تحلیلی بر بودجه ۱۴۰۰

بودجه دو بخش دارد: ۱.پیش‌بینی‌ درآمدها ۲. تدوین هزینه‌ها که بر اساس درآمدهای پیش‌بینی شده است.

در حالی که بنا بر اعلام معاون سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی درسال ۹۹ حداکثر روزانه ۷۰۰ هزار بشکه نفت صادر شده است، در بودجه ۱۴۰۰ صادرات نفت را دو و نیم میلیون بشکه در روز محاسبه کرده است.

چون درآمد را غیرواقعی اعلام کرده‌اند، افزایش حقوق‌ها را نیز میسر دانسته و وعده داده‌اند.

 حال اگر مجلس بر غیرواقعی بودن بودجه تأکید نماید لذا افزایش حقوق‌ها نیز میسر واقع نخواهد شد و دولت مجلس را عامل عدم افزایش حقوق‌ها معرفی خواهد کرد تا نارضایتی آنها را از نیروهای انقلابی در انتخابات خرداد ۱۴۰۰ دامن بزند و از آن بهره تبلیغاتی ببرد و خود را دلسوز کارمندان، و مجلس و نیروهای انقلابی را مخالف مردم معرفی نماید.

 اگر مجلس شورای اسلامی با آن موافقت نماید در حدود ۴ ماهی از سال ۱۴۰۰ که دولت کنونی برقرار است کل بودجه را هزینه کرده و زمین سوخته و خزانه خالی تحویل رئیس‌جمهوری بعدی می‌دهد.

ظاهراً فرض دولت بر این است که با آمدن بایدن تحریم‌ها لغو خواهد گردید و لذا می‌توان نفت را مثل سابق صادر نمود. تصور خامی که در برجام هم دولت دچار آن بود. دولتی که امضای کری را ضمانت بداند، وعده بایدن را هم محبت تلقی می‌کند و منتظر لطف و ترحم اوست، در حالی که وعده‌ای هم در کار نیست.

دولت منافع حزبی و جناحی را بر مصالح ملی ترجیح می‌دهد و متأسفانه تدوین بودجه را محملی برای ضربه به اقتصاد مردم و کشور قرار داده است.