محسن باقری، عضو هیئت مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار استان تهران، با اشاره به اقدامات جدی برای تغییر آییننامه مشاغل سخت و زیانآور گفت: اخیراً مکاتباتی در فضای مجازی منتسب به آقای مظفری، مدیرکل بازرسی کار و دبیر شورای عالی حفاظت فنی، درباره این موضوع منتشر شده که نشان میدهد آییننامه در حال جمعبندی نهایی برای ارسال به هیئت وزیران است.
وی افزود: چند روز گذشته نیز یک وبینار سراسری بهصورت مجازی با ریاست معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد که تعدادی از استانها در آن جلسه دیدگاههای خود را مطرح کردند.
باقری گفت: در این جلسه اعلام شد آییننامه مربوطه در مراحل نهایی قرار دارد، اما تقریباً تمامی نمایندگان استانها از جمله تهران، فارس، مرکزی، خراسان و خراسان رضوی اظهار بیاطلاعی کامل کردند و سایر استانها نیز بهصورت مکتوب اعلام کردند که از محتوای آییننامه اطلاعی ندارند.
وی افزود: هم گروههای کارگری و هم کارفرمایی اعلام کردند که هیچگونه اطلاعی از این آییننامه ندارند و نظر شرکای اجتماعی به هیچ عنوان اخذ نشده است. این در حالی است که در مصاحبههای وزیر و اطلاعرسانیهای منتشرشده در فضای مجازی و سایتهای خبری وزارتخانه عنوان میشود که آییننامه با هماهنگی شرکای اجتماعی تدوین شده است.
باقری گفت: با استناد به اطلاعات موثق دریافتی از کانونهای استانی و کانون عالی کارفرمایان کشور، مشخص شد که آنها نیز کاملاً از محتوای آییننامه بیخبر هستند و نمیدانند چه تصمیماتی قرار است اتخاذ شود. حتی کانون کارفرمایی کشور نیز بهصراحت مخالفت خود را اعلام کرده است. در مجموع، تمامی شرکای اجتماعی مخالفت صریح خود را با محدودسازی مشاغل سخت و زیانآور و تضییع حقوق کارگران بیان کردهاند.
باقری تأکید کرد: این اقدام نوعی فریب بزرگ افکار عمومی است و برگزاری یک جلسه وبیناری صرفاً برای ایجاد پوشش رسانهای و القای این موضوع بوده که نظرات استانها اخذ شده است، در حالی که گروههای کارگری و کارفرمایی اساساً در جریان تدوین آییننامه قرار نداشتهاند.
وی گفت: شنیدههای ما حاکی از آن است که این آییننامه پس از امضای وزیر کار و وزیر بهداشت برای تأیید نهایی به هیئت دولت ارسال خواهد شد، آن هم صرفاً با هدف محدود کردن دسترسی کارگران به حقوق قانونی خود در حوزه مشاغل سخت و زیانآور.
باقری افزود: گروه کارگری بهصراحت اعلام کرده است که با هر نوع اصلاحی که منجر به رفع آلایندگیهای محیط کار شود موافق است و آییننامه باید به سمتی برود که کارفرمایان را ملزم به بهبود شرایط کار و حذف عوامل سخت و زیانآور در کارگاهها کند.
وی ادامه داد: در این صورت میتوان با سالمسازی محیط کار، دایره مشاغل سخت و زیانآور را به شکل منطقی کاهش داد و از به خطر افتادن جان کارگران و ابتلای آنها به بیماریهای جسمی و روحی جلوگیری کرد.
او در پایان گفت: فلسفه قانون کار و مقررات حفاظت فنی، صیانت از نیروی کار و کاهش آسیبهای شغلی است و نباید با تدوین آییننامههای دستوری، حقوق کارگرانی که استحقاق برخورداری از مزایای مشاغل سخت و زیانآور دارند محدود شود یا سلامت و جان آنها به خطر بیفتد.
