ایران و آمریکا در آستانه صلح تاریخی؛ ۶ قدرت اول دنیا پیشقدم شدند
بازگشت تحریمهای شورای امنیت علیه ایران و فعالسازی مکانیسم ماشه، فصل تازهای از تقابل میان تهران و غرب را رقم زده است. در حالی که ایالات متحده سیاست فشار حداکثری را همچنان ادامه میدهد، ایران نیز در مواضع رسمی خود تأکید کرده که واشنگتن طرفی غیرقابل اعتماد برای مذاکره است. با این حال، گروه هفت در روزهای گذشته تلاش کرد تا مسیر تازهای را برای گشودن باب گفتگو پیشنهاد دهد و از ایران خواست در قالب یک نشست مستقیم با دولت آمریکا وارد گفتوگو شود.
گسترش نیوز: این دعوت معنادار از سوی گروه هفت، در شرایطی مطرح شده که تحرکات اخیر ارتش ایالات متحده در منطقه خلیج فارس و اعزام هواپیماهای سوخترسان، فضای سیاسی و امنیتی را بیش از پیش متشنج کرده است. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که این تحولات نمیتواند بیارتباط با پرونده ایران و مسائل مرتبط با رژیم صهیونیستی باشد. از سوی دیگر، ایران تأکید دارد که هرگونه مذاکره باید بر پایه رفع کامل تحریمها و بازگرداندن حقوق انرژی خود باشد.
در چنین بستری، بحث اصلی این است که آیا وساطت گروه هفت میتواند مسیر تازهای برای حل و فصل منازعات باز کند یا خیر؟ بهویژه در موضوعی به اهمیت فروش نفت ایران و آزادسازی منابع بلوکهشده در بانکهای خارجی، این پرسش حیاتیتر جلوه میکند.
گروه هفت (G۷) مجمعی متشکل از هفت اقتصاد بزرگ جهان است که در دهه ۱۹۷۰ میلادی شکل گرفت. این گروه ابتدا با شش کشور آغاز شد و سپس کانادا به آن پیوست. اتحادیه اروپا نیز در نشستها حضور دارد. G۷ امروز علاوه بر موضوعات اقتصادی، درباره تغییرات اقلیمی، امنیت انرژی، بحرانهای جهانی و تحریمها تصمیمسازی میکند و حدود ۴۰ درصد اقتصاد جهان را در اختیار دارد.

آخرین تلاش گروه هفت برای وقوع معامله تاریخی
یکی از بزرگترین چالشهای ایران و آمریکا در دو دهه اخیر، موضوع صادرات نفت و چگونگی دسترسی تهران به درآمدهای حاصل از فروش آن بوده است. تحریمهای سختگیرانه مانع از دسترسی ایران به بخش بزرگی از داراییهای نفتیاش در کشورهای مختلف شده است. این داراییها که ارزش آنها به دهها میلیارد دلار میرسد، هماکنون بهعنوان اهرمی برای فشار بر اقتصاد ایران عمل میکنند.
وساطت گروه هفت میتواند در این نقطه نقشی کلیدی ایفا کند. اگرچه اعضای این گروه در کنار آمریکا قرار دارند، اما به دلیل وابستگی شدید به امنیت انرژی و بازار نفت جهانی، آنها نیز از ادامه بحران و محدودیت عرضه متضرر میشوند. بنابراین، امکان دارد فشارهای درونی در این کشورها، آنها را به سمت راهحل میانهروانهتر سوق دهد.
ایران بارها تأکید کرده که در صورت بازگشت به بازار جهانی نفت، میتواند بهطور پایدار بخشی از نیاز انرژی جهان را تأمین کند. تحقق چنین شرایطی اما مشروط به رفع تحریمها و فراهم شدن بستر قانونی برای نقلوانتقال پولهای بلوکهشده خواهد بود.

