۵ برج بلند جهان در سال ۲۰۲۵؛ بن سلمان به سلطنت برج خلیفه پایان داد
جهان بار دیگر در رقابتی نفس‌گیر برای ارتفاع، به اوج می‌رسد: از برج خلیفه دبی تا توکیو اسکای‌تری و کانادا وان، بلندترین سازه‌های جهان، هر یک با مهندسی بی‌سابقه و نوآوری‌های حیرت‌انگیز، آسمان کشورشان را دگرگون کرده‌اند. اما عربستان سعودی با برج جده، سازه‌ای بیش از یک کیلومتر ارتفاع، قصد دارد رکورد جهانی را شکسته و چشم‌انداز آینده شهرسازی را بازتعریف کند. این پروژه جاه‌طلبانه، تلفیقی از بتن فوق‌العاده قوی، طراحی آیرودینامیک سه‌گلبرگی و سکوی تماشای بلندترین جهان است که همزمان نمادی از نوآوری، قدرت اقتصادی و توسعه شهری پایدار محسوب می‌شود.
گسترش نیوز: در طول تاریخ مهندسی مدرن، بلندترین سازه‌های جهان همواره نماد پیشرفت فنی، جاه‌طلبی اقتصادی و نمایش قدرت کشورها بوده‌اند.
برج خلیفه در دبی، تا چند سال گذشته، بلندترین سازه‌ی ساخته‌شده توسط انسان بود؛ با ارتفاع ۸۲۸ متر، این سازه توانست نه‌تنها آسمان دبی را تغییر دهد، بلکه استانداردهای مهندسی آسمان‌خراش‌ها را به سطحی بی‌سابقه برساند. طراحی سه‌گوشه‌ای و استفاده از بتن تقویت‌شده، مقاومت آن در برابر بادهای شدید صحرا و زلزله‌ها را تضمین کرده است. پس از آن، برج شانگهای در چین با ارتفاع ۶۳۲ متر و ۱۲۸ طبقه، به عنوان دومین سازه بلند جهان مطرح شد و ترکیبی از فضای اداری، هتل و سکوی تماشای عمومی را ارائه می‌دهد.
در ژاپن، آبه استریت و توکیو اسکای‌تری با ارتفاع ۶۳۴ متر، عمدتاً به عنوان برج مخابراتی عمل می‌کند و طراحی آیرودینامیک آن، جریان باد را مدیریت کرده تا لرزش در ارتفاع بالا کاهش یابد.
این برج به جز نقش عملیاتی، یک جاذبه گردشگری مهم نیز محسوب می‌شود و سکوی تماشای آن چشم‌انداز وسیعی از توکیو ارائه می‌دهد. ایستگاه‌های مخابراتی و لابی‌های آسمانی، از ویژگی‌های مهندسی پیشرفته این سازه هستند که عملکردش را در بالاترین ارتفاع تضمین می‌کند.
برج کانادا وان با ارتفاع ۵۵۳ متر در تورنتو، سومین سازه بلند جهان به شمار می‌رود. این برج که عمدتاً برای ارتباطات رادیویی و تلویزیونی طراحی شده، علاوه بر نقش مخابراتی، به یک نماد ملی کانادا بدل شده است. شکل مخروطی برج و سیستم‌های تثبیت‌کننده آن، باعث شده لرزش در بادهای شدید تقریباً ناچیز باشد و ایمنی بازدیدکنندگان در سکوی تماشای آن تضمین شود.
سازه‌های برجسته آسیا
در کره جنوبی، برج لومینوس سئول با ارتفاع ۵۲۰ متر و کاربری ترکیبی اداری و مسکونی، پنجمین سازه بلند جهان است. طراحی مدرن و استفاده از بتن با کارایی بالا، سازه را سبک و مقاوم کرده و امکان ساخت طبقات بالاتر بدون فشار بیش از حد بر فونداسیون را فراهم آورده است. علاوه بر این، سیستم‌های خنک‌کننده طبیعی و سایه‌اندازی استراتژیک، مصرف انرژی برج را بهینه می‌کنند. این برج نمونه‌ای از سازه‌های «شهر عمودی» است که در دهه‌های اخیر مورد توجه مهندسان و برنامه‌ریزان شهری قرار گرفته است.
