ایران در زمینه اهدای عضو در دنیا رتبه ۳۱ و در آسیا رتبه اول را دارد. در سال ۲۰۱۹ و قبل از کرونا ایران رتبه اول را با فاصله بالایی از کشور‌های آسیایی دیگر داشت، اما حالا با وجود اینکه رتبه اول است دیگر فاصله چندانی با دیگر کشور‌های آسیایی ندارد.

همزمان با تشدید فقر در جامعه، بازار فروش اعضای بدن افزایش یافته و تعداد کانال‌های تلگرامی و صفحات اینستاگرامی که بستری برای این مبادلات فراهم کرده‌اند روز‌به‌روز بیشتر می‌شوند. البته این بازار سال‌های طولانی است که در ایران شکل گرفته و اگر در گذشته به صورت غیررسمی فعالیت داشت، اکنون حالت رسمی‌تری گرفته و گسترش هم یافته است. برخی از کانال‌های خریدوفروش اعضای بدن هزاران عضو دارند و نحوه کارشان این‌گونه است که فروشنده مشخصات خود را در این کانال‌ها آگهی می‌کند و خریداران می‌توانند از میان صدها متقاضی فروش، فردی متناسب با نیاز خود را پیدا کنند.

درنهایت اعضای بدن همه آن چیزی است که به نظر می‌رسد نجات بخش اوست. برای آنکه راه را بسته می‌بیند آخرین، تنهاترین و فوری‌ترین گزینه فروش اعضا است و برای او که کلیه‌اش را بر در و دیوار شهر به حراج می گذارد شاید بدن ارزش‌اش را در راستای نظریه جامعه شناسی کالایی شدن از دست داده است. اینها تنها کلماتی کوتاه و خاموش برای بیان ماجرایی است که در دل برخی از شهرهای بزرگ در حال رخ دادن است.