ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش، اظهار داشت: به نظر میرسد با انتصاب وزیر به عنوان اصلیترین متولی اقامه نماز در آموزش و پرورش، بخشهای مهم و حیاتی این وزارتخانه مانند تأمین و ترمیم منزلت و معیشت معلمان، رفع مشکلات مدارس ناایمن و کانکسی و ارتقاء استانداردهای فضای آموزشی، به فراموشی سپرده شده است. او تأکید کرد که دولت پزشکیان باید به دنبال انتخاب وزیری باشد که هم خوشفکر باشد و هم به معلم و نقش کلیدی او در آموزش و پرورش باور داشته باشد؛ به ویژه در شرایطی که به دلیل تله تورمی دولت، سهم اندک وزارت آموزش و پرورش از منابع مالی هر سال کوچکتر میشود.
سحرخیز ادامه داد: صحبت درباره مفاهیمی مانند «معلم تراز در تعلیم و تربیت» یا «الگوی مدرسه تحول» در حالی که معیشت و زندگی روزمره میلیونها ایرانی تحت تأثیر افزایش لحظهای قیمت سکه و دلار به شدت به خطر افتاده و بسیاری تا آستانه فقر و نابودی پیش رفتهاند، چیزی جز یک شوخی تلخ و مضحک نیست که هیچکس آن را باور نمیکند.
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش افزود: با وجود فراوانی نشستها و همایشهای سالانه، بودجه قابل توجه ستاد اقامه نماز، جذب و به کارگیری طلاب جوان در آموزش و پرورش و تلاشهای دیگر در جهت گسترش فرهنگ اقامه نماز، این بخش مهم و مبارک به توفیق مورد انتظار نرسیده است. او آمار بحثبرانگیز سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس درباره گرایش دانشآموزان به اعتیاد و دیگر مسائل اخلاقی را شاهدی بر ناکامی این سیاستها دانست.
سحرخیز در پایان تأکید کرد: شاید بهتر باشد بگوییم که اکنون که آموزش و پرورش در تمامی شاخصها از جمله سهم بودجه، میانگین حقوق و دستمزد معلمان، معدل دانشآموزان در امتحانات نهایی، نتایج آزمونهای بینالمللی تیمز و پرلز و دستیابی به مهارتهای پایه زندگی، همواره جزو وزارتخانههای پایین جدول در دولت است، وزیر آموزش و پرورش چه کاری میخواهد انجام دهد؟ این وضعیت نشاندهنده بحران عمیق و نیاز جدی به تغییر نگاه و رویکرد در این حوزه است.
