|
کدخبر: 34719

امیر حاج‌رضایی در گفت‌وگو با گسترش نیوز:

پاداش تیم ملی اگر زنده شود مشکلات بسیاری را حل می‌کند

حاج‌رضایی می‌گوید: با توجه به شرایط امروزی ایران ۱۲ میلیون دلار رقم هنگفتی است و می‌دانیم تبدیل آن به ریال چه منبع بزرگی را برای فوتبال ایران ایجاد می‌کند.

گسترش نیوز: تحریم نظام بانکی و ناتوانی فدراسیون فوتبال شرایط مطلوبی برای آقازاده‌ها، واسطه‌ها و افراد غیر مسئول به وجود آورده تا با استفاده از ارتباطات خود در ازای وعده آزاد کردن پول پاداش تیم ملی فوتبال ایران از فیفا، سهمی اغلب هنگفت برداشت و مابقی را در یک فرآیند کاملا مبهم و آلوده قرار دهند.

امیر حاج رضایی کارشناس ورزشی و مفسر دیرینه فوتبال در گفت‌وگو با گسترش نیوز از ضرورت صرف و هزینه پاداش‌ها، مبالغ اهدایی و منابع موجود در ساختار ورزش به کمبودهای فوتبال ایران می‌گوید و اعتقاد دارد زیر ساخت‌ها و تامین آینده فعالان این ورزش بسیار حیاتی است.

Hajrezaei-1.jpg

  • در سال‌های اخیر ابهامات زیادی اذهان جامعه فوتبال را درباره مدل هزینه پاداش‌های فیفا به فدراسیون فوتبال ایران به خود معطوف کرده است، این موضوع به صورت اصولی باید چگونه باشد؟

اگر به طور اصولی به موضوع نگاه کنیم و فرضیات را بررسی کنیم باید اینطور باشد که فدراسیون پول دریافتی را بین باشگاه‌ها، بازیکنان، تجهیزات و زیر ساخت‌ها توزیع کند. متاسفانه تابه حال اینطور نبوده است. همواره خرج کردن این نوع پول‌ها توسط‌ نهادهای صاحب مسئولیت برای مردم شفاف نبوده و جامعه فوتبال نمی‌داند در کجا هزینه می‌شود. در این زمینه خیلی از سوالات وجود دارد که حتی من به عنوان عضوی از جامعه فوتبال پاسخی نگرفتم و هر بار با گذشت زمان و چرخش زمانه گم و فراموش شده‌اند.

چند روز پیش در یکی از رسانه‌ها خواندم در دوران مدیریت سابق فدراسیون ۳۶ هزار دلار از پول فوتبال گم شده و سرنوشت آن روشن نشده است. تعجب اینجاست که پول به این هنگفتی چطور گم می‌شود؟ هر چند از ایشان توضیحاتی خواستند اما نهایتا نتیجه‌ای حاصل نشده است. متاسفانه هر بار ارقام مختلفی از سوی رسانه‌ها انتشار پیدا می‌کند اما جایی را تکان نمی‌دهد.

  • با این حساب به نظر می‌رسد ماجرای فساد در فوتبال خیلی جدی بوده و ممکن است علاقمندان به این ورزش را تحت تاثیر مستقیم قرار دهد.

باید در نظر داشت که طوفان فساد در فوتبال و بی‌قانونی در هزینه کرد مستقیما بر روی قشر آسیب پذیر جامعه و بر علاقمندان فوتبال در شهر‌های دور افتاده کشور تاثیر می‌گذارد. بگذارید از جنس فانتزی و خیال با این موضوع برخورد کنیم و بگوییم پول‌ها وجود دارند و افرادی که این منابع به دستشان می‌رسد افراد امانت داری هستند. این کمک هزینه‌ها باید صرف بهینه‌سازی فوتبال کشور به ویژه در استان‌ها و شهرستان‌های محروم شود. برخی از مناطق ایران با کمبودهایی روبه‌رو هستند که تاسف برانگیز است.

در ماه اخیر به شهرستانی سفر کردم و با جوانی که مربی کودکان بود صحبت می‌کردم. باورش نباید با این ارقام گم شده سخت باشد، ایشان ۴۰ نفر شاگرد و ۴ توپ داشت. یعنی هر ۱۰ نفر یک توپ. این مربی اگر علامه باشد یا از دانشی در حد الکس فرگوسن هم برخوردار باشد چطور می‌تواند آموزش دهد؟ این‌ها واقعیات دردناکی است. چطور می‌شود در کشوری با این همه منابع، امکانات و حجم بالا گردش مالی به یک شهرستان ۵۰ توپ نرسد؟ مادامی که این فساد گریبان فوتبال را گرفته و بر فضای آن حاکم است نباید انتظار پیشرفت تیم ملی را داشته باشیم.

