۲۵ بیماری و مشکل سلامتی شایع در گربه‌ها
به عنوان والد گربه، مهم است که علائم و نشانه‌های بیماری‌های شایع را بشناسید تا بتوانید در صورت لزوم، به موقع برای دوست گربه‌ای‌تان کمک دامپزشکی بگیرید. برای اطلاعات بیشتر در مورد بیماری‌ها و سایر مشکلات پزشکی که اغلب گربه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند،با این مقاله از گسترش نیوز همراه باشید.
به عنوان والد گربه، مهم است که علائم و نشانه‌های بیماری‌های شایع را بشناسید تا بتوانید در صورت لزوم، به موقع برای دوست گربه‌ای‌تان کمک دامپزشکی بگیرید. برای اطلاعات بیشتر در مورد بیماری‌ها و سایر مشکلات پزشکی که اغلب گربه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهند،با این مقاله از گسترش نیوز همراه باشید.
۲۵ بیماری شایع در گربه‌ها
بیماری مزمن کلیه (CKD)
همچنین به عنوان نارسایی کلیوی شناخته می‌شود، بیماری مزمن کلیه (CKD) به دلیل از دست دادن پیشرونده و غیرقابل بازگشت عملکرد کلیه رخ می‌دهد. این وضعیت در گربه‌های سالخورده شایع است، اما گربه‌های هر سنی می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند. صاحبان حیوانات خانگی اغلب ابتدا متوجه افزایش تشنگی، افزایش ادرار و کاهش وزن در گربه‌های مبتلا به CKD می‌شوند.
آکنه گربه
آکنه گربه‌ای در گربه‌های همه سنین شایع است. معمولاً به صورت برآمدگی‌های کوچک، هم‌رنگ پوست روی چانه و پوست مجاور لب‌ها ظاهر می‌شود، اما برخی گربه‌ها ممکن است پوسچول‌ها، تورم چانه، خارش و درد ایجاد کنند. بیشتر موارد آکنه گربه‌ای نیازی به درمان ندارند، اما موارد شدید ممکن است از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت سود ببرند.
دیابت ملیتوس
مشابه انسان‌ها، گربه‌ها می‌توانند دیابت بگیرند، که معمولاً دیابت نوع II، همچنین به عنوان دیابت وابسته به انسولین شناخته می‌شود. این بیماری در گربه‌های نر ۱۰ تا ۱۳ ساله، به ویژه گربه‌های دارای اضافه وزن یا چاق، شایع است. صاحبان حیوانات خانگی اغلب ابتدا علائمی مانند افزایش تشنگی، افزایش ادرار، افزایش اشتها و کاهش وزن را متوجه می‌شوند.
کمپلکس گرانولوما ائوزینوفیلیک (EGC)
کمپلکس گرانولوما ائوزینوفیلیک (EGC) اصطلاحی کلی برای گروهی از واکنش‌های پوستی است که در گربه‌ها رخ می‌دهد، معمولاً ثانویه به یک آلرژی زمینه‌ای. یکی از شایع‌ترین تظاهرات، فرسایش یا زخم روی لب‌هاست. ضایعات دیگر می‌تواند شامل نواحی برجسته، ضخیم‌شده و قرمز روی شکم، داخل ران‌ها، اطراف مقعد یا روی بالشتک‌های پا باشد. اغلب، ضایعات خارش‌دار و ناراحت‌کننده هستند.
ویروس نقص ایمنی گربه (FIV)
FIV یک ویروس سرکوب‌کننده ایمنی است که عمدتاً از طریق زخم‌های گزیدگی بین گربه‌ها منتقل می‌شود. گربه‌های مبتلا اغلب ماه‌ها یا سال‌ها پس از عفونت هیچ علائمی ندارند. گربه‌های مبتلا به FIV در نهایت به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز گربه‌ای) پیشرفت می‌کنند، که آن‌ها را مستعد بیماری‌های ثانویه می‌کند.
پریتونیت عفونی گربه (FIP)
FIP یک بیماری ویروسی اغلب کشنده در گربه‌ها است که توسط سویه‌های خاصی از کروناویروس گربه ایجاد می‌شود. شایع‌ترین در گربه‌های جوان کمتر از ۲ سال است، هرچند گربه‌های سالخورده نیز حساس هستند. گربه‌های نژاد خالص، گربه‌های نر و گربه‌های نگهداری‌شده در تأسیسات پرتراکم مانند پناهگاه‌ها و پرورشگاه‌ها در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به FIP هستند. اولین علائمی که صاحبان حیوانات خانگی معمولاً متوجه می‌شوند شامل علائم غیراختصاصی مانند کاهش وزن، بی‌حالی، افسردگی و تب است.
