تبادل گردشگر میان ایران و سایر کشورهایی که رابطه خوبی با حاکمیت دارند، می‌تواند نقش چشمگیری در رونق اقتصادی و افزایش درآمدهای ارزی ایفا کند. ورود گردشگران خارجی علاوه بر ایجاد فرصت‌های شغلی در حوزه‌های مرتبط با خدمات سفر، هتل‌داری، حمل‌ونقل و صنایع دستی، سبب ورود مستقیم ارز به کشور می‌شود.

کسری بودجه سنگین ایران در سال ۱۴۰۴-۱۴۰۵، به ویژه ناشی از ناترازی در بازار بنزین، دولت را به سمت افزایش قیمت بنزین سوق داده است. اگرچه می‌تواند منبع مهمی برای جبران کسری بودجه باشد، اما پیامدهای اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای به همراه دارد. اجرای آن نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و حمایت‌های هدفمند از اقشار آسیب‌پذیر است.

در جلسه پُرحاشیه هیات وزیران در ۱۹ مرداد ۱۴۰۴، از تصمیمات بزرگ اقتصادی مانند حذف ۴ صفر از پول ملی تا مذاکرات حساس با آژانس انرژی اتمی و تأمین ناوگان اتوبوس رونمایی شد. رئیس‌جمهور و وزرا در جمع خبرنگاران از حفظ منافع ایران در کریدور زنگزور و ثبات در تأمین کالاهای اساسی خبر دادند. اما آیا این تصمیمات می‌توانند چالش‌های اقتصادی و زیرساختی کشور را حل کنند؟

پس از بیش از سه دهه تنش و درگیری، آذربایجان و ارمنستان به توافقی تاریخی برای صلح دست یافتند که نقطه عطفی در روابط پرتنش این دو کشور به‌شمار می‌رود. این توافق با میانجی‌گری دونالد ترامپ و پس از سال‌ها منازعه بر سر منطقه ناگورنو-قره‌باغ حاصل شد و فرصتی تازه برای ثبات و همکاری منطقه‌ای ایجاد کرد.

رئیس جمهور آمریکا: اگر به ایران حمله نمی‌کردیم ظرف دو ماه به بمب هسته‌ای دست پیدا می‌کرد.

مذاکرات ایران و آمریکا به صورت غیر مستقیم احتمالا طی روزهای آینده شروع خواهد شد.

گزارش جدید دفتر آمار ایالات متحده نشان می‌دهد که تجارت ایران و آمریکا در ماه می ۲۰۲۵ به تنها ۲.۵ میلیون دلار رسیده، کاهشی ۵۲.۸ درصدی نسبت به سال گذشته. این افت چشمگیر، تحت تأثیر سیاست‌های فشار حداکثری دونالد ترامپ و تشدید تحریم‌ها، تجارت دو کشور را به پایین‌ترین سطح در سال‌های اخیر رسانده است.

در حالی که برخی شواهد حکایت از تلاش غرب برای احیای فشارهای چندجانبه بر ایران دارد، دولت و وزارت نفت خود را برای سناریوی بازگشت تحریم‌های سازمان ملل آماده کرده‌اند. این بار اما فضای مواجهه با گذشته تفاوت‌هایی دارد. تجربه تحریم‌های شدید در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ و همچنین تحریم‌های ثانویه پس از خروج آمریکا از برجام در سال ۱۳۹۷، درسی مهم برای سیاستگذاران انرژی کشور بود. اکنون مسئولان تلاش می‌کنند تا با رویکردی پیش‌دستانه، تبعات منفی احتمالی را به حداقل برسانند.

عمیق‌تر شدن رکود بازار مسکن پس از جنگ ۱۲ روزه، پدیده‌ای چندبعدی است که ریشه‌های آن را باید در تلاقی عوامل اقتصادی، روانی و ساختاری جست‌وجو کرد. با آغاز جنگ و تشدید نااطمینانی در فضای کلان، بسیاری از خریداران بالقوه دست از جست‌وجوی ملک کشیدند و در موضع انتظار قرار گرفتند. این تغییر رفتار، عملاً سطح تقاضای واقعی در بازار را به پایین‌ترین سطح ماه‌های اخیر رساند.

در حالی که روابط تجاری ایران با جهان در بهار امسال به بیش از ۲۴ میلیارد دلار رسید، تجارت با آمریکا همچنان در حاشیه‌ای کمرنگ باقی مانده است. با سهمی ناچیز از کل تجارت خارجی ایران، مبادلات دوجانبه با ایالات متحده تصویری از محدودیت‌ها و عدم توازن را به نمایش می‌گذارد. اما چه کالاهایی در این مسیر محدود جابه‌جا می‌شوند و چرا تراز تجاری ایران همچنان منفی است؟

ترامپ ادعا کرد: البته، همانطور که گفته بودم، تخریب شده‌اند و اگر لازم باشد دوباره این کار را خواهیم کرد.

نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین اعلام کرد: مسکو آماده است در صورتی که ایران و آمریکا بخواهند، نقش میانجی را در مذاکرات آن‌ها ایفا کند.

قیمت نفت، به عنوان یکی از مهم‌ترین متغیرهای اقتصادی جهانی، همواره نقشی کلیدی در تعیین سرنوشت اقتصادی کشورهایی مانند ایران ایفا کرده است. به ویژه در اقتصاد ایران که بخش قابل توجهی از درآمدهای دولت و بودجه عمومی به صادرات نفت وابسته است، نوسانات قیمت این ماده حیاتی می‌تواند اثرات عمیق و گسترده‌ای بر تمامی حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی کشور داشته باشد.

