روز به آنها نیاز داریم و استفاده می‌کنیم که همه کالاهای تولید داخل است این خود باعث رونق چرخه تولید و اقتصاد داخلی که خود گویای اشتغالزایی مثبت و روبه رشد خوبی خواهد شد.به گفته مقام معظم رهبری اشتغال در جامعه بسیار مهم و هائز اهمیت است. تا حدودی نیز رفع خواهد شد. امیدوارم حمایت‌های لازم انجام بشود.

موانع و چالش‌های این صنعت چیست؟

در گذشته اگر شخصی در این صنعت قصد سرمایه‌گذاری داشت، تشویق می‌شد و حتی مکان مناسب و منطقه مناسب را پیشنهاد می‌کردند اما اکنون اینگونه نیست. به جای آن موانع بسیاری بر سر راه قرار می‌دهند. در این بین مثالی برای شما می‌زنم که بهتر متوجه شوید، فردی در صورت تمایل به ایجاد مهمانپذیر، نخستین مرحله آن استعلام از شهرداری است که بلافاصله شهرداری نسبت به متراژ تقاضای پول بسیاری می‌کنند مثلا متراژ معمولی کوچک ۸۰۰ متر بنا را، ۸۵۰ میلیون تومان طلب می‌کند که سرمایه‌گذار باید پرداخت کند. اولا که فرد سرمایه‌گذار در بخش صنعت گردشگری که خدمات سرلوحه آن است ثانیا اشتغالزایی در جامعه است و رونق در چرخه اقتصادی، این چگونه پشتوانه از سرمایه‌گذار است که اداره‌ها نسبت به خودشان تقاضای مالی می‌کنند مانند سازمان آب، اداره برق، اداره گاز، همینطور پشتوانه نکردن اداره مالیات و مالیات مضاعف بر سرمایه‌گذار که خود بسیار جای تعمل دارد. بخش خصوصی نمی‌گوید دولت نباشد، دولت باید نظارت کامل نسبت به برنامه‌های بخش خصوصی داشته باشد، بهترین کارشناسان برای طرح راهکار، عوامل متخصص صاحب نظر این بخش خصوصی است می‌تواند برنامه‌های مفید در راستای هدفمندی سیاست‌گذاری نظام جمهوری اسلامی ایران برای ارتقاء سطح گردشگری و برنامه‌ریزی‌های تبلیغاتی داشته باشد این خود نشان دهنده ی اشتغالزایی بسیار و پویایی جامعه می‌باشد.

ضمنا در کشورهای اروپایی و کشورهایی که اقتصاد گردشگری برایشان مهم است به بخش خصوصی امتیاز می‌دهند. به عنوان مثال کسی که می‌خواهد هتل بزند وام می‌دهند پشتیبانی می‌کنند با آغوش باز سرمایه گذارا می‌پذیرند ضمنا تا ۵ الی ۱۰ سال از مالیات معاف است که این عمل باعث تشویق و پیشرفت و اشتغالزایی در جامعه می‌شودمتاسفانه در کشور عزیزمان اینگونه نیست و مالیات بیشتری می‌گیرند.

از دیگر موانع و مشکلاتی که ما داریم مهمانپذیران غیرقانونی است که مشغول فعالیت هستند. جاهایی که زیر نظر ما هستند کاملا قانونی است، پول آب، برق، عوارض شهرداری، مالیات، تابلو و... را پرداخت می‌کنند ولی اقامتگاه‌هایی هستند که به طور غیرقانونی کار می‌کنند و حتی جواز هم ندارند و از فیلتر رد نشده‌اند تابلو هم دارند و به راحتی کارشان را انجام می‌دهند و حتی تبلیغات می‌کنند، ما بسیاری از آنها را اطلاع دادیم و شناسایی کردیم و خواستیم که اینها قانون‌مند شوند و تحت نظر باشند اما متاسفانه همکاری‌های لازم انجام نشد. میهمانان محترم هم که اطلاع کافی نسبت به این مکان‌ها ندارند و در این مکان‌ها اقامت می‌کنند که نه اسمی ثبت می‌شود و نه مسئولیت آن مکان‌ها را قبول می‌کنند. به این دلیل است که ما در بخش گردشگری برخورد قانونی نداریم برای مثال در قانون نظام صنفی ما در تبصره ۳ ماده ۱۷ قانونی مصوب شده که هرگونه تبلیغ اعم از فضای مجازی، روزنامه‌های سراسری، بیلبورد، کارت، بنر، بروشور و... تخلف محسوب می‌شود ابتدا اخطار، معرفی به قانون و بعد جریمه و پلمب طبق قانون انجام می‌پذیرد. اما در بستر گردشگری این قانون اجرا نمی‌شود.

