خوش زبان سینمای ایران
الناز شاکردوست از اواسط دهه نود چند فیلم مهم و اثرگذار بازی کرده و کاملا مشخص است در انتخاب‌هایش سعی می‌کند دست روی نقش‌هایی بگذارد که او را به عنوان یک بازیگر به چالش بکشند. یکی از این چالش‌ها، ایفای نقش‌هایی با لهجه‌ها و گویش‌های متفاوت است. او در «شبی که ماه کامل شد» نقش دختری اصالتا قمی را بازی کرد، در «تی‌تی» ایفاگر نقش دختری گیلانی شد، در «ابلق»، روی آذری تمرکز کرد و حالا هم در «آخرین تولد» با گویش افغانستانی‌ها صحبت می‌کند. مروری داریم بر بازی شاکردوست در هریک از این نقش‌ها.
درباره گویش افغانستانی الناز شاکردوست در فیلم «آخرین تولد» به کارگردانی نوید محمودی، نظرهای مختلفی وجود دارد اما بخش مهمی از مخاطبان معتقدند او در این نقش باورپذیر ظاهر شده.
شبی که ماه کامل شد | فائزه| قمی| نرگس آبیار | ۱۳۹۷
الناز شاکردوست در فیلم «شبی که ماه کامل شد» در نقش دختری جنوب‌شهری از خانواده‌ای اصالتا قمی ظاهر شد. او به اندازه شبنم مقدمی که نقش مادرش را ایفا کرده بود، لهجه نداشت اما کاملا بی‌لهجه هم نبود. تا جایی که برخی معتقد بودند شاکردوست ابتدای فیلم قمی صحبت می‌کرده و از یک جایی به بعد، رفته رفته آن را فراموش کرده است. نرگس آبیار در پاسخ به این نقد به نکته جالبی اشاره کرد و توضیح داد که از اول هم قصدش این بوده که شاکردوست ته‌مایه‌ای از لهجه قمی داشته باشد. چون معتقد است فائزه دختری است که بیشتر سال‌های عمرش را در تهران زندگی کرده و طبیعتا نباید به اندازه مادرش با لهجه صحبت کند اما از طرفی هم باید به نحوی تعلق به این خانواده در لحن صحبت کردنش مشهود باشد. درواقع او از شاکردوست خواسته به جای لهجه فقط ته‌مایه آن را رعایت کند.
تی‌تی | تی‌تی | آیدا پناهنده| گیلانی | ۱۳۹۹
تی‌تی در فیلم آیدا پناهنده، دختری کولی است که سال‌ها در خطه شمال ایران ساکن شده و به شیوه آنها زندگی می‌کند و حرف می‌زند. پناهنده «تی‌تی» را در خطه شمال ساخته است چون این شخصیت جز در ارتباط مستقیم با طبیعت، نمی‌توانست وجود خارجی داشته باشد. تی‌تی دختری ساده با قلبی مهربان است که شخصیتش در پیوند با دریا، چشمه، خرگوش‌ها، آتش، اردک‌ها و آن خطه سرسبز است که معنا پیدا می‌کند و این ارتباط با طبیعت بخش مهمی از فیلم را تشکیل می‌کند. لحن صحبت کردن تی‌تی هم کاملا در ارتباط با این بستر تعریف می‌شود. او با لباس‌هایی محلی شمالی و گویش خاصش توانسته است به‌خوبی در قالب دختری ساده و خوش‌قلب به مخاطبان معرفی شود. شاکردوست علاوه بر تسلط روی این گویش، سعی کرده در رفتار و حالات چهره هم تا حد زیادی قالبش را حفظ کند.
ابلق | راحله | آذری| نرگس آبیار | ۱۳۹۹
الناز شاکردوست در فیلم «ابلق» نقش دختری از طبقه فرودست را بازی کرده. او با لهجه آذری صحبت می‌کند و سعی کرده در عین حفظ کردن لهجه، ظرافت‌های رفتاری و کلامی زنی در سن‌وسال خودش را حفظ کند و در عین حال جدیت و پافشاری‌اش را روی باورهایش از دست ندهد. تسلط روی لهجه به همراه نگاه‌های پر شرم و حیای او، باعث شده کاملا بتوانیم او را در این موقعیت جدید بپذیریم. نکته قابل توجه درباره فیلم ابلق این است که به طور کلی لهجه در این فیلم اهمیت زیادی دارد. نرگس آبیار سعی کرده برای شخصیت‌هایش از همه جور لهجه‌ای از قمی گرفته تا آذری و لری و … استفاده کند. او قصد داشته این محله را به عنوان ماکتی برای کل جامعه در نظر بگیرد و وقایع آن را تعمیم دهد.
آخرین تولد | ثریا | افغانستانی | نوید محمودی | ۱۴۰۱
در فیلم «آخرین تولد» بازیگران همگی با گویش افغانستانی صحبت کرده‌اند. اولین مواجهه ما در فیلم با شخصیت ثریا و مکالمه تلفنی او با دوستش است. ابتدا گمان می‌کنیم درک شیوه صحبت کردن او برایمان سخت است اما رفته رفته زمانی که با ویژگی‌های رفتاری و موقعیت‌هایی که به عنوان شخصیت اصلی داستان در آنها قرار می‌گیرد مواجه می‌شویم، درک می‌کنیم شیوه صحبت کردن او کاملا باورپذیر است. شاکردوست نقش زنی افغانستانی را دارد که زمانی خبرنگار بوده و حالا چند وقتی است فعالیت خبری نمی‌کند. یکی از ویژگی‌های او توانایی‌اش در مدیریت لحن است. در بخش‌هایی از فیلم او را در جایگاه زنی عاشق می‌بینیم که شعر می‌خواند و جملات عاشقانه می‌گوید، در بخش‌هایی دیگر لحنی توام با اضطراب و تنش دارد و در انتها عصیان می‌کند و بازی کاملا متفاوتی از خود به نمایش می‌گذارد اما در همه حال تسلطش را روی زبان از دست نمی‌دهد و این یکی از امتیازهای بازی او در نقش یک شخصیت افغانستانی است.
ارسال نظر