چرا آب دلار نیما و آزاد توی یک جوب نمی‌رود؟

از ابتدای هفته قبل امیدها به احیای برجام در آینده نزدیک به‌تدریج کمرنگ و کمرنگ‌تر شد. به طوری که کانال‌های ۲۴ و ۲۵ هزار تومان با سرعتی که کمتر کسی انتظار آن را داشت طی شدند. البته بورسان در مطالبی اشاره کرده بود که با توجه به حساسیت بسیار بالای بازار ارز به اخبار برجامی، در صورتی که انتظارات برآورده نشوند، امکان صعود بسیار سریع نرخ‌ها وجود خواهد داشت.

اما یک عاملی که می‌تواند موجب تردید خریداران دلار در روزهای آینده شود آن است که نرخ‌های نیمایی هنوز تکان چندانی نخورده‌اند و حتی به سطوح پایین ۲۳ هزار تومان نزول کرده‌اند. همین موجب شده اختلاف نرخ دلار نیما از آزاد به ۳ هزار تومان برسد. یک برداشت آن است که انتظار بازیگران اصلی بازار ارز یعنی صادرکنندگان و واردکنندگان متفاوت است و چشم‌انداز دلار را صعودی نمی‌بینند.

این روند در اواخر دی‌ماه برعکس بود. یعنی دلار نیما بالاتر از آزاد قرار داشت. در واقع در مسیر کاهشی نرخ‌های حواله‌ای به علت عقب‌نشینی واردکنندگان چسبندگی زیادی داشتند و دیرتر از نرخ‌های آزاد بر مدار نزولی قرار گرفتند. به طوری که فاصله این دو نرخ در اواخر دی ماه نزدیک به ۴ هزار تومان بود. علت این عنوان می‌شد که چون واردکنندگان انتظار کاهش بیشتر نرخ‌ها را داشتند، به نظر از خرید ارز خودداری می‌کردند. اما به طور کلی مشاهده می‌شود حرکت نرخ‌های حواله و اسکناس در هفته‌های اخیر چندان همگام و هماهنگ نبوده است که احتمالا محصول نااطمینانی‌های موجود در حوزه سیاست خارجه باشد.

دیگر موانع تداوم رالی صعودی بازار ارز را می‌توان به افزایش درآمدهای نفتی، امکان حل اختلافات برجامی در شرایط غیرمنتظره و انگیزه‌های سیاسی دولت فعلی در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری عنوان کرد.