ورزشگاه خالی پرسپولیس در جدال با لخویا
پرسپولیس به دلیل محرومیت تماشاگرانش از حضور و حمایت آنها در بازی برابر لخویا محروم است.
به گزارش پایگاه خبری گسترش به نقل از ایلنا، پرسپولیس بدشانسترین تیم ایران است چون آنهایی که در بازی با الوحده در ورزشگاه حضور داشتند میتوانند در منصفانهترین شرایط گواهی بدهند که اتفاق بدی برای بازیکنان و مربی حریف نیفتاد. در واقع نه مثل بازی تیم ملی چشم کمکداور آسیب دید نه مثل خیلی از بازیهای دیگر نمایندگان فوتبال ایران در لیگ قهرمانان نور سبزلیزر بلای جان بازیکنان حریف شده بود. پرسپولیس بدشانس بود که الوحده شکایت کرد و تمام آن گزارشهایی که پیشازاین علیه تیمهای ایرانی در کنفدراسیون فوتبال آسیا جمع شده بود با حکمی مثل آوار بر سر پرسپولیس و هوادارانش فرود آمد. پرسپولیس بدشانس بود چراکه این محرومیت ناشی از محرومیت تعلیقی دو فصل پیش بود و اگر دیدار با الوحده یک هفته بعد از مهلت دوساله ایافسی به هواداران برگزار میشد چنین اتفاقی حتی با شکایت الوحده رخ نمیداد اما حالا.... حالا پرسپولیس است و قهرمان قطر و یک ورزشگاه خالی. حالا خبری از یار دوازدهم نیست و همهچیز در شرایط برابر رقم خواهد خورد. در واقع اگر پرسپولیس با ظرفیت فنیاش بر لخویا فائق شد که شد وگرنه خبری از نیروی پشتیبان و بیرونی نخواهد بود. دیگرکسی نیست که روی سکوها تیم را بهسوی گل زدن هل بدهد یا گل بعدی را بخواهد. دیگر بازیکن حریف در زمان نواختن ضربه ایستگاهی روی دروازه پرسپولیس تحتفشار قرار نمیگیرد و همبازیاش تحتفشار جمعیت بغلپا زدن و ارسال یک پاس ساده را فراموش نمیکند. اینها فقط بخشی از قسمتهای منفی داستان از نگاه یک هوادار پرسپولیس است که برد تیمش در این مسابقه حساس را میخواهد اما حتی از نگاه بیطرفانه هم تماشای بازی بدون تماشاگر حتی در بالاترین سطح فنی لذتی ندارد. حالا وقتی تیمها برای گرم کردن وارد زمین چمن میشوند ورزشگاه منفجر نمیشود چراکه باروتی در آن وجود ندارد و فتیلهها نمکشیده، صف کشیدن بازیکنان دو تیم مقابل جایگاه خالی از تماشاگر بیمعنی میشود، حتی گرفتن عکسهای دستهجمعی تیمها که در پسزمینهاش سکوهای خالی قرارگرفته زشت و نامأنوس به نظر میرسد. عصر سهشنبه مسیرهای منتهی به ورزشگاه آزادی ترافیکی ندارد، پارکینگ ورزشگاه خالی از خودرو خواهد بود و مسئولان پارکینگ بیکار شدهاند؛ درست مثل آنهایی که داخل باجههای بلیتفروشی مینشستند و با دستهایی که برای خرید بلیت جلوی چشمشان را سیاه کرده بودند روبهرو نخواهند شد. سهشنبه پیش رو در ورزشگاه آزادی خبری از بازار سیاه بلیتفروشی نیست و تمام آن داستانهایی که قرار بود در خصوص پایین آمدن نرخ بلیت در این بازی اجرایی شود دود هوا خواهد شد. ساعتی قبل از شروع مسابقه از دویدنهای هواداران در مسیر منتهی به ورزشگاه برای رسیدن به داخل استادیوم رأس ساعت مقرر خبری نیست. عصر سهشنبه مأموران نیروی انتظامی بیکارند درست مثل دستفروشانی که با حسرت و از خانههای خود پای تلویزیون سکوهای خالی را تماشا میکنند و به خاطر از دست دادن درآمد چند دههزارتومانی غصه میخورند. این بار دیگر خبری از طرح موزاییکی روی سکوها نیست، هیچکس بعد از خواندن نام بازیکنان و مربیان فریاد «شیره» سر نمیدهد، کسی روی سکوها نیست تا بعد از گل فریاد بکشد و شادی زننده گل مقابل سکوهای خالی تلخ و گزنده به نظر میرسد چراکه آقای گل زن از نیمهراه باید بهسوی همتیمیهایش برگردد. سکوهای خالی برای بازیکنی که تعویض شده کف نمیزند و به بازیکن تازهوارد شور و انگیزه نمیدهد. هنگام مسابقه یا آخر بازی خبری از تشویق ایسلندی نخواهد بود و نور موبایلهای روی سکوها خوراک دست عکاسها نمیدهد. آخر بازی نه برد معنی دارد و نه باخت و این بدترین اتفاقی است که برای یک مسابقه فوتبال رخ خواهد داد. بله، سهشنبه روز بدی برای پرسپولیسیهاست چراکه حتی اگر مسابقه با پیروزی تیم محبوبشان همراه باشد هیچ تصویری از آن در خاطره فوتبالیشان نقش نخواهد بست. روزی که سکوهای خالی به خاطر از دست دادن اینهمه صحنه هیجانانگیز، سکوت را فریاد میکشند.
ارسال نظر