چالش اعتماد و بیاعتمادی
با وجود تلاشهای گروه هفت، یک مانع بزرگ همچنان پابرجاست: بیاعتمادی عمیق میان ایران و آمریکا. مقام معظم رهبری در آخرین سخنرانی خود، به صراحت بر غیرقابل اعتماد بودن دولت واشنگتن تأکید کرد و مذاکره را ابزاری برای اعمال زور و افزایش فشار دانست. این موضع ریشه در تجربه توافق هستهای ۲۰۱۵ دارد که خروج ناگهانی آمریکا از آن، نمونه بارز نقض تعهدات تلقی شد.
از سوی دیگر، دولت آمریکا نیز تاکنون هیچ نشانهای از انعطاف جدی در پرونده ایران نشان نداده است. بخشی از تحلیلگران داخلی بر این باورند که ترامپ بیشتر به دنبال بازگرداندن تهران به میز مذاکره از موضع ضعف است، در حالی که ایران تنها در شرایط برد-برد حاضر به گفتگو خواهد بود. همین اختلاف در برداشتها سبب شده هرگونه تلاش میانجیگرانه به آسانی به شکست بیانجامد.
با این حال، گروه هفت میتواند نقش تسهیلگر را ایفا کند؛ یعنی بهجای تحمیل دستورکار آمریکایی، راهحلی متوازن میان حقوق انرژی ایران و نگرانیهای غربی پیشنهاد دهد.

نفت در برابر امنیت منطقهای؟
یکی از سناریوهای محتمل در صورت آغاز مذاکرات، مبادله نفت در برابر تعهدات منطقهای است. آمریکا و متحدانش بهویژه اسرائیل، نگرانیهای شدیدی از نقش ایران در خاورمیانه دارند. در مقابل، ایران تأکید دارد که سیاستهای منطقهایاش قابل مذاکره نیست و تنها مسئله اصلی، رفع تحریمهای ظالمانه است.
اگر گروه هفت بتواند دو طرف را به نقطهای برساند که نفت و مسائل انرژی محور اصلی گفتگو باشد، امکان دستیابی به توافقی محدود وجود دارد. این توافق میتواند شامل آزادسازی بخشی از منابع بلوکهشده ایران در ازای کاهش برخی تنشها یا ارائه تضمینهای فنی در حوزه هستهای باشد.
البته، چنین سناریویی نیازمند پذیرش واقعیتهای سیاسی از سوی آمریکا و همراهی متحدان اروپایی است. در غیر این صورت، مذاکرات احتمالی نیز سرنوشتی مشابه تلاشهای گذشته خواهد داشت.

چشمانداز پیش رو
با توجه به شرایط موجود، نقش گروه هفت در آینده منازعه ایران و آمریکا میتواند تعیینکننده باشد، اما نه بهعنوان داور بیطرف بلکه بهعنوان میانجیای که منافع خود را نیز در نظر میگیرد. این کشورها بیش از هر چیز به ثبات بازار انرژی و جلوگیری از افزایش بهای نفت نیاز دارند.
برای ایران، فرصت ناشی از این وساطت آن است که بخشی از پولهای بلوکهشدهاش آزاد شود و امکان فروش نفت بهصورت رسمی و قانونی فراهم گردد. چنین تحولی میتواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و کاهش فشار بر مردم کمک کند.
در نهایت، اینکه آیا گفتگویی واقعی میان ایران و آمریکا شکل میگیرد یا نه، به اراده سیاسی دو طرف بستگی دارد. گروه هفت میتواند در این مسیر نقش کاتالیزور را ایفا کند، اما تضمینی برای موفقیت وجود ندارد. آنچه قطعی است، این است که مسئله نفت همچنان نقطه ثقل همه اختلافات و همچنین کلید احتمالی هرگونه مصالحه باقی خواهد ماند.
در صورت تمایل به پیگیری اخبار روز حوزه انرژی کشور، سرویس انرژی پایگاه خبری گسترش نیوز را دنبال کنید.
