پرینتر سه‌بعدی رویای اندام‌های مصنوعی را واقعی می‌کند؟

تکنولوژی خیلی از امور روزمره ما را آسان کرده است اما همه ما چشم انتظار کمک فناوری‌های نو برای رفع مشکلات بیماران و نیازمندان هستیم. شاید از ساخت خودرو یا مسکن با پرینتر سه بعدی خوشحال شویم اما خوشحالی واقعی زمانی شکل می‌گیرد که با پرینتر سه بعدی قلب ساخته شود یا اندام آسیب‌دیده یک کودک ترمیم شود. رویایی که اندک اندک به واقعیت تبدیل می‌شود. به طور مثال مثل گذشته لازم نیست از گچ‌های سنگین برای شکستگی استخوان استفاده کنیم. گچ‌هایی که با پرینتر سه بعدی تولید می‌شوند، راحتی باورنکردنی را برای بیماران ایجاد می‌کند یا شاید در آینده بتوانیم با پرینت سه بعدی پوست سوخته کودک زیبایی را ترمیم کنیم. تمام این موضوعات با پیشرفت تکنولوژی حقیقت پیدا خواهد کرد. اگر مشتاق اطلاعات بیشتر هستید، گفتگو با محقق این حوزه را از دست ندهید.

مشکلات تولید اندام سه بعدی اندام داخلی بدن با پرینت سه بعدی

محمد کشفی عضو هیئت علمی دانشگاه آیت‌الله بروجردی در گفتگو با گسترش نیوز گفت: در حال حاضر اجزای درون بدن با پرینت سه بعدی به صورت تجاری تولید نشده‌اند. مشکل اصلی مواد این محصولات هست. موادی که در حال حاضر برای پرینت سه بعدی استفاده می‌شود، به صورت صد درصدی قابل استفاده در درون بدن انسان نیستند. در حوزه دندانپزشکی بیشتر از چاپ سه بعدی استفاده می‌شود. اخیراً برای پروتزهای پا نیز از پرینت سه بعدی استفاده می‌شود. ساختاری تولید می‌شود که سبک‌تر هست اما مقاومت بیشتری دارند.

آلیاژهای مورد استفاده در پرینت سه بعدی حوزه پزشکی

کشفی اظهار کرد: متریال مورد استفاده در این حوزه پلیمرهایی هست که به صورت کلی زیست تخریب هستند. این پلیمرها بعد از چند سال از بین می‌روند. پلیمر pla در پرینترهای سه بعدی کاربرد زیادی دارد و برای ساختارهای بیرون بدن از این ماده استفاده می‌شود. مواد فلزی که در بدن مورد استفاده هستند، آلیاژ تیتانیوم هست. در کشور ما کم کم به این موضوع ورود کرده‌ایم. در ایران دستگاه‌هایی که پلیمر پرینت می‌کنند، ساخت کشور خودمان هستند. در نتیجه نیازی به دستگاه‌های خارجی نداریم. برای قطعات فلزی نیاز به دستگاه‌های خاص داریم. هنوز به قدرتی که در دنیا نیاز هست، نرسیده‌ایم.

هزینه‌های پرینت سه بعدی در پزشکی

وی افزود: هزینه پرینتر سه بعدی جایی خودش را نشان می‌دهد که تعداد کمی قطعات تولید شود. در ساخت پروتزهای تعداد زیادی را نیاز نداریم. قطعات برای هر شخص جداگانه طراحی می‌شود؛ بنابراین مقرون به صرفه‌تر از روش‌های متداول است. در روش‌های متداول باید یک قالب را برای هزار نفر تولید کنید و مخصوص اشخاص نیست. در پرینت سه بعدی تعداد کم هست و از نظر اقتصادی مناسب‌تر هست. در زمینه‌های دیگر به غیر از پزشکی هنوز هم پرینترهای سه بعدی خیلی مقرون به صرفه نیستند.

چه زمانی رویای اندام‌های مصنوعی واقعی می‌شود؟

این متخصص خواص مکانیکی، بافت افزایشی و پرینترهای سه بعدی تأکید کرد: در دنیا ساخت اندام‌هایی مثل قلب برای محققین اگر چه رویا نیست اما هنوز فاصله دارند. آنها امید دارند، در آینده قلب مصنوعی و اعضای بدن مصنوعی تولید کنند. بزرگ‌ترین معضل آنها این هست که در تولید این اندام‌ها باید جنس‌های مختلف استفاده شود. به نظر می‌رسد که تا چند سال آینده شاهد پیشرفت‌های خوبی باشیم. اندام‌ها از اجزای مختلف درست خواهند شد. در حال حاضر ساخت اجزای مصنوعی پا یا دست از جنس پلیمر اما سبک رویا نیست و ساخته شده است. در نتیجه اندام‌ها هم در آینده رویا نخواهد بود و ساخته خواهد شد. به نظر می‌رسد، کمتر از ۵ یا ۶ سال وقت لازم داریم تا این رویا هم واقعی شود.

 جایگاه ایران بین سایر کشورها

کشفی در پایان گفت: بر اساس مذاکرات با همکاران در سایر کشورها به این نتیجه رسیده‌ام که ایران چیزی کم از سایر کشورها ندارد. خیلی از شرکت‌های دانش‌بنیان ما در این قضیه ورود کرده‌اند. در زمینه ساخت پرینتر سه بعدی جهش خوبی را در ایران شاهد بودیم. کمی سرعتمان کند هست اما جوانانه‌ای ما سرعت کار را بیشتر خواهند کرد. در خیلی از مسائل پا به پای دنیا پیش می‌رویم.