مهران مدیری در دبی غوغا کرد | کنسرتی گران تر از جنیفر لوپز !
براساس گزارش‌ها، کنسرت مهران مدیری در دبی اخیراً برگزار شد و قیمت بلیت‌های آن از ۳۹۹ تا ۱۵۰۰ درهم اعلام شد.
بر اساس گزارش‌های اخیر، برگزاری کنسرت مهران مدیری، هنرمند پرآوازه ایرانی، در دبی با استقبال چشمگیری روبرو شد؛ استقبالی که به وضوح در ساختار قیمت‌گذاری بلیت‌های آن منعکس شده است. قیمت بلیت‌های این اجرا در بازه‌ای بین ۳۹۹ تا ۱۵۰۰ درهم تعیین شد. این ارقام زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند که در کنار داده‌های کنسرت‌های بین‌المللی بزرگ قرار گیرند. برای مثال، کنسرت جنیفر لوپز، یکی از بزرگترین ستارگان موسیقی جهان، که چند ماه پیش در جزیره یاس ابوظبی برگزار شد، بازه‌ای قیمتی بین ۲۹۵ تا حدود ۱,۰۹۵ درهم داشت.
مقایسه این دو بازه، یک تناقض جالب توجه را آشکار می‌سازد: در سطوح پایین‌تر قیمت، بلیت مدیری با شروع از ۳۹۹ درهم، عملاً گران‌تر از آغاز قیمت‌گذاری بلیت‌های جنیفر لوپز (۲۹۵ درهم) بوده است. این امر، فراتر از یک نوسان ساده در بازار سرگرمی، حامل پیام‌های مهمی درباره ارزش‌گذاری فرهنگی و قدرت جذب مخاطب است.
قدرت نرم ایرانی: جذابیت هنرمند در فراتر از مرزها
این اتفاق، به زعم بسیاری از کارشناسان، نشانه‌ای آشکار از محبوبیت عمیق و پایدار هنرمندان شاخص ایرانی در میان جامعه ایرانیان خارج از کشور و حتی جذب مخاطبان بین‌المللی است. در بازاری که رقابت سنگین است و برندهای جهانی موسیقی حضور دارند، توانایی یک هنرمند ایرانی در تحمیل یک کف قیمت بالاتر از رقبای جهانی، قدرت “نرم” فرهنگی را به نمایش می‌گذارد. این پدیده نشان می‌دهد که برای بخش قابل توجهی از مخاطبان، تجربه فرهنگی مرتبط با هویت و زبان مادری، ارزشی افزون بر شهرت جهانی هنرمند دارد. این مخاطبان حاضرند برای نزدیکی به فضای هنری خود، هزینه بیشتری بپردازند.
این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که هنرمندانی نظیر مهران مدیری نه تنها در داخل مرزها، بلکه به عنوان سفیران فرهنگی، توانایی ایجاد یک اکوسیستم اقتصادی پایدار در خارج از کشور را دارند. شکاف قیمتی در بخش بلیت‌های لوپز در سطح بالایی بسته می‌شود (تا ۱,۰۹۵ درهم)، اما این بستر قیمتی مدیری بود که توانست خود را در نقاط پایه بازار نیز بالاتر از یک ستاره جهانی تثبیت کند.
