در این منطقه از تهران مواظب گرمازدگی باشید

مترو تهران، روزهای آغازین فعالیت خود را بسیار خوب آغاز کرد؛ به گونه‌ای که حجم بالایی از مسافران، دیگر مشتری اتوبوس‌ها نبودند و درواقع به سمت مترو کوچ کردند. در همان روزهای اولیه، سیستم‌های داخل واگن، به درستی کار می‌کرد و هیچ مکلی نداشت؛ تمام مسافران هم راضی بودند از اینکه، امکان سفر در کوتاه‌ترین زمان ممکن و بدون ترافیک برایشان وجود دارد. تازه از نشستن زیر باد کولر داخل واگن‌ها هم لذت می‌بردند.

خرابی کولرهای داخل واگن

با افزایش جمعیت تهران و کوچ مردم از اطراف پایتخت به این کلانشهر، بر تعداد مسافران این شهر زیر زمینی اضافه کرد؛ اما همچنان اوضاع مترو رو به راه بود و کسی شکایت و گله‌ای نداشت. رفته رفته، با گذر زمان و همچنین فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل ریلی ( مترو) تعدادی از کولرهای داخل واگن‌ها از کار افتادند و فضای داخل واگن را به جهنم تبدیل کردند. تعداد بالای مسافران و همچنین فصل تابستان، بر میزان گرما، افزود و محیط را غیر قابل تحمل کرد.

با گذشت مدتی، بر تعداد کولرهای خراب و واگن‌های فاقد کولر افزوده شد، اما همچنان مسافران مترو بر قوت خود باقی مان و حتی بیشتر هم شد. خاموشی یا خرابی کولر‌ها داخل واگن سبب شد تا عده‌ای که مسیر طولانی درپیش داشتند حالشان خراب شود و در واقع دچار گرمازدگی شوند. دکمه‌ای هم که برای صحبت با راهبر قطار در نظر گرفته شده است که با فشار دادن آن می‌توان راهبر را از وضع موجود با خبر کرد، یا خراب است و یا کسی پاسخگو نیست. البته اگر هم پاسخگو باشد با واژه ( دست من نیست، کولر خرابه ) مواجه خواهیم شد. این ماجرا فقط مربوط به واگن‌ها نیست، بلکه در ایستگاه ها، مشاهده شده است که کولر یا خراب بوده و یا خاموش است.

قطعا تمام استفاده‌کنندگان از مترو، گرمای شدید بر روی سکوهای ایستگاه را احساس کرده‌اند. فصل تابستان که گرمای هوا به اوج خود می‌رسد، این امکان باید توسط شهرداری فراهم شود که مسافران در محیطی با دمای مناسب سفر کنند. اما مشخص نیست که بودجه شهرداری همچنین بودجه حمل‌ونقل، بیشتر صرف چه چیزهایی می‌شود. اما این نکته را همه می‌دانند که این بودجه باید صرف آسایش و رفاه شهروندان در بحث حمل‌ونقل شود.

گرمای بیش از حد سبب خواهد شد تا میزان پرخاشگری در این شهر زیر زمینی افزایش پیدا کند. البته این نکته دلیل علمی دارد. تاثیراتی که گرمای هوا بر بدن انسان می‌گذارد، سبب خواهد شد تا شخص، به دلیل کلافگی، پرخاشگری کند و با کوچکترین اتفاقی، عصبانی شود.

الان که در سال ۱۴۰۲ هستیم، بر میزان این کولرهای خاموش افزوده شده است و گرمای هوا بیشتر احساس می‌شود. در واقع‌اید گفت که زیر زمین و داخل واگن از روی زمین گرم تر شده است. یکی از ایستگاه هایی که می‌توان نام آن را به عنوان گرم‌ترین ایستگاه مترو دنیا در کتاب ثبت کرد، ایستگاه مترو میرزای شیرازی است. به جرعت می‌توان گفت که انگار در حال ورود به یک تنور نانوایی هستیم تا ایستگاه مترو. تا جایی که به یاد داریم، حدود ۱ سال و نیم می‌شود که این ایستگاه گرمای بالایی دارد و تاکنون هیچ یک از مسئولان شهری درباره تعمیر و یا نصف کولر این ایستگاه هیچ اقدامی انجام نداده‌اند. صدای مسافران هم از این همه کم کاری مسئولان شهری بلند شده است ولی گویا این صداها به گوش کسی نمی‌رسد.

