این کودکان با کارتخوان گدایی می کنند / خبری از ساماندهی نیست

کودکان رها شده در مترو با آموزش و تعلیم‌های باند مافیا، افزایش چشمگیری پیدا کرده است. به گونه‌ای که در هر ایستگاه مترو شاهد آن هستیم، کودکانی که عمده آنها دختر هستند به حرفه تکدی گری مشغول هستند. آموزش‌های باند مافیا، آنقدر دقیق بوده است که این کودکان تبدیل به یک بازیگر حرفه‌ای شده‌اند. بازیگرانی که صحنه نمایش خود را مترو و مخاطبان خود را شهروندان می‌بینند.

نکته‌ای که باید به آن اشاره کنیم تا برای شما خوانندگان سوتفاهم نشود این است که تمام این کودکان بازیگر نیستند و نیازمند واقعی هستند. مجبور می‌شوند برای امرار معاش خانواده و در اصطلاح یک لقمه بخور و نمیر، تحصیل را فراموش کنند و در سطح خیابان و معابر و مترو، پرسه زده تا پول کافی را به‌دست بیاورند. البته باید گفت که ریاضی را در حد شمردن پول و جمع کردن اعداد بلد هستند که البته این هم جزو واجبات برای کاسبی است.

ساعت ۷ شب، در زمان شلوغ‌ترین ساعات فعالیت مترو، این کودکان به چشم می‌خورند که بسته‌های تنقلات و یا فال را در دست دارند و اکثرا، خوش سر زبان هستند. یاد گرفتند چگونه صحبت کنند تا بتوانند از شهروندان پول بگیرند و به سراغ نفر بعدی بروند. آموزش دیده‌اند که چگونه چهره خود را مظلوم کنند تا شاید بتوانند دل مسافران و... را به رحم آورده تا اجناس خود را به اصطلاح در پاچه مردم فرو کنند.

تکرار دیالوگ های تکراری

یک دختر تقریبا ۶ ساله، با موهای بلند از این واگن به آن واگن می‌رود و در دستانش چند بیسکوییت دارد. سراغ تمام مسافران می‌رود و خودش را از دستان همه آویزان می‌کند و جمله (تورو خدا یکی بخر ) را چند مرتبه تکرار می‌کند. عده‌ای بی‌توجه هستند، گویی که اصلا کسی وجود ندارد. عده‌ای هم گرم صحبت با دخترک می‌شوند و با خنده‌رویی به او توجه می‌کنند. البته از پس این توجه مجبور می‌شوند که از دختربچه خرید کنند.

کم کم جلوتر می‌آید و نزدیک من می‌شود. داشتم خودم را آماده می‌کردم که چگونه او را از سر خود باز کنم. همان شد که فکرش را می‌کردم. نزدیک من شد و همانطور که دیده بودم، از دستانم خود را آویزان کرد. با یک صدای مظلوم همان جمله را گفت ( تورو خدا یکی بخر ). زمانی که با جواب منفی رو به رو شد، خود را به زمین انداخت و همان جمله تورو خدا یکی بخر را تکرار کرد. می‌دانستم که فیلم بازی می‌کند، اما برای آنکه این سیاه بازی‌ها تمام شود، مجبور شدم که بگویم از او خرید می‌کنم.

کودک از زمین بلند شد و یک بیسکوییت را به من داد. زمانی که به او گفتم پول نقد همراهم نیست، کارتخوان بیرون آورد و گفت کارت بکش. تعجب کرده بودم که کودک ۶ ساله چگونه دستگاه کارتخوان دارد؟ چه کسی دست این دختربچه کارتخوان داده است؟ مگر می‌شود خودش اقدام به گرفتن این دستگاه کرده باشد؟ قطعا نمی‌شود. صاحب مغازه بیسکوییت فروشی هم که به این کودکان اطمینان نمی‌کند که هم بیسکوییت بدهد هم دستگاه کارتخوان. چه کسی می‌تواند پشت این ماجرا باشد؟ گرفتن دستگاه کارتخوان مراحل متفاوتی دارد که یکی از آنها داشتن دسته چک است.