  • به نظر شما آیا نتایج تیم ملی ایران در جام جهانی بر پنهان ماندن دست‌های آلوده در فوتبال و ادامه کار آنها تاثیر می‌گذارد؟

بله، بدون شک! ببینید ما می‌بریم به خیابان می‌ریزیم، می‌بازیم یا مساوی می‌کنیم باز وضع همان است و به خیابان می‌ریزیم. سعی می‌کنیم از هر روزنه‌ای شادی را وارد زندگانی خود کنیم. در این میان برخی افراد سودجو از شادی مردم و توجه آنها به این موضوع سوء استفاده می‌کنند. واقعاْ تکراری شده است. همه می‌دانند! مردم و جامعه فوتبال خسته شده‌اند و نمی‌دانیم چرا کسی در این کشور نمی‌تواند با دست‌های آلوده برخورد کند. متاسفانه در بر همان پاشنه می‌چرخد و چیزی تغییر نمی‌کند. آقایانی که مسئولیت دارند و در رده‌های بالا ورزش هستند همواره می‌گویند فضل الخطاب ما قانون است و همه باید از آن تبعیت و براساس ضوابطش رفتار کنند اما می‌بینیم قانون بیشتر درباره افراد ضعیف اجرا می‌شود و تسلطی بر بالا نشینان و قدرتمندان ندارد.

یک مثال غیر فوتبالی از مالیات می‌زنم: ما می‌دانیم فرار مالیاتی در کشور بسیار زیاد است و تاجران بزرگ، کاسبان عمده و به طور کلی صاحبان سرمایه به طرق مختلف از زیر پرداخت مالیات فرار می‌کنند و پرداخت مالیات را حق خود نمی‌دانند یا به هر حال در صورت فشار و جدی شدن موضوع رقم ناچیزی را پرداخت می‌کنند. در طرف مقابل یک کارمند دولت با درآمد پایین پیش از دریافت حقوق مالیات می‌پردازد و از فیش حقوقی‌اش کسر می‌شود. مالیات در مورد این قشر که زیاد هم هستند کاملاْ اعمال می‌شود اما در آن نفرات با چشم پوشی و نرمش برخورد می‌کنند و آنها هم در نهایت پرداخت نمی‌کنند. اینجا چهره بی‌عدالتی رخ می‌نماید. جوانی که برای ۴۰ شاگرد ۴ توپ دارد مورد ظلم قرار گرفته و در حق همه آنها اجحاف شده است. بی‌عدالتی همین است واقعا باید چه نمود دیگری برای اثبات آن وجود داشته باشد؟

  • پاداش فیفا بر چه بخش‌هایی از فوتبال ایران تاثیر می‌گذارد و چه مشکلاتی را هموار می‌کند؟

امباپه بازیکن ۱۹ ساله فرانسوی ۵۰۰ هزار دلار از درآمدش در جام جهانی را به خیریه می‌بخشد. ما از خواندن و دانستن این موضوع لذت می‌بریم و درباره‌اش حرف می‌زنیم. بله زیباست! نمود بی‌نظیری از انسانیت است. اما ما فقط درباره‌اش حرف می‌زنیم و به دایره عمل وارد نمی‌شویم. دردهای زیادی است که آدم را آزار می‌دهد. با توجه به شرایط امروزی ایران ۱۲ میلیون دلار رقم هنگفتی است و می‌دانیم تبدیل آن به ریال چه منبع بزرگی را برای فوتبال ایران ایجاد می‌کند. چقدر مشکلات ریز و درشت در شهرهای ایران حل می‌شود و تا چه اندازه موانع از سر راه پیشرفت فوتبال در شهرهای مستعد و رده‌های پایه این مملکت رفع می‌شود.

هزاران نفر از امکانات بهتر و شرایط مساعد بهره‌مند می‌شوند ولی متاسفم که صحبت کردن از این مسائل چیزی را تغییر نمی‌دهد و باز هم موجی چند روزه به راه می‌افتد و تمام! هیچ سودی ندارد و به قول سعدی: چشم تنگ مرد دنیا دار را، یا قناعت پر کند یا خاک گور. فاسدان هرگز سیر نخواهد شد و قناعتی برای آنان وجود ندارد. امیدوارم بخشی از این پول به‌دست صاحبان اصلی‌اش برسد ولی مطمئن نیستم.

ارسال نظر

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    سایر رسانه ها