با وجود این ساختارهای برجسته، رقابت ارتفاع همچنان ادامه دارد و عربستان سعودی با برج جده قصد دارد گوی سبقت را از همه برباید. این برج که قرار است در سال ۲۰۲۸ تکمیل شود، ارتفاعی بیش از یک کیلومتر خواهد داشت و از برج خلیفه دبی حدود ۱۸۰ متر بلندتر است. استفاده از طراحی سه‌گلبرگی، بتن فوق‌العاده قوی و سیستم فونداسیون ترکیبی شمع و صفحه، آن را به یک شاهکار مهندسی تبدیل کرده است. سکوی تماشای ۶۴۴ متری برج، بلندترین سکوی جهان خواهد بود و نمایی مستقیم به دریای سرخ ارائه می‌دهد.
برج جده تنها یک رکورد شکنی ارتفاعی نیست؛ بلکه نمادی از جاه‌طلبی عربستان در توسعه اقتصادی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و ارتقای تصویر بین‌المللی این کشور محسوب می‌شود. این پروژه همزمان با انتقادات زیست‌محیطی روبروست، زیرا مصالح عظیم آن شامل ۵۰۰ هزار متر مکعب بتن و ۸۰ هزار تن فولاد است که ردپای کربنی قابل‌توجهی ایجاد می‌کند. با این حال، استفاده از فناوری‌های مدرن برای کاهش مصرف انرژی و مدیریت آب، نشان‌دهنده تلاش برای ایجاد تعادل بین بلندپروازی و پایداری محیطی است.
آینده شهرسازی و ارتفاع بی‌پایان
تجربه بلندترین سازه‌های جهان نشان می‌دهد که مهندسی و معماری، بیش از هر زمان دیگری، در حال ترکیب با فناوری‌های پیشرفته و مدیریت شهری هستند. سازه‌های چندمنظوره با سکوی تماشای عمومی، فضای اداری و مسکونی، نه تنها نماد قدرت کشورها هستند بلکه تجربه شهری و گردشگری را نیز ارتقا می‌دهند. روند جدید ساخت برج‌های بلند، به سوی شهرهای عمودی و پایدار حرکت می‌کند که انرژی و منابع را بهینه کرده و فضای شهری را در ارتفاع بالا توسعه می‌دهد.
با ظهور برج جده، این روند وارد مرحله‌ای جدید خواهد شد. ارتفاع بیش از یک کیلومتر، استفاده از بتن به جای فولاد، فونداسیون غول‌آسا و سیستم‌های آسانسور فیبرکربنی، نمونه‌ای از حل چالش‌های مهندسی در مقیاس بی‌سابقه است. این برج، الگویی برای پروژه‌های آینده در سراسر جهان خواهد بود و نشان می‌دهد که بلندترین سازه‌ها تنها ابزار خودنمایی نیستند، بلکه می‌توانند به نمادی از نوآوری، مهندسی دقیق و توسعه شهری پایدار تبدیل شوند.
در نهایت، رقابت بلندترین سازه‌ها نه تنها نشان‌دهنده جاه‌طلبی کشورهاست، بلکه بیانگر رشد فناوری، مهارت‌های مهندسی و چشم‌اندازهای شهری است. برج خلیفه، توکیو اسکای‌تری، کانادا وان، لومینوس سئول و حالا برج جده، نمونه‌های بارزی از ترکیب مهندسی، معماری و تصویرسازی جهانی هستند که سقف ارتفاع بشری را بارها جابه‌جا کرده‌اند.
در صورت تمایل به پیگیری اخبار روز حوزه مسکن و آخرین تحولات در بازار اجاره، سرویس راه و مسکن پایگاه خبری گسترش نیوز را دنبال کنید.