باید به این نکته توجه داشت که این کودکان دستگاه‌های کارتخوان را از کجا می‌آورند یا بهتر بگویم چه کسی به آنها می‌دهد. آشکار است که باند‌های مخوف مافیا، پشت پرده این ماجرا هستد و دولت محترم هم هیچ اقدامی را برای پیدا کردن سرشبکه‌های اصلی نمی‌کند. مگر می‌شود یک دستگاه کارتخوان با حجم تراکنش بالا، پیگیری نشود آن هم به یک مبلغ مشخص. نرخ هر بیسکوییت ۲۰ هزار تومان بود و تا پایان شب تعداد بالایی ۲۰ هزار تومان، تراکنش ثبت خواهد شد. آیا نهادی هست که این ماجرا را پیگیری کند؟

چرا ساماندهی نکردید؟

چطور برای مشاغل، مالیات استفاده از کارتخوان را به راحتی وضع می‌کنید و می‌دانید که کدام مغازه دار چه میزان تراکنش داشته است. خب این مسئله را هم پیگیری کنید. اصلا مگر حرف شما این نیست که کودکان کار را ساماندهی می‌کنید؟ یک روز وقت بگذارید و به دنبال این کودکان بروید. ببینید به کجا می‌روند. قطعا صاحب دستگاه کارتخوان را پیدا خواهید کرد. اصلا این ساماندهی که از آن حرف می‌زنید کجاست؟ چرا کاری نمی‌کنید؟ تعداد این کودکان درحال افزایش است و این یک آمار منفی برای کشور ماست. چند سال است که صحبت از ساماندهی کودکان کار می‌کنید؟ چه کردید؟ تعدادشان که افزایش یافت. جایی وجود ندارد که این کودکان را نبینیم و همه جا حضور دارند. در چهار راه‌ها با دستمال و شیشه و پاک کن، در مترو با بیسکوییت و آدامس و فال.

اصلا چرا در ارتباط با این موضوع مهم حرف از ساماندهی می‌زنید؟ مشکل را به طور کل ریشه کن کنید. اگر بخواهید این مشکل را به طور کامل ریشه کن کنید، برایتان نه هزینه‌ای دارد و نه دردسر. چرا تاکنون هیچ کاری برای نجات این کودکان از دست باند‌های مافیا صورت نگرفته است؟ کدام رئیس باند مافیای کودکان کار تا الان دستگیر شده است؟ این‌ها سوالات ذهن من نیست و سوالاتی است که تمام مردم شهر یا بهتر بگویم تمام مردم کشور دارند. چرا کودک کار داریم؟ مگر جای کودک در مدرسه نیست؟ پس در خیابان چه می‌کند؟

نکته مهم آنکه، بانک‌ها چرا همین طور دستگاه کارتخوان می‌دهند؟ بانک‌های محترم سراسر کشور دقت فرمایید که دستگاه‌های کارتخوان مربوط به بانک شما در دست کودکان است. شخص باید این دستگاه را از شما گرفته باشد و به‌دست این کودکان داده باشد. اینکه خیلی راحت است و به سادگی می‌توانید نفر اصلی را پیدا کنید. سهل انگاری بانک‌ها هم در نوبت خود بسیار جالب است.

دولت محترم، عاجزانه از شما می‌خواهیم که پدیده کودک کار را به طور کامل ریشه کن کنید. پیدا کردن سر شبکه باند مافیای کودکان کار برایتان خیلی راحت است. پس اقدامات لازم را به عمل آورید تا از شر این باندهای مافیا راحت شویم. آقایان مسئول، ما شهروندان از دست این مافیا شاکی هستیم و لطفا به این شکایت ما رسیدگی کنید.