این شایعه چه بلایی سر بورس آورد؟

شاخص کل بعد از کش و قوس فراوان در نهایت با تفاوت اندکی، 0.4 درصد رشد، نسبت به هفته قبل به کار خود پایان داد. این رشد اندک می‌تواند به دلیل گذر از منطقه مقاومتی و سپس پولبک به آن باشد. اما وضعیت شاخص هم‌وزن نامساعدتر بود و برخلاف انتظار، این شاخص نه تنها نتوانست بر مقاومتی که با آن روبه‌رو بود غلبه کند، بلکه بعد از برخورد به مقاومت مذکور، کاهش یافت و در نهایت افت 1.6 درصدی را ثبت کرد. نکته‌ای که در این رابطه وجود دارد آن است که سهام کوچک در چند وقت اخیر بیشتر مورد توجه بازار بودند. دلیل این موضوع نیز آن بود که تحلیلگران چشم ‌انداز مثبت‌تری برای آنها نسبت به بزرگترها متصور بودند که البته ریشه این نگاه بیشتر در راستای برداشته شدن ریسک‌های سیستماتیکی مانند حذف قیمت‌گذاری دستوری و امکان گرفتن افزایش نرخ بود که با توجه به طولانی شدن این پروسه و محقق نشدن آنها جذابیت خود را از دست دادند. آمدن گزارشات ماهانه و 3 ماهه هم مهر تاییدی بر عدم ارزندگی بسیاری از آنها زد و سبب شد که در هفته‌ای که گذشت با شدت بیشتری ریزش پیدا کنند. در واقع می‌توان این گونه گفت که شرکت‌های بزرگ در عملکرد فصل بهار خود به مراتب موفق‌تر از شرکت‌های کوچک‌تر بورسی ظاهر شدند.

اتفاق خوب چند وقت اخیر آن است که اقبال به نمادهایی که سودسازی بهتری در گزارش‌های سه ماهه داشته‌اند بیشتر شده است و به طور کل پیشران‌های بازار این هفته نمادهایی بودند که در سه ماه نخست سال و همچنین در عملکرد اولین ماه تابستان بهتر از انتظارات سهامداران عمل کردند. به این ترتیب به نظر می‌رسد بعد از یک سال و نیم که یا بازار بدون توجه به تحلیل به سرعت صعود می‌کرد یا بی‌توجه به عوامل بنیادی قیمت نمادها با سقوط مواجه می‌شد، بار دیگری شاهد تحلیل‌محوری در بورس تهران هستیم. تقریبا می‌توان گفت بعد از یک سال و نیم دوباره تحلیل بنیادی در بورس تهران اهمیت یافت.

از این بین می‌توان به گروه شیمیایی اشاره کرد که بسیار متعادل و بنابر گزارشات ماهانه و فصلی با اقبال مواجه شدند.

بعد از مجامع و گزارشات سه ماهه شرکت‌ها، شایعات عامل دیگری برای ایجاد تحرکات در بازار بودند به طوری که، گروه کانه‌های فلزی بالاخص سنگ آهنی‌ها به واسطه شایعه احتمال توافق فولاد مبارکه با این گروه، مبنی بر خرید محصولات آنها با نرخ‌های جهانی، داغ شدند. اما با بررسی دقیق‌تر بر روی معاملات بورس کالا معلوم شد که این حرف صرفا در حد شایعه بود و حداقل هنوز اجرایی نشده است. در روز بعد معاملات در این گروه نسبتا کم‌رمق‌ شد.

در مورد صنایع سیمانی شایعه توقف عرضه آنها در بورس کالا سبب ایجاد فشار فروش سنگین در این گروه شد، سپس این خبر تکذیب شد و به امید بالا رفتن قیمت سیمان در بورس کالا مجددا این گروه با توجه سرمایه‌گذاران مواجه گشت، اما بر خلاف انتظار تقاضای شدیدی در بورس کالا وجود نداشت و این موضوع در هفته پیش‌رو، نوسانات دیگری را برای این گروه رقم خواهد زد. این موضوع که دخالت در بورس در حال کاهش است نکته امیدوار کننده‌ای برای این بازار است.

گزارش‌های ناامیدکننده ماهانه فولادی‌ها و سیمانی‌ها به دلیل ضعف سیاست‌گذاری نشان از افت جدی تولید آنها در ماه اخیر داشته است و همین موضوع باعث ایجاد جو منفی در این صنایع در هفته جاری شده بود؛ اثری که ممکن است در هفته آتی نیز کماکان فشار بر این صنایع را تداوم بخشد.

در هفته‌ای که گذشت به دلیل برگزاری مجامع بسیاری از نمادهای بزرگ بسته بودند و این موضوع سبب کاهش ارزش معاملات گشت. اما بازگشایی‌های قابل توجهی نیز وجود داشت. سهم سپید که از روز عرضه اولیه بسته شده بود، بدون دامنه نوسان باز شد و در مثبت ۴۷ درصد شاهد صف خرید بسیار سنگینی بود. این نماد به واسطه خالص خرید ۸۷ میلیارد تومانی‌ حقیقی‌ها، بیشترین ورود پول حقیقی را هم تجربه کرد.

خلاصه بازار

میانگین ارزش معاملات خرد در سه روز گذشته 5.3 همت بوده و روزانه به‌طور میانگین، شاهد 6.6 میلیارد تومان ورود پول حقیقی بودیم. دلیل کاهش ورود پول را می‌توان در این دید که با توجه به قرارگیری شاخص کل در محدوده مقاومتی و اینکه اکثر سهام در مدت اخیر رشد نسبتا خوبی را تجربه کردند و سهام‌دارانی که در سود هستند به فکر شناسایی سود خود بودند و در مقام فروشنده ظاهر شدند. همچنین ارزش و تعداد صف‌های فروش نسبت به صف‌های خرید، در طی هفته روند افزایشی داشته است.