از فردای توقف جنگ میان رژیم صهیونیستی و ایران، عمده گمانهها بر این بود که بهزودی دور جدیدی از جنگ میان طرفین آغاز خواهد شد. با این حال، با گذشت حدود شش ماه، اگرچه جنگ تازهای رخ نداده است، طرف مقابل پیوسته تلاش کرده با فضاسازی رسانهای سایه جنگ را بر سر ایران حفظ کند و تحولات کشور را در حالت تعلیق نگه دارد.
در واقع، برخلاف عملیات روانی دشمن، واقعیتهای موجود نشان میدهد احتمال وقوع جنگ مجدد میان رژیم صهیونیستی و ایران اندک است.
در بیشتر جنگها، جبهه داخلی رژیم صهیونیستی مصون از تخریب بوده و این رژیم با راهبرد «کشاندن جنگ به داخل سرزمین رقیب» امنیت ساکنان سرزمینهای اشغالی را حفظ کرده است. اما در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، ایران با حملات موفق خود توانست تزلزل امنیت و بقای رژیم را برای ساکنان سرزمینهای اشغالی آشکار کند. بنابراین، رژیم صهیونیستی تنها در صورتی وارد جنگ مجدد خواهد شد که بتواند دفاع مؤثری در برابر حملات ایران داشته باشد؛ امری که با توجه به قدرت، سرعت و دقت موشکهای ایران دور از ذهن است.
در مقایسه با پیش از جنگ ۱۲ روزه، قابلیتهای دفاعی ایران رشد قابلتوجهی داشته و آمادگی کشور برای جنگ بسیار بالاتر است. این شرایط ضریب آسیبپذیری صهیونیستها را افزایش داده است. رژیم صهیونیستی همواره بر برتری هوایی خود متکی بوده، اما اکنون با تقویت پدافند و آفند ایران، این برتری از میان رفته است. موشکهای ایران توان ایجاد موازنه در برابر حملات هوایی رژیم را دارند؛ واقعیتی که در جنگ ۱۲ روزه موجب تسلیم صهیونیستها شد. بنا به اعتراف یک تحلیلگر صهیونیستی، اگر جنگ دو هفته دیگر ادامه مییافت، اسرائیل دچار فروپاشی میشد.
در جنگ ۱۲ روزه، صهیونیستها امید خود را نه در حوزه نظامی بلکه در حوزه اجتماعی تعریف کرده بودند و تلاش کردند با تحریک نارضایتیها در ایران، دفاع کشور را مختل کنند. نخستوزیر رژیم حتی در روز اول جنگ مردم ایران را به آشوب دعوت کرد، اما نهتنها آشوبی شکل نگرفت بلکه انسجام ملی تقویت شد. امروز نیز شرط موفقیت دشمن همراهی ملت ایران است؛ امری که با توجه به بصیرت و آگاهی سیاسی مردم، در حد رؤیا باقی خواهد ماند.
از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی تا پروندههای منطقهای را به نتیجه نرساند قادر به حمله به ایران نیست. نقطه کانونی این موضوع لبنان است؛ جایی که حزبالله تحت فشار برای خلع سلاح قرار گرفته اما بنا به اعتراف صهیونیستها، روند بازسازی قدرت آن تا حد زیادی تکمیل شده است. در عراق نیز احزاب حامی مقاومت اکثریت پارلمان را در اختیار دارند و نقشه دشمن ناکام مانده است. در غزه نیز با وجود آتشبس، حماس همچنان به مقاومت ادامه میدهد. بنابراین، برخلاف تمایل صهیونیستها، تضعیف بازوان منطقهای مقاومت محقق نشده است.
علاوه بر این، توسعه همکاریهای بینالمللی ایران پس از توقف جنگ با صهیونیستها نیز بهعنوان متغیری کنترلکننده احتمال وقوع جنگ عمل میکند. بر اساس واقعیتهای موجود و با فرض کنشگری عقلانی بازیگران، امکان وقوع جنگ مجدد اندک است. با این حال، با توجه به ماهیت موجودیتی منازعه و سابقه اقدامات غافلگیرانه رژیم صهیونیستی، ایران باید ضمن توسعه قابلیتهای همهجانبه بهویژه در حوزه دفاعی، سطح آمادگیها را بهگونهای حفظ کند که امکان غافلگیری از دشمن سلب شود.