تعامل نهادهای مرتبط با گردشگری با بخش خصوصی چگونه است؟

نهادهایی که ما با آنها در ارتباط هستیم عبارتند از: اداره مالیات، شهرداری و سازمان بهداشت و بیمه؛ ما در جلسه‌ای که با دادستان محترم حاج آقای جعفری دولت‌آبادی داشتیم بحثی مطرح شد که چرا اتحادیه‌ها خودشان به صورت خوداحضاری عمل نمی‌کنند، که گفته ایشان بسیار حائز اهمیت است که کار را به‌دست خود بخش خصوصی بدهند و نظارت کامل دولت داشته باشد و نتیجه مطلوب را بهتر بهره‌برداری کنند حال اداره‌های مالیات و شهرداری فقط مشکل تراشی و طلب مالی می‌کنند که می‌گویند طبق قانون این طلب یا خواسته انجام می‌پذیرد.

خواسته‌ها و نیازهای شما در این حوزه چیست؟

در این راستا پیشنهاد ما این است که از هر صنفی کارشناسان و کسانی که در آن بخش تجربه دارند را به عنوان نماینده انتخاب کنند و به نظرشان احترام بگذارند و به این شکل نباشد که قانونی که گذاشته می‌شود هیچ نظری از طرف آن بخش خصوصی نباشد و خودشان قانون بهداشت، نظارت، اداره و... را تصویب کنند. اداره بیمه هم با ما همکاری‌های لازم را انجام نمی‌دهد و تسهیلات کمی را به کارکنان می‌دهد و به اندازه مبلغی که کسر می‌کند خدمات نمی‌دهد. سازمان شهرداری هم متاسفانه به هیچ عنوان با ما همکاری نمی‌کند و به هر دلیلی مانع سر راه ما می‌گذارد، به عنوان مثال برای گرفتن جواز یک مهمانپذیر شما باید هزینه هنگفت بابت تغییر کاربری بدهید که این مبلغ با توجه به شرایط و مکان آن فرق می‌کند، که خود یکی از موانع سد راه است. این یکی از موانع است که امیدواریم وضعیت بهتر شود و با ما بیشتر همکاری کنند.

ما می‌خواهیم جامعه‌ای مفید و سالم داشته باشیم و در این راستا باید از طرف همه نهادها، ادارات، سازمان ها، اداره‌ها همکاری لازم انجام دهند و هرکدام در هر بخشی به سهم خود به یکدیگر کمک کنند تا بتوان به بهترین شکل به مردم خدمات ارائه داد و وضعیت اقتصادی و اشتغال کشور را بهتر کرد. خواسته‌های ما اینهاست که به ما اهمیت دهند و جایگاه اتحادیه از نظر تجربیات و امکانات و شرایط مانند گذشته شود واختیارات ما به جایگاه اصلی برگردد و اجازه دهند که اتحادیه هم نظر دهد و خودش مسائل را اداره کند و دولت هم نظارت‌های لازم را داشته باشد و که خود این موضوع نشان از صرفه جویی هزینه‌های دولت خواهد شد تا دولت بتواند به خدمات عمومی جامعه بیشتر رسیدگی کند در ضمن تخلفی سر زد برخورد قانونی و متناسب انجام شود.

نکات مثبت و منفی در تبدیل شدن سازمان میراث فرهنگی گردشگری صنایع دستی به وزارتخانه چیست؟

نکات منفی وجود ندارد. عقیده فکری بنده این است که صنعت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی درحال‌حاضر بسیار بزرگ است و بهتر است به صورت مناسب شود و به بخش خصوصی سپرده شود. در این راستا صحبت‌ هایی انجام شده اما متاسفانه عملی نشده است. اگر وزارتخانه شود بهتر می‌شود و پیشنهاد می‌شود در این وزارتخانه قانونی به عنوان قانون نظام صنعت گردشگری بگذارند بسیار راهگشا خواهد بود. درحال‌حاضر به شکل انجمن است که فقط نظر دهنده هستند و قانون خاصی ندارد. باید قانون‌مند شود مانند قانون نظام صنفی بهتر می‌شود و تمامی اینها هر بخش و صنفی اتحادیه شود و به‌دست بخش خصوصی بدهند و قانون مشخص و اختیارات اجرایی داشته باشد و خود بخش خصوصی آن را اداره کند و بار مالی از دوش دولت بخش خصوصی برمی دارد. دولت هم وظیفه نظارت را داشته باشد. تمامی مشکلات و موانع، اداره کردن و کارهای دیگر را بخش خصوصی انجام دهد که این به نفع دولت و رفع مشکلات اقتصادی است.

در پایان این اتحادیه آمادگی کامل برای همکاری و همیاری با تمام اداره‌ها و نهادها و سازمان‌ها همچنین برای قانونمند شدن مکانها ی غیر قانونی و غیرمجاز هم در اسرع وقت همکاری لازم جهت تسریع به قانونمند شدن را دارد.