یک گام تا تحقق برنامه جامع تولید فولاد

محمدمهدی یارجانلی / مدیر عامل شرکت صنعت ورق ارین پاژ

از آنجاکه هدف بلندمدت صنعت فولاد دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تنی است، یکی از راه‌های عملی شدن این برنامه، ادغام واحدهای کوچکتر و تشکیل هلدینگ‌های فولادی است. اگر بخواهیم وضعیت فولاد کشور را منطبق بر برنامه‌ها ببینیم، شاید از همه جهات مناسب نباشد چراکه همه زیرساخت‌ها و سیستم‌ها متناسب با تولید و ظرفیتی که در کشور برای فولاد ایجاد شده، رشد نکرده است.

البته گفتنی است اقدامات موثر و قابل توجهی برای پیشبرد اهداف صنعت فولاد در چند سال اخیر صورت گرفته و تمرکز موجود بر صنعت فولاد منجر به شناسایی، آمایش و توازن بخشی از ظرفیت هایی که تقدم و تاخر برای زنجیره فولاد داشته اند، شده است. در حقیقت امر اگر بخواهیم نسبت به شرایط گذشته کشور در حوزه صنعت فولاد بررسی داشته باشیم روشن است که پیشرفت‌های موثری در این زمینه صورت پذیرفته است. تا قبل از ان ایران جز کشورهای پیشرفته در صنعت و به طور اخص در صنعت فولاد نبود لذا می‌توان ادعا کرد در این کشور رشد بیشتر صنایع با صنعتی شدن فولاد همراه شد.

زمینه‌ها برای تحقق برنامه جامع تولید فولاد آماده است. به نظرم این امر می‌تواند محقق شود، اماشروطی دارد. یکی از شروط این است که ما به درستی بتوانیم زیرساخت‌های مورد نیاز را مبتنی برنیازهای افق دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تنی منطبق کنیم. باید بررسی شود که باتوجه به نیاز سرانه بطور واقع بینانه، تولیدات به چه میزان می‌توانند این نیاز را پوشش دهند؟ نکته دیگر اینکه باید توجه داشته باشیم حدود ۳۰ میلیون تن از این تولید باید صادر شود. به هر حال رقبای منطقه‌ای ما بیکار ننشسته و به شدت در حال فعالیت هستند.

اما به اعتقاد این فعال بخش فولاد، کشورما یک فرصت بسیار خوب در امسال را از دست داد. تصمیم گیری هیجانی و به دور از منطق در بخش صادرات فولاد سبب کشیده شدن ترمز صادرات فولاد ایران شد. از یک سو با تصمیمات عجولانه سبب شدیم این بخش درحال‌حاضر با مشکلات بزرگی دست و پنجه نرم کند و از سویی دیگر باعث کاهش شدید ورود ارز به کشور شد. یکی دیگر از مشکلات، تامین ارز برای تولید‌کنندگان فولاد بود که مانع از خرید به موقع مواد اولیه و تجهیزات و قطعات یدکی شده بود.

حالا نیز به دلیل اعمال تحریم‌ها بدرستی قادر به خرید مواد اولیه و قطعات نیستند و اگر خرید انجام شود باید به سبب افزایش هزینه‌های خرید، بیمه و حمل‌ونقل، مبالغ بالاتری پرداخته شود. اما بزرگترین آسیب به بخش مشتریان به ویژه مشتریان بزرگ منطقه‌ای و اروپایی وارد شده است.