گفت‌وگوی گسترش نیوز با تهیه‌کننده برنامه زابی واکا؛
علی انصاریان بی‌دلیل ممنوع‌الکار شد!/ کنترل خط‌قرمزها وظیفه تهیه کننده است
اظهارات اخیر علی انصاریان و شوخی‌های او در ویژه برنامه جام ملت‌های آسیا که از اجرای برنامه جام جهانی ۲۰۱۸ شروع شد این روزها سر و صدای زیادی به‌پا کرده و به بحث داغ شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است. در همین رابطه گفت‌وگویی کردیم با تهیه‌کننده برنامه زابی واکا، برنامه‌ای که در زمان پخش، علی انصاریان را در صدر توجه رسانه‌ها و مخاطبان قرار داد.
حامد جوادزاده در گفت‌وگو با گسترش نیوز گفت: چند روز پیش از برگزاری مسابقات جام جهانی مدیران آیو با من گفت‌وگو کردند تا برنامه‌ای برای جام جهانی ۲۰۱۸ بسازیم. من طرحی ارائه کردم که پذیرفته شد و پس از آن خواستند تا یک بازیگر به عنوان مجری برنامه باشد تا بتوانند اسپانسر مناسبی بگیرند و تبلیغات بیلبوردی داشته باشند که من به دلیل برخی مشکلات که در اجرای بازیگران وجود دارد با این امر مخالفت کردم اما در نهایت با اصرار مدیران پذیرفتم.
وی همچنین اظهار داشت: با توجه به اینکه برنامه ویژه جام جهانی حدود ۱۰ساعت در روز طول می‌کشید و اجرای آن نیاز به بداهه‌پردازی و انرژی بالایی داشت، انتخاب‌های ما بسیار محدود می‌شد. برای اجرا ابتدا با باران کوثری صحبت کردیم که ایشان به دلیل همکاری در یک تئاتر و محدودیت زمانی، نتوانستند با ما همکاری کنند. سپس با حبیب رضایی صحبت کردیم که از نظر مالی به توافق نرسیدیم و در آخر با آزاده صمدی صحبت کردیم. خانم صمدی متکی به متن بودند و اجرای ما متن محور نبود و باید بداهه انجام می‌شد همچنین حساسیت‌هایی برای اجرای یک خانم در برنامه ورزشی ویژه جام جهانی بود که درنهایت باعث شد نتوانیم با خانم صمدی همکاری کنیم. چند جلسه با بهرنگ علوی نیز دیدار و گفت‌وگو کردیم که به دلیل عدم توانایی ایشان به توافق نرسیدیم.
جوادزاده در ادامه تصریح کرد: پنجمین روز برنامه بود که با پیشنهاد یکی از دوستان لیستی ۵۰ نفره آماده کردیم که از بین آنها با علی انصاریان و مجید یاسر صحبت کردم و درنهایت به توافق رسیدیم و قرار شد هردو آنها به‌طور مشترک برنامه را اجرا کنند که این ترکیب جواب داد و واکنش‌های خوبی از سوی مخاطبان و مدیران سازمان گرفتیم.
این تهیه کننده همچنین گفت: در ابتدا برنامه مخاطبان زیادی نداشت اما برخی حواشی و شوخی‌ها با خواننده‌های خارج از ایران باعث شد مخاطبان زیادی به‌سوی برنامه جذب شوند که همین امر ما را در ادامه این شوخی‌ها ترغیب کرد. زابی واکا شاید نخستین تجربه علی انصاریان در زمینه اجرا نبود اما به نظر من بهترین تجربه او تاکنون بوده است.
وی افزود: شوخی‌هایی که باعث دیده شدن برنامه می‌شد در اصل یک تکنیک برنامه‌سازی بود به این معنی که وقتی شخصی در یک حوزه توانمند است باید متن و کلماتی مرتبط با همان حوزه برای وی آماده شود تا بتواند به بهترین شکل برنامه را اجرا کند و در واقع بداهه را وارد کار کند. برای علی انصاریان نیز همین گونه بود. برای مثال انصاریان در شعر و موسیقی شش و هشت بسیار قوی است و می‌توانست خیلی خوب و به همراه طنز، موسیقی را وارد اجرا کند، به همین منظور ما سعی می‌کردیم متن و سوژه‌هایی مرتبط در اختیارش بگذاریم و دستش را در این زمینه باز گذاشتیم که همین باعث جذاب‌تر شدن برنامه شد. من دائم با انصاریان و یاسر از طریق گوشی در ارتباط بودم و نکات لازم را گوشزد می‌کردم.
