هرچند سال گذشته از مجلس خبر میرسید که نمایندگان بررسی بودجه را منوط به تایید برنامه هفتم توسعه کردهاند، اما اتفاقات براساس پیشبینیهای انجامگرفته، رخ نداد. بودجه با تاخیر در مجلس تایید شد، وزیر صمت بهحکم مجلس کنار رفت و حالا بعد از گذشت مدتها از اتمام زمان برنامه توسعه ششم میگذرد، برنامه هفتم در راه مجلس است.
سیاستهای کلی برنامه هفتم در ۷ سرفصل «اقتصادی»، «امور زیربنایی»، «فرهنگی و اجتماعی»، «علمی، فناوری و آموزشی»، «سیاسی و سیاست خارجی»، «دفاعی و امنیتی»، «اداری، حقوقی و قضایی» و در ۲۶ بند تدوین شده است و تا آخر ماه برای بررسی به صحن علنی مجلس میرود.
امروز یا فردا؟ اصلا چون شما هستید، پس فردا. این واژهها باید در میان برخی مسئولان ردوبدل شده باشد، چراکه اعتبار برنامه ششم توسعه در پایان سال ۱۴۰۰ به اتمام میرسید؛ بنابراین دولت در لایحه بودجه ۱۴۰۱ پیشنهاد تمدید آن برای سال ۱۴۰۱ را داد که در نهایت در بند «ن» تبصره یک قانون بودجه ۱۴۰۱ این پیشنهاد دولت به تصویب نمایندگان و تایید شورای نگهبان رسید.
مسکن دارای ویژگی خاص و متفاوت با سایر کالاها و خدمات بوده که بهدلیل بادوام بودن، تبدیل به یک کالای سرمایهای شده، همچنین بهدلیل امنیت نسبت به سایر کالاهای سرمایهای دارای مزیت نسبی است،بنابراین سرمایهگذاران مایل به سرمایهگذاری در این بخش هستند.
نیمه سال گذشته مجمع تشخیص مصلحت نظام، سیاستهای کلی برنامه هفتم توسعه را به رهبر معظم انقلاب تحویل داد و پس از چند هفته، این سیاستها با تایید ایشان به دولت ابلاغ شد.
یک نماینده پیشین مجلس که در آغاز از حامیان نامزدی رئیسی در انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم بود، میگوید: «من از مخالفان دولت روحانی و در ۴ سال از دوره او، در مجلس جزو منتقدان بودم و از آمدن رئیسی هم استقبال کردم.
در خرداد سال ۱۳۹۰ ، دولت دهم وزارتخانههای راه و ترابری و مسکن و شهرسازی را ادغام کرد و از اول تیر همان سال با تایید شورای نگهبان این ۲ وزارتخانه رسما کار خود را با نام وزارت راه و شهرسازی آغاز کردند؛ ادغامی که از سوی بسیاری کارشناسان، از ابتدا اشتباه بود و از نظر برخی دیگر، این کار بسیار اصولی و علمی تلقی میشد.
سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران ( ایمیدرو) در سال گذشته و تنها در ۱۰ ماه ۷۰۷ میلیون دلار طرح معدن و صنایع معدنی را تکمیل و راهاندازی کرده است که برخی از آنها در حوزه زیرساختها بودند.
بیش از یک دهه است که از تولد شرکتهای دانشبنیان در کشور ما میگذرد و در حال حاضر بیش از ۸هزار و ۳۰۰ شرکت دانشبنیان محصولات فناورانه خود را روانه بازار کردهاند.