بلاهت خاصی در مقاله موج میزد
اگرایجادرابطه براساس احترام متقابل وحفظ امنیت اقتصادی ومرزی واحترام به استقلال و قوانین مان کشور ومرزهایمان وعدم سو استفا ده ازمنابع مان باشد ماباهیچ کشوری دشمنی نداریم وچه اشکالی داردکه واردات وصادرات به نفع هردوکشورداشته باشیم .وکلاایجادار تباط طوری نباشد که بعدمدتی بفهمیم که هدف کلاه برداری وسواستفاده ازقوانین وتاراج منابع وزیرپاگذاشتن حقوق اقتصادی وامنیتی و...مردم وکشور و...بوده.
غنی سازی به چه قیمتی نابودی مردم
ملت میدانن پول نفت هرگزصرف آبادانی مردم ایران نخواهدشدهرگز
به خاطر خداوبع مردم یه جوری باهم کناربیا ید جنگی در بین نباشه
این فقط یک حقه است برای به دام انداختن ا یران .
اروپا و آمریکا چون از طریق مذاکره و فشار اقتصادی و مکانیسم ماشه به نتیجه خلع سلاح ایران نرسیدند سعی دارند نحوه مذاکره را به صلح و دوستی تغییر دهن د در حالی که هدف همان خلع سلاح ایران و ن ابودی ایران است.
گور پدر اسرایل وگور پدر فلسطینکل عربها دارند حال میکنند من بدبخت بیچاره شدم حامی فلسطین مسولین بزرگان طور خدا مارا عذاب ندید ما چه گناهی کردیم بخدا بجای زندگی ارزوی مرگ میکنیم ای کاش تو ایران بدنیا نیامده بودیم ایرانی یعنی بدبخت عالم
ما به دو مفاد هسته ای وموشکی نظری نداریم ولی در باره دخالت در امور کشورها به بها نه مختلف اگردر قرارداد گنجانده نشده باشد کفتگو و قرارداد از نظر ملت وتو شده محسو ب می شود
امريكانه مذاكره ميكنه و نه صلح ميكنه امر يكا منابع ايران را مال خودشان ميدانند و ميخواهند بهروسيله كه شده بس بكيرند حالا جه مخالف نظام باشي جه موافق طرح امريكا ه مينه وسلام
واقعا دل بستن به اینکه با مذاکره نتیجه ای عاید مردم ایران شود، فقط وقت تلف کردن است. به جای امید واهی بستن به غرب تنها راه حل مشکل قوی شدن با تلاش و کوشش مدیران جهادیست. وقتی شما قوی شوید، خود به خود اثر تحریم ها کم میشود. ولی با وقت تلف کردن همه چیز بدتر میشود..
عاشقان مذاکره با شیطان غرب رو محاکمه کنی د اینها خود بوجود آوردن اهرم های فشار عل یه مردم کشورند کی میخواید بفهمید؟
واقعاً مگه برای همه معلوم نیست که آمریکا نه اهل مذاکره ودرست گویی ودرست کاری
ونه دلسوز مردم ایران ما باید مواظب ب اشیم اسراییل هم همان آمریکا است اگه امری کا پشتش نبود همون حماس از بین میبردش
یک مشت توهم بود نه تحلیل
مذاکره ای که منافع ملت را در بر گیرد واز لحاظ سیاسی جایگاه امنیتی حفظشود
رئیس جمهور آمریکا سر مست از دیوانگی از این که هیچ یک از قول های انتخاباتی او به نتجه نرسیده خود را پیروز در دنیا معرفی کرده روایت پیروزی حتی با شکست هم پیروزی بحساب می آید با اینکه هیچ جا پیروز نبوده است در این مورد هم همین است بدون هیچ پوئنی برای امریکا یکی دیگر به پیروزی های خود می افزاید کی به کیه