هنرمند کم‌نظیر تئاتر

چه کسی می‌خواهد

من و تو ما نشویم

خانه‌اش ویران باشد

من اگر ما نشوم، تنهایم

تو اگر ما نشوی، خویشتنی

وقتی می‌خواهی تنها باشی، یک نقطه دورتر را انتخاب می‌کنی. به اتاق کوچک زیر شیروانی می‌روی، موبایل را از خودت دور می‌کنی، سرت را با سمفونی مردگان مشغول می‌کنی. می‌خوانی، می‌نویسی، با رنگ بازی می‌کنی تا روزگار بگذرد، اما هر ظهر چند دقیقه فناوری را روشن می‌کنی تا ببینی چه خبر؟

مارادونا آن‌ور دنیا مرد.

کامبوزیا پرتوی این‌ور دنیا مرد.

پسر خواهر رفیق شاعرت در یزد مرد.

یک فامیل قدیمی در شیراز مرد.

در جمعه سیاه، مردم باوجود کرونا برای خرید به فروشگاه‌ها حمله می‌کنند.

جمعه سیاه، ۷ آذر ۷۷ حمید مصدق شاعر مرد.

(در تو هزار مزرعه خشخاش تازه است آدم به چشم‌های تو معتاد می‌شود).

جمعه سیاه، ۷ آذر ۹۹ پرویز پورحسینی هنرمند مرد.

پرویز پورحسینی بازیگر متواضع تئاتر و سینما در آثار کارگردانان نامداری چون پیتر بروک، علی حاتمی، بهرام بیضایی، حمید سمندریان، آربی آوانسیان، جمشید ملک‌پور، مسعود کیمیایی، واروژ کریم مسیحی بازی کرده است.

هر روز خبر مرگ یک دوست یا آشنا یا بستگان. الان با دل گرفته نشستم و با رفقای مشترک، همدردی کردن. به بچه‌های اداره تئاتر تسلیت می‌گویم. دوستی می‌گوید: «زندگی دیگه خیلی چنگی به دل نمی‌زنه» جواب می‌دهم: «نه، زندگی خیلی هم خوبه. ما بلد نیستیم ازش استفاده کنیم. حاکمیت‌های سیاسی دنیا نمی‌گذارند، حتی مردم در تنهایی غارنشینی کنند.»

پرویز هنرمند باارزشی بود. ۴۰، ۵۰ سال رفاقت داشتیم. سال ۸۴، همین موقع‌ها بود که با او، حسن پورشیرازی، مجید مظفری، اکبر زنجانپور، داریوش مودبیان، سعید امیرسلیمانی، استاد نصیریان، محمدعلی کشاورز و ۱۰، ۲۰ نفر دیگر از رفقای هنرمند به عسلویه رفتیم و شب‌ها کنار ساحل قدم زدیم و خندیدیم. قبل از کرونا، جمشید ملک‌پور خبرمان کرد و یک چلوکباب خوشمزه داد خوردیم و این آخرین دیدار من و جمشید و اردشیر صالح‌پور و پرویز بود.

پرویز پورحسینی در سال ۱۳۴۸ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و در رشته بازیگری به تحصیل پرداخت. او همزمان با ورود به دانشگاه، همکاری خود را با کارگاه نمایش آغاز کرد. نمایش‌های اودیپ، معلم من پای من، باغ آلبالو، ویس و رامین، انسان حیوان تقوا، جان نثار، کالیگولا، خاطرات و کابوس‌ها، شیون، استعاذه و جنایت و مکافات، دکتر فاستوس، ماهان کوشیار، معمای ماهیار معمار، چراغ گاز، افسانه اندوه، شب یهودا، بازجویی، یادگار سال‌های شن و ده‌ها نمایش دیگر از جمله آثاری است که پورحسینی در آنها روی صحنه رفت.

پرویز پورحسینی در سریال‌های تلویزیونی نیز به ایفای نقش پرداخت که مجموعه‌هایی نظیر هزاردستان، ز هر کوی، روزی روزگاری، تصویر یک رویا، همسفر، شب دهم، مختارنامه و... از آن جمله‌اند.

او همچنین از سال ۱۳۵۱ در سینما حضور داشت. جاده قدیم، قاتل اهلی، رستاخیز، کمیته مجازات، روز فرشته، رنو تهران-۲۹، کشتی آنجلیکا، باشو غریبه کوچک و کمال‌الملک از جمله آثار او در سینمای ایران است. پرویز پورحسینی برای بازی در فیلم مریم مقدس به کارگردانی شهریار بحرانی، دیپلم افتخار جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد و برای ایفای نقش در فیلم‌های اوینار به کارگردانی شهرام اسدی و طلسم به کارگردانی داریوش فرهنگ، کاندیدای بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم فجر شد.

یاد پرویز پورحسینی، هنرمند کم‌نظیر تئاتر را با خاطره‌های خوبش گرامی می‌داریم.

شب سردی‌ست و من با دل سرد به خودم می‌گویم خبری نیست، بخواب! شاید باز هم خواب محبت دیدی!