کمبود تهویه مناسب

یکی دیگر از مشکلاتی که این روزها درحال دست و پنجه نرم کردن با آن هستیم و درواقع به نوعی مکمل کولر است، نبود تهویه درست و حسابی در واگن‌ها و ایستگاه‌های مترو است. با توجه به آنکه در ساعات غروب، حجم مسافران بیشتر می‌شود و بدن به شدت عرق کرده و بوی نامطبوعی داخل واگن جریان پیدا می‌کند. نیاز است که تهویه‌های بسیار قوی در واگن‌ها نصب شود. اگر با مترو سفر کرده باشید، قطعا متوجه بویی که عرض کردم شده اید.

شاید چندی پیش، زمانی که جمعیت پایتخت کم تر بود، تهویه مطبوع ایستگاه مترو و واگن‌ها زیاد مطرح نبوده است. اما با گذر زمان و استفاده جمعیت زیادی از افراد، ایجاد تهویه مطبوع اصولی برای مترو‌ها از دغدغه‌های اساسی مسافران شده است. هدف اصلی تهویه مطبوع ایستگاه مترو این است که هوای تازه را با هوای محبوس در این فضاها تبادل کند، تا در پی آن، دما، رطوبت و هوای آلوده کنترل شود و شرایط برای رفت و امد انسانی مهیا شده، همچنین از انتقال الودگی جلوگیری شود‌. تونل ها، واگن‌ها و همچنین سکوهای انتظار، از مهم‌ترین بخش‌های مترو هستند که نیاز به کولر و همچنین دستگاه تهویه دارند.

اما؛ پله برقی های همیشه خراب

نوبتی هم که باشد، زمان پله برقی‌های مترو می‌شود. پله‌های بی‌برق همیشه خراب که فقط اسم پله برقی را همراه خود دارند. در بسیاری از ایستگاه‌های مترو، شاهد آن هستیم که پله برقی‌ها خراب است و با گذشت ۲ هفته، هنوز هیچ اقدامی در راستای تعمیر آنها صورت نگرفته است. پله برقی هایی که در زمان اوج شلوغی، خاموش می‌شوند و سبب خواهد شد تا افراد مسن به سختی بتوانند تردد داشته باشند. در بسیاری از ایستگاه‌ها مانند، میرزای شیرازی، تیاتر شهر، توحید، بهشتی، امام خمینی و همچنین شادمان، شاهد خاموشی پله برقی در ساعات اوج شلوغی هستیم. یک اقدام موثر و یک عزم جدی می‌تواند تمام مشکلات این شهر زیر زمینی را برطرف کند.

کلام آخر:

تعمیر و نگهداری اصولی قطعات مترو، برای مسئولان شهری کاری ندارد و در مقابل بودجه‌ای که دریافت می‌کنند هیچ چیزی نخواهد بود. به تازگی گفته شده است که قراره واگن‌های جدید به ناوگان حمل‌ونقل ریلی اضافه شود. خب این اقدام خوبی است اما زمانی که کولر ایستگاه‌ها و همچنین پله برقی‌ها خراب است، افزودن واگن چه دردی دوا خواهد کرد؟ البته که اقدام خوبی است اما مشکلات گذشته همچنام برجای خود پافشاری می‌کند و کسی هم به داد کولرهای مترو و پله برقی‌ها که با همین بودجه‌ها راه‌اندازی شده است نمی‌رسد.