جواد زاده ضمن اشاره به حاشیه‌هایی که برای برنامه به وجود آمد تصریح کرد: در واقع یک بداخلاقی رسانه‌ای بود. بعدها متوجه شدیم که این حاشیه‌ها و مشکلات توسط برخی از همکاران ما که در اصل رقیب ما بودند به‌وجود آمده است. به این صورت که به سازمان گفته بودند چطور آنها می‌توانند و ما نمی‌توانیم. سازمان نیز در آن زمان در حوزه فنی مدیران توانمند داشت اما این مدیران از نظر محتوایی چندان قدرتمند نبودند. البته نمی‌توان به تلویزیون اشکالی وارد کرد زیرا مدیران آیو و مدیران برخی تلویزیون‌های تعاملی نمی‌توانند رابطه خوبی با سازمان برقرار کنند زیرا محتوا و تلویزیون را به‌خوبی نمی‌شناسند. در واقع ما میان مدیرانی قرار داشتیم که از محتوای برنامه‌سازی چیزی نمی‌دانستند. در حالی که همه کسانی که رسانه و محتوا را می‌شناسند ازجمله آقای فرجی از مدیران خوش‌نام سازمان، از برنامه ما تعریف می‌کردند در مقابل افرادی که شناخت کافی از محتوا نداشتند چه در خود آیو و چه در تلویزیون‌های تعاملی سازمان، از برنامه انتقاد می‌کردند.
وی ادامه داد: من به عنوان تهیه‌کننده بارها گفته بودم که یک واژه پیدا کنید که در برنامه زابی واکا گفته شده باشد اما در برنامه‌های شبکه‌های سراسری گفته نشده باشد تا من برنامه را ادامه ندهم. ما در رسانه زندگی کرده‌ایم و خط قرمزها را خوب می‌دانیم اما کسی که در بخش فنی سازمان بوده و این موارد را نشنیده بود، با شنیدن این واژه‌ها و حواشی تنش می‌لرزید.
تهیه کننده برنامه زابی واکا همچنین اظهار داشت: برنامه توقیف نشد و ما سرانجام برنامه را به پایان رساندیم اما به‌طور مقطعی یکی دو روز جلوی پخش برنامه را گرفتند. در واقع تلویزیون‌های تعاملی از فضایی که به‌وجود آمد ترسیدند. بزرگ‌ترین معضل تلویزیون‌های تعاملی این است که زیر نظر نیروهای محتوایی اداره نمی‌شوند و درواقع زیر نظر نیروهای فنی سازمان اداره می‌شوند. علی انصاریان برای مدتی بدون دلیل در سازمان ممنوع‌الکار شد که هرچه سوال و پیگیری کردیم کسی دلیل آن را نمی‌دانست، فقط می‌گفتند فعلا نباشد. ما حتی از حراست سازمان نیز پیگیری کردیم اما آنها نیز اظهار بی‌اطلاعی کردند.
جواد زاده افزود: درمورد حواشی که به‌تازگی برای انصاریان به‌وجود آمده، برخی می‌گویند این شوخی‌ها همان شوخی‌های برنامه زابی‌واکا است که انصاریان آنها را تکرار می‌کند که نمی‌توان به وی ایرادی گرفت. درواقع کارگردان و تهیه‌کننده آن برنامه باید بتوانند در مسیر درست از انصاریان استفاده کنند. ما با علی انصاریان بندبازی کردیم تا لب خط قرمز رفتیم اما هیچ خط قرمزی را رد نکردیم. انصاریان در حوزه اجرا تخصصی نداشت و باید به او مشورت داده می‌شد. اگر اشتباه می‌کردیم باعث نابودی او همچنین برنامه و شبکه می‌شدیم که خوشبختانه اینگونه نشد.
وی در پایان گفت: در این مورد که برخی می‌گویند انصاریان برای دیده شد این شوخی‌ها را می‌کند و به‌طور عمد این حواشی را ایجاد می‌کند باید بگویم که ممکن است وی در این دام قرار بگیرد اما باید در کنار خود یک فرد آشنا به کار را داشته باشد. در برنامه زابی‌واکا، مجید یاسر در کنار او بود که با برنامه‌های زنده آشنایی خوبی داشت و می‌توانست با انصاریان همکاری کند و خود من نیز در پشت صحنه برنامه را کنترل می‌کردم. در واقع این شناخت و توانایی برنامه‌ساز است تا بیننده را متقاعد کند که همه‌چیز در لحظه رخ می‌دهد. مربی باید عوامل و توانایی‌های آنها را خوب بشناسد و در جای درست از آنها استفاده کند که اگر این اتفاق رخ ندهد به نتیجه مطلوب نمی‌رسد. ما طوری از علی انصاریان و مجید یاسر بازی گرفتیم که نتیجه خوبی داشت.
ارسال نظر