ویروس لوسمی گربه (FeLV)
ویروس لوسمی گربه یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی در گربه‌هاست، ویروس از گربه به گربه از طریق زخم‌های گزیدگی، نظافت متقابل یا گاهی حتی به اشتراک گذاشتن ظروف و جعبه‌های خاک، هرچند نادر است، منتقل می‌شود. بچه‌گربه‌ها بیشترین حساسیت به عفونت FeLV را دارند. گربه‌های مبتلا به FeLV بیشتر مستعد سرطان، اختلالات خونی و عفونت‌های ثانویه هستند. لوسمی گربه از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری است.
بیماری مجاری ادراری تحتانی گربه (FLUTD)
FLUTD اصطلاحی کلی است که برای توصیف انواع شرایط شایع مثانه و مجرای ادرار در گربه‌ها استفاده می‌شود. در حالی که گربه‌های هر سنی می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند، بیماری مجاری ادراری گربه‌ای در گربه‌های میانسال، دارای اضافه وزن و داخل‌خانه‌ای شایع است. علائم FLUTD شامل ادرار نامناسب، تلاش برای ادرار، مراجعه مکرر به جعبه خاک، ادرار در حجم کم، خون در ادرار و صدا درآوردن در حین ادرار است.
ویروس پان‌لوکوپنی گربه (دیستمپر گربه‌ای)
ویروس پان‌لوکوپنی گربه یک ویروس بسیار مسری است که در سراسر جهان یافت می‌شود. همچنین به عنوان دیستمپر گربه‌ای یا پاروویروس گربه‌ای شناخته می‌شود. بچه‌گربه‌های جوان بیشترین حساسیت به پان‌لوکوپنی گربه‌ای را دارند، اما گربه‌های واکسینه‌نشده هر سنی می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند. ویروس به سلول‌های سریع‌التقسیم در روده، مغز استخوان و غدد لنفاوی حمله می‌کند و منجر به اسهال، کم‌خونی و کمبود گلبول‌های سفید (پان‌لوکوپنی) می‌شود. پان‌لوکوپنی گربه‌ای از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری است.
کک‌ها
کک‌ها حشرات کوچکی هستند که از خون تغذیه می‌کنند و در سراسر جهان بسیار شایع هستند. آن‌ها شایع‌ترین انگل‌های خارجی گربه‌ها و سگ‌ها هستند. کک گربه، Ctenocephalides felis، می‌تواند هر دو گربه و سگ را آلوده کند. نه تنها کک‌ها می‌توانند از طریق نیش‌هایشان باعث خارش و ناراحتی شوند، بلکه می‌توانند بیماری‌هایی مانند کرم نواری، بارتونلا و ریکتزیا را به گربه‌تان منتقل کنند. بسیاری از گربه‌های آلوده به کک هیچ علائمی جز کثافت کک نشان نمی‌دهند: ذرات کوچک، قهوه‌ای مایل به قرمز مدفوع کک که در خز یافت می‌شود.
پرکاری تیروئید
پرکاری تیروئید زمانی رخ می‌دهد که غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید و ترشح می‌کند. این وضعیت در گربه‌های میانسال و سالخورده شایع است. علائم پرکاری تیروئید شامل کاهش وزن، اشتهای شدید، نوشیدن و ادرار بیش از حد، استفراغ و افزایش صدا درآوردن است. گزینه‌های درمانی متعددی وجود دارد، از جمله دارو، رژیم غذایی و درمان با ید رادیواکتیو.
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM)
HCM شایع‌ترین بیماری قلبی تشخیص‌داده‌شده در گربه‌هاست. این وضعیت باعث ضخیم شدن پیشرونده دیواره‌های عضلانی قلب می‌شود و توانایی پمپاژ خون را کاهش می‌دهد. نارسایی قلبی احتقانی یا تشکیل لخته‌های خونی می‌تواند ثانویه به HCM رخ دهد. بسیاری از گربه‌های مبتلا به HCM در ابتدا هیچ علائمی ندارند، در حالی که دیگران ممکن است صدای ناهنجار قلب یا ریتم غیرطبیعی قلب ایجاد کنند. گربه‌های مبتلا به نارسایی قلبی احتقانی ممکن است علائمی مانند سرفه، مشکل در تنفس، بی‌حالی یا عدم تحمل ورزش تجربه کنند.
