درخواست ۷۰ میلیاردی ستاره تیم پایتخت | پای مجلس به پرونده باز شد
در شرایطی که مسئولان فدراسیون فوتبال با اصرار از اثربخشی طرح «سقف قراردادها» دفاع می‌کنند و آن را ابزاری برای کنترل تورم مالی در فوتبال ایران می‌دانند، واقعیت‌های بازار نقل‌وانتقالات چیز دیگری را روایت می‌کند. نگاهی به جابه‌جایی‌های اخیر نشان می‌دهد که برخی بازیکنان، بدون داشتن کیفیت فنی برجسته یا سابقه درخشان، با قراردادهایی نجومی به تیم‌های جدید می‌پیوندند؛ رقم‌هایی که اگر در سایر کشورهای صاحب فوتبال پیشنهاد می‌شد، در بهترین حالت به نصف کاهش پیدا می‌کرد.
گسترش نیوز: تضاد محسوس میان ادعا و عملکرد، باعث شده تا بخش بزرگی از هواداران فوتبال کشور، نسبت به وعده‌های مسئولان فدراسیون بی‌اعتماد شوند. در حالی که انتظار می‌رفت قانون سقف قراردادها به ابزاری جدی برای شفاف‌سازی مالی باشگاه‌ها و کنترل هزینه‌ها تبدیل شود، در عمل به نظر می‌رسد که بیشتر به شعاری بی‌اثر بدل شده که تنها روی کاغذ باقی مانده است.
همین ناهماهنگی‌ها سبب شده توجه افکار عمومی از فدراسیون به نهادهای بالادستی معطوف شود؛ جایی که اکنون نگاه‌ها به مجلس شورای اسلامی دوخته شده تا شاید از مسیر قانون‌گذاری و نظارت رسمی، راهی برای مقابله با بی‌نظمی مالی در فوتبال کشور گشوده شود.
ماجرای بازیکنی که از یکی از تیم‌های مدعی لیگ برتر با وجود داشتن ارزشی تقریبی در حدود ۵ میلیارد تومان، درخواست مبلغ نجومی ۷۰ میلیارد تومان برای عقد قرارداد جدید مطرح کرده، تنها یک نمونه آشکار از بحران مالی و بی‌نظمی ساختاری در فوتبال ایران است؛ بحرانی که ریشه‌های آن را باید در سوءمدیریت‌های مزمن، نبود نظارت مؤثر و روابط غیرشفاف میان باشگاه‌ها، دلال‌ها و مدیران فوتبالی جستجو کرد.
وقتی بازیکنی با عملکردی متوسط یا حتی پایین‌تر از حد انتظار، چنین رقم غیرواقع‌بینانه‌ای را طلب می‌کند و با پیشنهاداتی از سوی چند باشگاه دیگر نیز روبه‌رو می‌شود، یعنی قانون سقف قراردادها عملاً بی‌اثر و صوری است. فدراسیون فوتبال، که مسئول تدوین و نظارت بر اجرای این قانون است، در عمل تنها نظاره‌گر تخلفات سیستماتیک شده و قادر به اعمال اراده جدی برای کنترل هزینه‌ها نیست.
در این میان، مدیران باشگاه‌ها نیز با ترس از واکنش هواداران یا تحت فشار فضای رسانه‌ای و برخی دلالان، وارد رقابت‌های بی‌منطق برای جذب بازیکنان می‌شوند و گاه برای عقد قرارداد با یک بازیکن میان‌رده، حاضرند ده‌ها میلیارد تومان هزینه کنند؛ آن هم در شرایطی که باشگاه‌های ایرانی عموماً با بدهی‌های سنگین، پرونده‌های باز بین‌المللی و مشکلات مالی گسترده دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
گسترش‌نیوز برای بررسی عمیق‌تر این موضوع، گفت‌وگویی با سخنگوی فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی ترتیب داده است؛ گفت‌وگویی که در ادامه، به ابعاد مختلف آن پرداخته خواهد شد و شاید بتواند بخشی از پرسش‌های بی‌پاسخ علاقه‌مندان فوتبال را روشن کند.
