یکی از پارادوکس های اقتصاد ایران درهم تنیدگی بخش دولتی و دولتی با بخش خصوصی و شبه دولتی است. به عبارت دیگر در حالی که دولت در همه این بخش‌ها حضور دارد، در اکثر مواقع قوانین مربوط به عملکرد و وظایف دولت در مورد عملکرد بخش شبه دولتی اعمال نمی‌شود. نمونه قابل توجه هزینه های بالای بخش خصوصی و شبه دولتی در مناطق رفاهی است.