بیماری التهابی روده (IBD)
IBD التهاب و تحریک مزمن دستگاه گوارش (GI) است. علت دقیق IBD ناشناخته است، اما تصور می‌شود به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عوامل غذایی، عوامل محیطی، باکتری‌های روده و پاسخ‌های غیرطبیعی سیستم ایمنی باشد. این وضعیت معمولاً گربه‌های میانسال و مسن‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم شامل استفراغ، اسهال، کاهش وزن، تغییرات اشتها، نفخ، وضعیت بد بدنی و درد شکمی است.
انگل‌های روده‌ای
انگل‌های روده‌ای در گربه‌های همه سنین شایع هستند. کرم‌های گرد شایع‌ترین انگل روده‌ای گربه‌ها هستند و طبق شورای انگل حیوانات خانگی، ۱ از ۲۰ گربه در سال ۲۰۲۲ مثبت برای کرم‌های گرد آزمایش شده است. سایر انگل‌های روده‌ای شایع گربه‌ها شامل کرم قلاب‌دار، کرم نواری، کوکسیدیا، ژیاردیا و توکسوپلاسما است. بسیاری از گربه‌های مبتلا به انگل‌های روده‌ای هیچ علائمی نشان نمی‌دهند، در حالی که دیگران ممکن است علائمی مانند اسهال، استفراغ، کاهش وزن، خز کدر و از دست دادن اشتها نشان دهند.
لنفوما
لنفوما سرطانی از سیستم لنفاوی است و یکی از شایع‌ترین سرطان‌های تشخیص‌داده‌شده در گربه‌هاست. عفونت با FeLV یا FIV می‌تواند گربه را مستعد ابتلا به لنفوما کند. لنفوما می‌تواند در بسیاری از نواحی بدن گربه وجود داشته باشد، اما لنفومای گوارشی (همچنین به عنوان لنفومای آلیمانتری شناخته می‌شود) شایع‌ترین است. علائم معمول لنفومای گوارشی شامل کاهش وزن و از دست دادن اشتها است.
تومورهای پستانی
تومورهای پستانی در ماده‌های عقیم‌نشده یا کسانی که پس از اولین چرخه گرمایی عقیم شده‌اند، شایع است. در گربه‌ها، حدود ۸۵٪ تومورهای پستانی بدخیم هستند. صاحبان حیوانات خانگی ابتدا متوجه توده یا جرم در زنجیره پستانی می‌شوند، یا دامپزشک ممکن است توده را در معاینه روتین لمس کند. جراحی درمان توصیه‌شده است، گاهی همراه با شیمی‌درمانی.
تومور سلول‌های ماست
تومورهای سلول ماست دومین تومور پوستی شایع در گربه‌هاست. آن‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن رخ دهند اما عمدتاً روی سر و گردن، به ویژه در پایه گوش‌ها یافت می‌شوند. معمولاً به صورت گره برجسته، سفت و بدون مو ظاهر می‌شوند، هرچند ظاهر آن‌ها می‌تواند متفاوت باشد. جراحی برای برداشتن تومور گزینه درمانی توصیه‌شده در بیشتر موارد است.
چاقی
طبق انجمن پیشگیری از چاقی حیوانات خانگی، ۵۹.۵٪ گربه‌ها به عنوان دارای اضافه وزن یا چاق طبقه‌بندی می‌شوند. در حالی که اینترنت چاقی حیوانات خانگی را با لقب‌های سرگرم‌کننده و میم‌ها محبوب کرده، چاقی گربه‌ای موضوع خنده‌داری نیست. این وضعیت خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های دیگر را افزایش می‌دهد، از جمله دیابت ملیتوس، استئوآرتریت، بیماری قلبی و سرطان. چاقی همچنین می‌تواند به طور قابل توجهی طول عمر و کیفیت زندگی گربه را تحت تأثیر قرار دهد.
استئوآرتریت
آرتریت در گربه‌ها بسیار شایع است، با یک مطالعه که نشان می‌دهد ۹۰٪ گربه‌های بالای ۱۲ سال شواهدی از آرتریت در اشعه ایکس دارند. متأسفانه، گربه‌ها بسیار خوب درد خود را پنهان می‌کنند و آرتریت اغلب تشخیص داده نمی‌شود. صاحبان حیوانات خانگی ممکن است علائمی مانند تردید در پریدن، مشکل در استفاده از پله‌ها، افزایش خواب و عدم علاقه به لمس در نواحی خاص متوجه شوند.