بازتاب شبکه‌های اجتماعی و تحلیل اقتصادی صنعت اجرا
انتشار این آمار و مقایسه‌ها در شبکه‌های اجتماعی موجی از بحث و گفتگو را به راه انداخت. کاربران به طور فعال در مورد اینکه آیا این افزایش قیمت‌ها صرفاً به دلیل ریسک‌های مربوط به اجرای هنرمندان ایرانی در خارج از کشور است یا بازتاب واقعی از تقاضای اشباع‌نشده است، بحث کردند. در حالی که عواملی مانند تفاوت در هزینه‌های لجستیک، بیمه و اجاره سالن‌های مختلف در دبی و ابوظبی می‌توانند بر قیمت نهایی تأثیر بگذارند، اما الگوی کلی قیمت‌گذاری در انتهای پایین طیف، بیشتر به “تمایل به پرداخت” (Willingness to Pay) مخاطب هدف اشاره دارد. این پدیده یک زنگ بیدارباش برای صنعت سرگرمی‌های بین‌المللی است که پتانسیل مالی جوامع مهاجر را دست کم نگیرند. در نهایت، کنسرت مدیری نه تنها یک موفقیت هنری، بلکه یک مطالعه موردی جذاب در زمینه اقتصاد فرهنگ و جذابیت برند ایرانی در بازارهای فرامرزی بود./چند ثانیه
آقای مهران مدیری، شما خواننده نیستی! خوانندگی ات در حد همان تیتراژ شب‌های برره است
روزنامه فرهیختگان نوشت: خوانندگی آماتور مدیری در آن سریال برخلاف آلبوم «از روی سادگی» - که به اهتمام فردین خلعتبری و بابک بیات در اواخر دهه 70 منتشر شد - بسیار موردتوجه مخاطبان چند ده میلیونی تلویزیون در آن سال‌ها قرار گرفت و مدیری را بر آن داشت تا فعالیت در حوزه موسیقی را جدی‌تر از پیش ادامه دهد و هرازگاهی به آن ناخنک بزند. این رویکرد چندان مورد نقد جدی از طرف منتقدان هنری، ژورنالیست‌ها و همین‌طور مردم قرار نگرفت تا کم‌کم امر به خود مدیری هم مشتبه شود که «خواننده» است و می‌تواند به‌سادگی در اجراهای زنده‌اش پا در کفش بزرگان بگذارد و ترانه‌هایی نظیر «سوغاتی» و غیره را بازخوانی کند!
کارگردان «جایزه بزرگ» چند سال پیش و در خلال یکی از کنسرت‌هایش عنوان کرد که به‌صورت تلفنی از اردلان سرفراز به‌عنوان یکی از خالقان این اثر اجازه اجرای صحنه‌ای ترانه مذکور را گرفته است. این اجازه درحالی صادر شد که تنظیم‌کننده «سوغاتی»، یعنی ناصر چشم‌آذر نتوانست مجوز نسخه باکلام قطعه موردبحث را بگیرد و تنها نسخه اینسترومنتال آن را به روی صحنه ببرد!
بر اساس ماده 6 قانون «حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان» اثری که با همکاری دو یا چند پدیدآورنده به‌وجود آمده باشد و کار یکایک آنان جدا و متمایز نباشد، اثر مشترک نامیده می‌شود و حقوق ناشی از آن حق مشاع پدیدآورندگان است. با این تفاصیل کار تنظیم‌کننده نیز اگر حاوی خلاقیت باشد در دایره خالقان اثر قرار می‌گیرد. اشاره به سوژه ترانه سوغاتی و بازخوانی تقریباً بدون دردسر مهران مدیری از این اثر علامت‌های سؤال زیادی در اذهان بر جای می‌گذارد که یکی از آن‌ها عدم اجازه به ناصر چشم‌آذر به‌عنوان یکی از پایه‌های اصلی این قطعه برای بازخوانی مجدد در کنسرت‌های داخلی است.
قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان در فقدان قانون جهانی کُپی‌رایت، تنها مستمسک صاحبان آثار هنری برای چنگ‌زدن به حقوق مادی و معنوی‌شان در درون مرزهای ایران است؛ اما پنجاه‌وشش سال است که با کمترین اصلاح از سوی قانون‌گذار در حال اجراست و کمتر کسی لزوم بازنگری آن در دعواهای موجود را گوشزد می‌کند. البته باید وجود قانون حمایت از حقوق مؤلف در شرایط پیشرفت سرسام‌آور و غیرقابل‌کنترل فناوری را به فال نیک گرفت؛ اما می‌توان مفادی را به آن افزود تا حداقل دسترنج هنرمندان اصیل از گزند دیگران در امان بماند و فرایند «خلق» با حفاظت کامل از طرف قانون محترم شمرده شود.