بیت‌المال در خدمت قراردادهای بی‌ضابطه
روح‌الله لک علی آبادی درباره وضعیت آشفته نقل و انتقالات در فوتبال کشور و مبالغ نجومی قراردادها گفت: بازار نقل‌وانتقالات فوتبال ایران به صحنه‌ای پرآشوب و نگران‌کننده بدل شده؛ جایی که قراردادهایی با ارقام حیرت‌انگیز و فراتر از منطق اقتصادی، فضای ذهنی هواداران و کارشناسان را آشفته کرده و بذر بی‌اعتمادی را در دل جامعه ورزشی کاشته است. در حالی که برخی نظارت‌ها و به‌ظاهر قوانین بازدارنده همچون «سقف قرارداد» همچنان در دستور کار فدراسیون و سازمان لیگ قرار دارد، اما در عمل، این قانون به چیزی شبیه یک شوخی بی‌رمق و فراموش‌شده بدل شده که کمتر کسی آن را جدی می‌گیرد.
او ادامه داد: درصد قابل توجهی از بازیکنان داخلی، با عدد و رقم‌هایی وارد تیم‌های جدید خود می‌شوند که نه‌تنها هیچ تناسبی با کیفیت فنی یا سابقه آن‌ها ندارد، بلکه در مقایسه با استانداردهای جهانی، غیرقابل توجیه و اغراق‌آمیز است. فاجعه آن‌جاست که این پول‌ها، به‌طور غیرمستقیم از جیب مردم و بیت‌المال پرداخت می‌شود؛ چراکه بخش بزرگی از منابع مالی باشگاه‌ها از طریق بودجه‌های دولتی یا ردیف‌های حمایتی عمومی تأمین می‌شود.
لک علی آبادی افزود: تازه‌ترین آمارهای منتشرشده توسط سایت‌هایی نظیر ترانسفرمارکت نشان می‌دهد که ارزش واقعی یک بازیکن ایرانی در بازار جهانی فوتبال، به‌طور متوسط چیزی در حدود ۳۰۰ هزار دلار است؛ اما در بازار داخلی، همین بازیکن با رقمی چند برابر، حتی تا چند ده میلیارد تومان، قرارداد امضا می‌کند. این فاصله نجومی بین ارزش واقعی و مبلغ قرارداد، نشانه‌ای آشکار از نابسامانی مالی، نبود شفافیت و نفوذ دلالی در فوتبال کشور است.
فوتبال کشور به حیاط خلوت برخی افراد تبدیل شده است
نماینده مردم لرستان در مجلس یادآور شد: به جز استثنائاتی معدود مثل مهدی طارمی که در سطح اول فوتبال اروپا بازی می‌کند، اغلب لژیونرهای ایرانی نیز در خارج از کشور قراردادهایی به‌مراتب پایین‌تر از چیزی دارند که در داخل ایران به بازیکنان معمولی پرداخت می‌شود. این مقایسه گویای آن است که بازار داخلی ما کاملاً از واقعیت‌های فوتبال جهانی فاصله گرفته و بر پایه رانت، روابط پشت‌پرده و ناکارآمدی ساختارها می‌چرخد.
لک علی آبادی خاطرنشان کرد: در چنین فضایی، طبیعی است که مجلس شورای اسلامی و به‌ویژه فراکسیون ورزش، نسبت به این ولنگاری مالی حساسیت ویژه‌ای نشان دهند. ورود دستگاه‌های نظارتی و برخورد با متخلفان، نه یک انتخاب، بلکه ضرورت فوری است. برخی افراد، فوتبال کشور را به حیاط خلوت شخصی خود تبدیل کرده‌اند و حالا باید بدانند که زمان بهره‌برداری بی‌حساب از منابع عمومی به پایان رسیده است.
او در پایان اضافه کرد: مجلس این بار با جدیت کامل وارد میدان شده و برخورد با متخلفان و تدوین قوانین الزام‌آور را در دستور کار خود قرار داده است. اگر این روند متوقف نشود، نه‌تنها فوتبال ایران از مسیر توسعه بازمی‌ماند، بلکه شکاف میان واقعیت و نمایش، آن‌قدر بزرگ خواهد شد که دیگر هیچ اعتمادی برای بازسازی آن باقی نخواهد ماند.
در صورت تمایل به پیگیری اخبار روز ورزشی و آخرین تحولات در فوتبال ایران، سرویس ورزشی پایگاه خبری گسترش نیوز را دنبال کنید.
ارسال نظر