طرح واگذاری کنترل کریدور راهبردی «زنگزور» به یک شرکت آمریکایی، نخستین نشانه علنی از حمایت رسمی دولت ترامپ از حضور پررنگ‌تر ایالات متحده در تحولات ژئوپلیتیکی قفقاز به شمار می‌آید. این اقدام نه‌تنها یک تصمیم اقتصادی یا قراردادی ساده نیست، بلکه در دل خود پیام آشکاری از عزم واشنگتن برای ایفای نقش مستقیم در روندهای امنیتی، اقتصادی و راهبردی این منطقه حساس دارد؛ منطقه‌ای که در سال‌های اخیر به عرصه رقابت فزاینده میان بازیگران بزرگی چون روسیه، ایران، ترکیه و کشورهای غربی تبدیل شده است.

وضع تعرفه‌های تجاری جدید از سوی آمریکا، به‌ویژه در دوره دونالد ترامپ، همزمان با وقوع جنگ ۱۲ روزه میان ایران و رژیم صهیونیستی، موجی از نگرانی و بی‌ثباتی را به بازارهای مالی کشورهای متمول منطقه خلیج فارس وارد کرد. این دو رخداد به‌صورت هم‌افزا بر فضای اقتصادی اثر گذاشتند و باعث افزایش نااطمینانی در میان سرمایه‌گذاران منطقه‌ای و بین‌المللی شدند.

در ماه‌های اخیر، بازار مسکن ایران که پیش از این نیز با نوسانات و بحران‌های گوناگون دست‌وپنجه نرم می‌کرد، حالا پس از پایان جنگ ۱۲ روزه و تحولاتی که در فضای سیاسی و منطقه‌ای رقم خورد، وارد مرحله‌ای تازه از رکود و افت شده است. بررسی‌های میدانی و تحلیل داده‌های رسمی نشان می‌دهد که نه‌تنها حجم معاملات کاهش یافته، بلکه قیمت‌های پیشنهادی فروش از سوی مالکان نیز با افت قابل‌توجهی روبه‌رو شده و این کاهش در برخی مناطق به مرز «بی‌سابقه» رسیده است.

در شرایطی که ایران نیاز مبرمی به توسعه اقتصاد غیرنفتی دارد، ظرفیت‌های دریایی کشور، به‌ویژه موقعیت استراتژیک تنگه هرمز، می‌تواند به عنوان یکی از اهرم‌های اصلی رشد اقتصادی و مقاومت در برابر تحریم‌ها مورد بهره‌برداری قرار گیرد. تنگه هرمز، که یکی از مهم‌ترین شریان‌های حمل‌ونقل انرژی جهان است، سال‌هاست در اختیار ایران قرار دارد، اما هنوز بهره‌برداری اقتصادی هدفمندی از آن صورت نگرفته است. این نقطه ژئوپلیتیکی می‌تواند در نقش یک مرکز لجستیکی و تجاری منطقه‌ای ظاهر شود، اما سوءمدیریت، سیاست‌گذاری‌های متناقض و بی‌توجهی به نیروهای متخصص، موجب شده تا این گنجینه ملی بیشتر در سطح شعار باقی بماند تا عمل.

مالکان خانه‌هایی که در دوران اوج‌گیری بازار مسکن آمریکا اقدام به خرید ملک کرده بودند، اکنون بیش از هر زمان دیگری با یک واقعیت تلخ اقتصادی روبه‌رو هستند: بدهی وام مسکن آن‌ها از ارزش فعلی ملک‌شان فراتر رفته است. این وضعیت که در ادبیات اقتصادی با عنوان «زیر آب رفتن» شناخته می‌شود، به معنای آن است که ارزش خانه، کمتر از مانده وامی است که خریدار باید به بانک بازگرداند. هرچند هنوز شمار این گروه از مالکان زیاد نیست، اما آمارها نشان می‌دهد روند ورود به این وضعیت نگران‌کننده، به‌تدریج رو به افزایش است. افزایش نرخ بهره، کاهش قیمت خانه‌ها و تداوم فشارهای تورمی، از جمله عواملی هستند که این روند را تشدید کرده‌اند.

بسته شدن تنگه هرمز حتی در حد یک تهدید یا احتمال ، به‌تنهایی می‌تواند شوک عظیمی به ایالات متحده، اقتصاد جهانی و بازارهای انرژی وارد کند. این تنگه که باریکه‌ای حیاتی میان خلیج فارس و دریای عمان را تشکیل می‌دهد، یکی از استراتژیک‌ترین آبراه‌های جهان است که حدود ۲۰ درصد از کل نفت مصرفی جهان و ۳۰ درصد از نفت صادراتی دریایی از آن عبور می‌کند. در نتیجه، هرگونه اختلال در تردد نفتکش‌ها از این مسیر، بلافاصله بر قیمت جهانی نفت، امنیت انرژی و حتی معادلات ژئوپلیتیکی اثر می‌گذارد.

در پی حملات رژیم صهیونیستی به تاسیسات صلح‌آمیز ایران، سخنگوی وزارت خارجه اعلام کرد که گفت‌وگوهای برنامه‌ریزی‌شده در مسقط فعلاً منتفی است؛ چرا که مذاکره با حامی مستقیم متجاوز، بی‌معناست.