چرا ایران در توسعه صادرات ناموفق است؟

جلال ابراهیمی اظهار کرد: وقتی کشوری قصد حضور در یک بازار صادراتی جدید را دارد یا می‌خواهد کالایی جدید در بازاری که قبلا در آن حضور داشته بفروشد، نیاز به بازاریابی دارد و این موضوع را در سطح بین‌المللی رایزن‌های اقتصادی انجام می‌دهند.

وی با بیان اینکه در تجارت ایران همواره نقش رایزنان اقتصادی نادیده گرفته شده، بیان کرد: نخستین ویژگی رایزن این است که به تجارت و اقتصاد مسلط باشد و قواعد بین‌المللی را به خوبی بداند. پس از آن رایزن باید اطلاعات دقیقی از محل عزیمت خود داشته باشد و سنت و آداب و رسوم آن کشور را درک کرده، اقدامات خود را بر همان اساس تعریف کند.

رئیس خانه اقتصاد ایران و ترکیه افزود: توجه دقیق به اقلام صادراتی و وارداتی کشور میزبان، زیرساخت‌های فعال در این کشور و نقشه‌ای که از آینده اقتصادی آن وجود دارد دیگر ملزوماتی است که یک رایزن باید در اختیار داشته باشد تا در زمان ارسال گزارش در اختیار تجار قرار گیرد.

ابراهیمی با اشاره به برخی مشکلات داخلی که در مسیر صادرات خود را نشان داده، تاکید کرد: یکی از اصلی‌ترین مشکلات ما در این حوزه توجه صرف به تهران و مرکز است، در حالی که امکان به وجود آوردن زیرساخت‌های صادراتی در نقاط مختلف کشور به خصوص استان‌های همجوار با مرز وجود دارد. اگر اتاق‌های بازرگانی و سازمان‌های صنعت و معدن هر استان، نسبت به کسب اطلاعات لازم از فعالان اقتصادی اقدام کنند و سپس فرصت‌های صادراتی موجود را در اختیار آنها بگذارند، قطعا میزان صادرات افزایش خواهد یافت.

وی با بیان اینکه برای افزایش صادرات به هر کشور، باید برنامه‌ریزی مخصوص به همان کشور را نیز در دستور کار قرار داد، تشریح کرد: برای مثال در ارتباط با ترکیه ما باید مشکلات مربوط به حمل‌ونقل را کاهش دهیم و از شرکت‌هایی که در این حوزه فعالند حمایت کنیم. با مدرن کردن زیرساخت‌های جابه‌جایی کالا و گمرک نیز می‌توان با کاهش مشکلات اجرایی، شانس افزایش بالقوه صادرات را بالا برد.