بقعه شیخ صفی الدین در اوایل قرن ۱۶ تا اواخر قرن ۱۸ ساخته شده است. این مکان ارزشمند و تاریخی در سال ۲۰۱۰ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
ویژگی منحصر به فرد بقعه شیخ صفیالدین، کنار هم قرار گرفتن آثار بسیار زیبای هنری در رشتههای مختلف است که شامل عالیترین نوع کاشی کاری معرق و مقرنس و گچ بری کتیبه های زیبا و نفیس و خط خطاطان بزرگ دورهی صفوی (میر عماد، میر قوام الدین، محمد اسماعیل و دیگر اساتید) منبتهای ارزنده، نقره کاری، تذهیب و طلاکاری، نقاشی و تنگ بری میشود که همگی آنها در یک ساختار معماری فخیم و بی نظیر جای گرفتهاند. مجموعهی این آثار شکوهی حیرتانگیز به این مجموعه بخشیده است.در این مجموعه علاوه بر مقبره شیخ صفی الدین اردبیلی، مقبرههای شاه اسماعیل اول (نخستین پادشاه صفویه) و همسر شاه اسماعیل (مادر شاه طهماسب) و نیز برخی از مشایخ و صاحب منصبان دوران صفوی و کشته شدگان جنگ چالدران قرار دارد.
عکس: مهدی کاوه ای