پیوستن ایران به بریکس در ژانویه گذشته، بیش از آنکه نقطهعطفی اقتصادی باشد، بهمثابه ابزاری برای کسب مشروعیت سیاسی و خروج نسبی از انزوای جهانی تعبیر شد. اما واقعیت این است که تحریمها همچنان مسیر را مینویسند و بریکس برای تهران بیشتر نقش «آینهای» دارد که سازگاری با محدودیتها را بازتاب میدهد تا غلبه بر آنها.
امضای چین پای بیانیهای که ادعای ارضی علیه ایران را تکرار میکند، نه یک خطای تشریفاتی بلکه اقدامی آگاهانه از سوی بازیگری است که خود را در موقعیت «عدم پرداخت هزینه» میبیند؛ اقدامی که ضعف سیاست خارجی ایران و فقدان توازن در روابط بینالمللی را آشکار کرده و به عادیسازی نقض حاکمیت ملی میانجامد.
بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، روابط واشنگتن–کاراکاس را به خطرناکترین نقطه تاریخ رسانده است؛ از توقیف نفتکشها و عملیات نظامی در دریای کارائیب تا اتهامزنیهای سنگین علیه مادورو. اما پشت شعار «مبارزه با مواد مخدر»، آیا سناریوی قدیمی تغییر رژیم و تسلط بر نفت ونزوئلا دوباره در حال اجراست؟
نشست تازه کشورهای همسایه افغانستان امروز ۲۳ آذر به میزبانی تهران و با حضور نمایندگان ویژه پاکستان، روسیه، چین، تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان برگزار شد؛ نشستی که به ابتکار جمهوری اسلامی ایران شکل گرفت و هدف آن ایجاد گفتوگوی سازنده منطقهای برای مدیریت بحرانهای افغانستان و کاهش تنشها، بهویژه میان کابل و اسلامآباد است.
والاستریت ژورنال ادعا کرده است که نیروهای عملیات ویژه آمریکا در ماه نوامبر با یورش به یک کشتی در اقیانوس هند، محمولهای مرتبط با امور نظامی ایران را توقیف کردند؛ اقدامی که به گفته مقامات آمریکایی در راستای جلوگیری از بازسازی زرادخانه ایران پس از جنگ ۱۲ روزه صورت گرفته و نشاندهنده رویکرد تازه دولت ترامپ در استفاده از تاکتیکهای تهاجمی دریایی علیه دشمنانش است.
با گذشت شش ماه از توقف جنگ میان ایران و رژیم صهیونیستی، برخلاف فضاسازی رسانهای و عملیات روانی دشمن، شواهد نشان میدهد احتمال آغاز جنگی تازه بسیار اندک است؛ چراکه ایران با تقویت توان دفاعی و آفندی خود، توازن راهبردی را تغییر داده و رژیم صهیونیستی بدون پشتوانه اجتماعی و منطقهای قادر به آغاز درگیری مجدد نیست.
در جهان پرآشوب و شتابزده امروز، هوش مصنوعی آرام و بیصدا در حال دگرگون کردن زیربنای بازار کار است؛ دگرگونیای نه شبیه انفجار ناگهانی، بلکه بیشتر همچون زلزلهای پیوسته که هر روز لرزش تازهای ایجاد میکند. کارخانهای را تصور کنید؛ جایی که زمانی صدای چکشکاری و فریاد کارگران میپیچید و امروز بازوهای آهنیِ رباتها همان کارها را با دقت میکرونی انجام میدهند. این تصویر دیگر نه آیندهای دور، بلکه واقعیت جاری صنایع است.
افشای اسناد داخلی مجموعه نظامی–صنعتی روسیه نشان میدهد قرارداد فروش ۱۶ فروند سوخو-۳۵ به ایران از مرحله وعدههای سیاسی عبور کرده و وارد فاز تولید واقعی شده است؛ تحول کمسابقهای که میتواند توازن صادرات تسلیحاتی روسیه، معادلات نوسازی نیروی هوایی ایران و محاسبات امنیتی اسرائیل و کشورهای خلیج فارس را همزمان تحت تاثیر قرار دهد.
