در ابتدای ماه می، ونزوئلا اعلام کرد به دنبال حذف گواهینامه و جایزه بهترین اکتشافات نفت و گاز به منظور افزایش تمرکز بر پدیده تغییرات آب و هوایی و پیشرفت در بهرهمندی از انرژیهای تجدیدپذیر و پاک است. در این مطلب نگاهی میاندازیم به کشورهایی که تصمیمات مشابه را در این زمینه برای کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی اتخاذ میکنند.
گسترش نیوز: دولت نیوزلند تمایل خود به کاهش استفاده از سوختهای فسیلی و تعطیلی پروژههای اکتشاف نفت خام را اعلام کرد و از افزایش تمرکز بر انرژیهای تجدیدپذیر و سوخت پاک خبر داد.
این برنامه از جمله نخستین وعدههای انتخاباتی نخست وزیر کنونی جاسیندا آردرن در کمپین تبلیغاتی پیش از انتخابات بود که در آن صحبت از کاهش تولید گازهای گلخانهای در این کشور تا سال ۲۰۲۵ به میان آمد که گامی در کاهش تاثیر سوختهای فسیلی و عبور از تاثیر کربن در اقتصاد این کشور خواهد بود. نیوزلند چهارمین اقتصاد بزرگ منطقه و حوزه منحصر به فرد دریایی است که شرکتهای نفت و گاز آن در مجموع مجوز ۳۱ پروژه اکتشافی شامل ۲۲ حفاری دریایی را صادر کردهاند. این صنعت به صورت تقریبی ۱.۳ میلیارد پوند در سال درآمد و نزدیک به ۱۱ هزار شغل ایجاد میکند که تقریبا ۱ درصد سهم اقتصاد ملی نیوزلند را شامل میشود. بخش اعظم این پروژهها در جزایر شمالی این کشور است که انتظار میرود بیشترین خسارت را متحمل شوند. همچنین ظرفیت و امکاناتی بالایی در سواحل جنوبی از جمله میدان بارک وجود دارد که توانایی تولید پنج تریلیون متر مکعب گاز طبیعی و نفت را دارد. براساس اعلام وزارت تجارت و کسب و کار نیوزلند، نوآوریهای اخیر این کشور در صنعت حملونقل ۸۲ درصد وابستگی داخلی این کشور به محصولات نفت خام را افزایش داده که برای حل این معضل بناست دو سوم نیاز این کشور از طریق واردات تامین شود.
فرانسه در ماه سپتامبر ۲۰۱۷، پارلمان فرانسه طرح قانونی را در دستور کار قرار داد که بر اساس آن کلیه پروژههای توسعه و اکتشاف نفت و گاز در این کشور تا سال ۲۰۴۰ همزمان با ممنوعیت فروش گازوئیل به خودروهای حملونقل، تعطیل شود.
این ابتکار به عنوان نخستین نمونه از این برنامهها در جهان معرفی شد و شامل ایجاد ممنوعیت در صدور هر دو مجوز اکتشافات جدید و بازسازی حوزههای موجود در سراسر این کشور هست. با این حال، فرانسه همچنان به واردات فرآوردههای نفتی تحت قواعد قبلی ادامه خواهد داد. این قانون نگرانیها و تلاش دولت امانوئل ماکرون در مسائل زیست محیطی را برای پذیرفتن استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و تبدیل فرانسه به کشور بینیاز به کربن تا سال ۲۰۵۰ حمایت میکند. مقامات دولت ابراز امیدواری کردند که دیگر کشورها این قانون را به عنوان نمونهای از توجه به محیطزیست دنبال کنند. نیکولاس هولت وزیر محیطزیست فرانسه در اظهار نظری درباره قانون جدید گفت: فرانسه نخستین کشور بزرگ صنعتی است که جرات میکند این تعهد را به صورت یکجانبه بپذیرد. این تصمیم بیشتر یک جنبه نمادین دارد. از جایی که خروجی صنعت نفت فرانسه به سختی قابل مقایسه با دیگر کشورهاست و هیدروکربنهای تولید داخل کشور به طور معمول فقط ۱ درصد کل مصرف را شامل میشوند.
اطلاعات وزارت انرژی امریکا اشاره میکند که تولید نفت خام فرانسه در سال ۲۰۱۶، ۱۶ هزار بشکه در روز بوده که در مقایسه با حجم تولید عربستان سعودی که در مدت مشابه ۱۰.۴ میلیون بشکه در روز بوده اختلاف فاحشی دارد. فرانسه همچنین در نظر دارد تا سال ۲۰۲۲ برنامه تولید برق از ذغال سنگ را جایگزین سهم استفاده از انرژی اتمی کند که میزان وابستگی این کشور در تولید برق را از ۷۵ درصد به ۵۰ درصد کاهش خواهد داد. برای جبران میزان مورد نیاز نیز در نظر است کشور برای تولید برق روی استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر تمرکز کند.
دانمارک وزیر انرژی، برق و تغییرات آب و هوایی دانمارک لارس کریستن فوریه ۲۰۱۸ اعلام کرد که دولت در نظر دارد صدور مجوز برای اکتشاف و حفاری نفت، گاز طبیعی و گاز شیل را پس از بیش از ۸۰ سال متوقف کند.
این ابتکار فقط به آبهای داخلی کشور مربوط میشود، به این معنی که تحولات دریای شمال همچنان تحت تاثیر این حرکت قرار نمیگیرند. دانمارک برای انتقال دانش و محصولات انرژیهای سبز و سوختهای پاک تا سال ۲۰۵۰ هدفگذاری کرده است که نیاز کشور را به طور کامل توسط منابع تجدیدپذیر برق مانند باد تامین میکند.
کشور دانمارک از سال ۱۹۹۳ تاکنون در مصرف نفت خودکفا بوده است و از سال ۱۹۹۷ صادرکننده خالص نفت و گاز طبیعی بوده و با وجود کاهش میزان تولید پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۰ صادرکننده باقی بماند. این کشور سومین تولیدکننده بزرگ در غرب اروپا پس از نروژ و انگلستان است.
در سال ۲۰۱۵ بیش از ۵۵ سیستم عامل فعالیتهای تولیدی را در ۱۹ میدان نفتی و گاز در بخشهای شمالی دریای دانمارک انجام دادند. شرکت اکتشافات نفت و گاز اُولی مسئولیت اداره بیش از ۱۵ حوزه را در اختیار دارد و در کنار شرکتهای دانگ (DONG) و هس (HESS) صنعت نفت و گاز این کشور را مدیریت میکنند.
با احتساب تمام هیدروکربنهای دانمارکی که هماکنون در دریای شمال تولید میشوند، تنها دو منطقه دانمارک دارای ظرفیت نفت و گاز در زمین و یا در آبهای داخلی است. منطقه اول در جنوب دانمارک واقع شده جایی که ظرفیت برآورد شده محدود و نامطمئن است. منطقه دوم در شمال و در نزدیکی جات لند، جایی که تولید بعید است منافع قابل توجهی را برای مناطق محلی به ارمغان آورد.
