این بنای تاریخی پاتوق معتادان است

فرامرز خوشاب، اظهار کرد: به دلیل بی‌توجهی و نبود ‌رسیدگی «کوشک نورآباد» در شرایط اضطراری قرار دارد و در صورت عدم مرمت و استحکام‌بخشی ممکن است فروبریزد.

وی تصریح کرد: وضعیت مرمت، بازسازی و حفاظت از این بنای تاریخی اسفبار است و در صورت تداوم این بی‌توجهی‌ها ممکن است فروبریزد.

او با بیان این‌که مالکیت «کوشک نورآباد» در اختیار اداره بهداشت است، خاطرنشان کرد: متولیان این اثر تاریخی هیچ اقدامی برای مرمت آن نکرده‌اند و کسی نیز از سوی اداره میراث فرهنگی پیگیر تملک‌ و مرمت آن نیست.

این دوستدار میراث فرهنگی با تاکید بر این‌که اجرای طرح استحکام‌بخشی برای این بنای تاریخی امری ضروری است، افزود: هر چه سریع‌تر عملیاتی‌کردن این طرح و اجرای کامل آن باید صورت گیرد.

وی یادآور شد: بنای تاریخی «کوشک‌ نورآباد» هم‌اکنون پاتوق معتادها است؛ پاتوقی که هیچ ‌کس به آن ایرادی وارد نمی‌کند.

بنای تاریخی «کوشک نورآباد» مربوط به دوره قاجار است و محمدخان قمه‌طلا از آن استفاده می‌کرده و در شهرستان ایذه، روستای نورآباد، واقع شده است. بنای سنگی و گچی کوشک نورآباد از سنگ قواره و لاشه سنگ با استفاده از کچ نیم‌کوب بر روی صخره ساخته شده است. در این بنا هیچ گونه چوبی به کار نرفته است و منبع روشنایی آن پنچ‌دری‌ها و سه‌دری‌هایی به شیوه معماری ده‌دشتی (بهبهان) بوده است. معماری این بنا محلی نیست چون به شیون معماری ده‌دشتی است و برای این‌که نور بیشتری به داخل آن بتابد جرز درگاه‌هایش به شکل اریب ساخته شده است. این بنای تاریخی یک بنای تفریحی بوده و در زمستان‌ها و بهار مورد استفاده قرار می‌گرفت و ساکنان آن برای کوچ پاییزه به چغاخور چهارمحال‌وبختیاری می‌رفتند.

این کوشک ۱۱ بهمن ۱۳۷۸ با شماره ۲۵۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.