تدام افزایش قیمت آهن آلات

اوضاع بازار ارز نیز همچنان با نوسانات افزایشی چشمگیری همراه شد به طوری که در عرض یک روز حدود هزار تومان قیمت دلار بالا رفت و در مرز ۳۸ هزار تومان قرار گرفت. پایان روز گذشته هر دلار در بازار آزاد حدود ۳۷ هزار و ۹۵۰ تومان مبادله شد.

تحلیل نوسانات قیمت آهن آلات

روز گذشته نوسان افزایشی بازار میلگرد بین ۲۰۰ الی ۶۰۰ تومان گزارش شد بر همین اساس کمترین قیمت به میلگرد نورد کرمان تعلق داشت که ۱۶ هزار و ۴۰۰ تومان گزارش شد. سایر کارخانه‌ها هم با کف ۱۶ هزار و ۶۰۰ الی ۱۶ هزار و ۹۰۰ اعلام شدند و سقف قیمت هم ۱۷ هزار و ۸۰۰ تومان گزارش شد که به کارخانه میلگرد راد همدان تعلق داشت.

بر همین اساس می‌توان گفت قیمت میلگرد آجدار به طور میانگین ۱۶ هزار و ۸۴۵ تومان گزارش شد به طوری افزایش نرخ میلگرد تقریبا در یک هفته اخیر حدود هزار تومان برآورد شد.

در بخش ناودانی ایرانی و اروپایی و نبشی نیز افزایش قیمت‌ها تداوم داشت به طوری که کف قیمت این محصول روی ۱۷ هزار و ۵۰۰ الی ۱۷ هزار و ۸۰۰ تومان گزارش شد و بالاترین قیمت هم ۱۸ هزار و ۲۰۰ تومان است که بیانگر افزایش ۴۰۰ الی ۸۰۰ تومانی قیمت نبشی و ناودانی است.

روز گذشته نیز قیمت تیرآهن در بخش شاخه‌فروشی همچنان رو به افزایش بود به طوری که قیمت هر شاخه تیرآهن به ویژه در ذوب آهن اصفهان حدود ۲۰ الی ۵۰ هزار تومان اعلام شد. به طور کلی می‌توان گفت در کمتر از یک هفته افزایش ۵۰ الی ۳۰۰ هزار تومانی در هر شاخه تیرآهن گزارش شده است. در بخش تیرآهن کیلویی نیز نرخ سایزهای پرمصرف بین ۲۱ هزار و ۲۰۰ الی ۲۲ هزار تومان گزارش شد و تنها سایز ۱۶ در مقایسه با سایر سایزها قیمت معقول‌تری داشت.

قیمت قوطی پروفیل نیز مانند سایر محصولات فولادی نوسانات چشمگیری داشت و در یک هفته اخیر حدود ۶۰۰ الی ۸۰۰ تومان افزایش یافته است به طوری که پروفیل آهن ضخامت ۲ میلیمتر بین ۲۲ هزار و ۵۰۰ الی ۲۳ هزار و ۵۰۰ تومان گزارش شد. همچنین قیمت انواع لوله‌های گازی، مبلی، داربستی و... نیز با افزایش ۱۰۰ الی ۵۰۰ تومانی همراه بود.

انواع ورق‌ها نیز نوسانات افزایشی چشمگیری تجربه کردند به طوری که قیمت ورق سیاه کارخانه فولاد مبارکه حدود ۲۰۰ الی ۶۰۰ تومان افزایش داشت اما ورق گالوانیزه، ورق روغنی و رنگی غالبا ثابت اعلام شد.

براساس گزارش‌ها از بورس کالای روز گذشته، همانطور که انتظار می‌رفت هیجانات موجود در سمت عرضه به خرید ۹۵ درصدی شمش بلوم انجامید. به این صورت که از ۱۵۱ هزار و ۲۱۰ تن شمش عرضه شده، حدود ۱۴۴ هزار و ۷۹۰ تن مورد معامله قرار گرفت که رقمی حدود ۹۵/۷ درصد از حجم کل عرضه محاسبه شد.

قیمت نهایی شمش بدون احتساب مالیات ۱۴ هزار و ۱۳۱ تومان فروخته شد که حدود ۵۵۵ تومان از نرخ پایه بالاتر بود و از قیمت عرضه هفته گذشته هم حدود ۵۲۵ تومان بالاتر گزارش شد.

افزایش تقاضای شمش بورسی و فروش نزدیک به صد درصدی این محصول از کاهش و قطعی گاز صنایع فولادی حکایت دارد که به کاهش آهن اسفنجی و افزایش قیمت آهن منجر خواهد شد. از همین رو تولیدکنندگان به‌ناچار به خرید مواد اولیه تولیدات خود اقدام کردند.

اثر قطعی گاز بر قیمت آهن

حسن طاهری کارشناس صنعت فولاد یکی از دلایل افزایش قیمت آهن آلات را قطعی گاز دانست و در این زمینه اظهار کرد: مصرف روزانه گاز صنایع فولادی حدود ۴۰ میلیون متر مکعب برآورد شده است که با توجه به کمبود گاز این میزان به یک سوم کاهش یافته و به ۱۵ میلیون متر مکعب رسیده است.

وی در ادامه بیان کرد: بهتر است این ۱۵ میلیون به واحدهای احیا و ورق که مصرف بالاتری دارند اختصاص یابد و بخش مقاطع طویل که می‌توانند سوخت مایع جایگزین استفاده کنند، برای حفظ تولیداتشان گازوئیل، مازوت، نفت سیاه و... به کار ببرند.

طاهری در زمینه استفاده از مازوت گفت: در شرایط فعلی که تولیدکنندگان دچار چالش شده‌اند ناگزیر به استفاده از مازوت هستیم؛ اما این امر دائمی نیست. در چنین شرایطی تولیدکنندگان یا باید تولیدات خود را متوقف کنند یا به آسیبی که از مصرف مازوت به محط زیست وارد می‌شود، رضایت دهند.

این کارشناس صنعت فولاد افزود: با توجه به کاهش سوخت، تولید آهن اسفنجی هم کاهش ۶۰ درصدی خواهد داشت که این موضوع خود به افزایش نرخ محصولات نهایی منجر می‌شود.

وی در ادامه به کاهش ۴۰ درصدی تولید آهن اسفنجی اشاره کرد و گفت: در چنین شرایطی شاهد افزایش ۱۰ الی ۲۰ درصدی قیمت محصولات فولادی هستیم. اگرچه ممکن است پس از بهبود اوضاع و بازگشت مصرف گاز به حالت عادی نرخ محصولات نیز کمی اصلاح شود اما نباید سایر عوامل اثرگذار را نیز نادیده گرفت؛ چرا که غیر از قطعی گاز، مؤلفه‌های دیگری همچون نرخ دلار، قیمت‌های جهانی و... از تداوم افزایش نرخ آهن تا پایان سال خبر می‌دهند.

طاهری در پایان به توقف تولید در برخی واحدهای تولیدی اشاره کرد و افزود: با محدودیت و قطعی مصرف گاز برخی تولیدکننگان به ناچار کارخانه‌های خود را تعطیل کردند، زیرا با توجه به قیمت ۱۰ هزار تومانی آهن اسفنجی و شمش ۱۳ هزار تومانی، تولید محصول در کارخانه‌های کوچک چندان منطقی و به‌صرفه نیست و چه بسا به زیان تولیدکنندگان نیز منجر خواهد شد.