مهاجرت برای لقمه ای نان / این افراد شب ها جای خواب ندارند

زمانی که اقتصاد در یک کشور ضعیف می‌شود و روی ویلچر می‌نشیند، چهره نامرد خود را به شهرهایی که دارای اقتصاد بیمار هستند نشان می‌دهد. خانوارهایی که در شهرهای کوچک و اطراف پایتخت زندگی می‌کنند، با وجود نبود شغل مناسب به ناچار مجبور می‌شوند به پایتخت مهاجرت کرده و شغل مسافرکشی را برای امرار معاش انتخاب کنند. نمی‌خواهیم بگوییم که مسافرکشی شغل مناسبی نیست اما با نبود کار مناسب هر شخصی که کاری را پیدا نکند اقدام به این کار می‌کند.

میخواهیم کمی برایتان از اطراف شب‌های پایتخت بگوییم، زمانی دقیقا آخر شب فرا رسیده است. اطراف خیابان‌ها و همچنین پارک‌های پایتخت، ماشین‌های پارک شده‌ای را مشاهده می‌کنیم که چراغ سقفی خود را روشن کرده‌اند و مشغول استراحت یا آماده کردن غذا هستند. با کمی پرس و جو متوجه می‌شویم که از شهرستان به تهران آمده و مشغول شغل مسافرکشی هستند.

گپ و گفت کوتاه

یکی از رانندگان کمی درباره حضورش در تهران گفت. او به دلیل نبود کار در شهر خود، مجبور به مهاجرت به تهران شده و حدود ۵۰ روز در تهران و در داخل خودرو زندگی می‌کند و ۱۰ روز را به شهرستان می‌رود تا درکنار خانواده باشد. او می‌گوید که نبود کار و همچنین کاهش شدید درآمد در استان ارومیه، سبب شد تا از خانواده خود جدا شود به تهران بیاید تا بتواند خرج زندگی آن‌ها را بدهد. او ادامه می‌دهد که پیش از این دارای شغل مناسبی بوده و به دلیل تعدیل نیرو توسط شرکتی که در آن مشغول بوده است به ناچار مجبور به مسافرکشی شده است. همچنین ادامه می‌دهد که در تهران مبلغ کرایه تاکسی بالاتر از شهر خودشان است وگرنه در همان شهر می‌ماند و همین مسافرکشی را انجام می‌داد. این شخص ۲ فرزند دانش‌آموز دارد و می‌گوید هزینه‌ها حتی در شهرستان هم بسیار بالا است.

شخص دیگری درحال درست کردن غذا بر روی یک پیک نیکی کم گاز است. دانشجوی یکی از دانشگاه‌های تهران است و برای درآوردن هزینه تحصیل مجبور به این کار شده است. از راه دوری به تهران آمده و با پدر و مادر خود زندگی می‌کند. درواقع هم هزینه تحصیل و هزینه خانواده خود را باید تامین کند. او می‌گوید که روزها به دانشگاه می‌رود و بعد از تمام شدن کلاس‌های خود مسافرکشی می‌کند. برنامه تاکسی اینترنتی هم بر روی گوشی خود دارد. این سوال پیش می‌آید که چرا دولت برای هزینه تحصیل دانشجویان که بسیار سنگین است اقدامی را انجام نمی‌دهد. بر روی صندلی عقب، بالشت و پتو داشت و مشخص بود که شب هارا داخل خودرو می‌گذارند. از او درباره خطرات احتمالی و همچنین سرقت خودرو که اورا تهدید می‌کند پرسیدم و در جواب فقط یک کلمه گفت. (( ناچارم ))

سیل عظیم خودروهای پارک شده در کنار پارک، نشان دهنده این است که افراد بسیاری از شهرستان برای مسافرکشی به پایتخت مراجعه کرده‌اند و شب‌های خودرا در خیابان‌های پایتخت می‌گذرانند. فکر نون شب خود هم هستند البته به مقدار کمی غذا تهیه می‌کنند که دست پر به شهر خود برگردند. عده‌ای از این افراد درحال آماده کردن غذا و عده‌ای دیگر نیز بر روی چمن‌های پارک خوابیده‌اند و منتظر طلوع آفتاب و آغاز کار مجدد هستند.

حال و هوای پایتخت با آمدن شب رنگ و بوی دیگری دارد. برای تعدادی آغاز تفریح و خوش گذرانی و برای تعداد دیگری آوار غم و غصه است. کسانی که برای کار به تهران آمده‌اند و مشغول مسافرکشی هستند، حال و روز مناسبی ندارند و مجبور هستند ارزان‌ترین غذاها را بخورند که بتوانند پول مورد نیازشان را پس انداز کنند. شب‌های تهران بی‌رحم نیست و این اقتصاد است که روی بی‌رحم خود را نشان می‌دهد. این اقتصاد شخص سرمایه دار را پول دارتر و شخص نیازمند را فقیرتر کرد. در واقع اقتصاد تنها به نفع سرمایه داران است.

نبود کار مناسب و همچنین اقتصاد بیمار و فلج سبب شده است تا عده بسیار زیادی خانواده خود را رها کرده و به ناچار به پایتخت مهاجرت کنند. عقیده دارند که شغل مسافرکشی در تهران درآمد خوبی دارد و با ۵۰ روز کار در تهران می‌توانند درآمد بخور و نمیر داشته باشند و گذران عمر کنند. بیشتر این افراد مدت بسیاری را در تهران هستند و فقط چند روزی را به کنار خانواده بر می‌گردند. عده‌ای از این افراد، حتی ماشین اجاره کردند تا روی آن کار کنند و توان خرید یک خودرو برای کار را نداشتند.

پارک خوابی و ماشین خوابی پدیده‌ای است که چندسالی می‌شود مهمان ناخوانده پایتخت شده است و تاکنون هیچ مسئولی و یا کم تر مسئولی پیدا شده تا درباره این پدیده صحبت کند. خیابان‌های پایتخت این روزها پر از خودروهای پارک شده درکنار خیابان است که درون آن زندگی می‌کنند. این شغل هایی که دولت محترم می‌گوید ایجاد کرده است همین تاکسی‌های اینترنتی و مسافرکشی است؟؟ امید است دولت محترم تلاش هایی را برای این افراد که مجبور به مهاجرت برای کار می‌شوند انجام دهد. باتشکر