پانکراتیت
که زمانی تصور می‌شد نادر در گربه‌ها باشد، اکنون می‌دانیم که پانکراتیت کاملاً شایع است. التهاب پانکراس می‌تواند به دلیل بیماری‌های همزمان مانند دیابت ملیتوس، لیپیدوز کبدی و بیماری التهابی روده رخ دهد. در بسیاری از موارد، هیچ علت تحریک‌کننده‌ای برای پانکراتیت یافت نمی‌شود. علائم شامل بی‌حالی، از دست دادن اشتها، کاهش وزن و استفراغ است.
بیماری پریودنتال
بیماری پریودنتال التهاب و عفونت ساختارهایی است که دندان‌ها را حمایت می‌کنند، از جمله لثه و استخوان. مطالعات نشان می‌دهد که بین ۵۰٪ تا ۹۰٪ گربه‌های بالای ۴ سال نوعی بیماری دندانی دارند. بسیاری از گربه‌ها هیچ علائمی از بیماری پریودنتال نشان نمی‌دهند تا زمانی که شدید شود. علائمی که صاحبان حیوانات خانگی متوجه می‌شوند شامل بوی بد دهان، آبریزش دهان، ریختن غذا، عدم تمایل به خوردن غذاهای سخت، لثه‌های خونی و درد دهانی است.
پایومترا
پایومترا عفونت رحم است که در ماده‌های عقیم‌نشده رخ می‌دهد. علائم معمولاً ظرف شش هفته از آخرین چرخه گرمایی گربه شروع می‌شود و می‌تواند شامل بی‌حالی، افسردگی، تب، افزایش نوشیدن و ادرار، از دست دادن اشتها، ترشح واژینال، درد شکمی و استفراغ باشد. پایومترا یک وضعیت اورژانسی است و جراحی برای برداشتن رحم عفونی به شدت توصیه می‌شود.
کارسینومای سلول سنگفرشی
کارسینومای سلول سنگفرشی (SCC) یکی از شایع‌ترین تومورهای پوستی و شایع‌ترین تومور دهانی در گربه‌هاست. به عنوان تومور پوستی، نور فرابنفش نقش مستقیمی در توسعه آن ایفا می‌کند و شایع‌ترین در نواحی کم‌مو با موهای سفید و روشن است. به عنوان تومور دهانی، SCC معمولاً در پایه زبان رخ می‌دهد. برداشتن جراحی برای هر دو شکل کارسینومای سلول سنگفرشی توصیه می‌شود.
عفونت مجاری تنفسی فوقانی (URI)
عفونت‌های مجاری تنفسی فوقانی در گربه‌های همه سنین، به ویژه بچه‌گربه‌ها، شایع است. گربه‌های در معرض خطر بالاتر برای URI شامل کسانی از پناهگاه، گربه‌های خیابانی و گربه‌های نگهداری‌شده در شرایط شلوغ است. علائم URI شامل ترشح چشمی و بینی، عطسه، سرفه، تب، بی‌حالی و از دست دادن اشتها است.
انسداد مجرای ادرار
همچنین به عنوان "گربه مسدود" شناخته می‌شود، انسداد مجرای ادرار یک وضعیت بالقوه تهدیدکننده زندگی است که در آن جریان ادرار مسدود می‌شود. می‌تواند توسط پلاگ‌های مخاطی، سنگ‌های ادراری، التهاب، ادم، تنگی‌ها، سرطان و اسپاسم‌های مجرای ادرار ایجاد شود. انسداد مجرای ادرار شایع‌ترین در گربه‌های نر، به ویژه نرهای دارای اضافه وزن است. علائم شامل تلاش بی‌ثمر، صدا درآوردن در حین تلاش برای ادرار، استفراغ، از دست دادن اشتها، بی‌حالی، درد شکمی، ضعف و فروپاشی است.
در نهایت،اگر مشکوک هستید که گربه‌تان یکی از این وضعیت‌ها را تجربه می‌کند، مهم است که برای معاینه به دامپزشک مراجعه کنید. از آنجایی که بسیاری از این وضعیت‌ها علائم مشابهی دارند، حیاتی است که سعی نکنید حیوان خانگی خود را خودتشخیص دهید.
دامپزشک شما یک معاینه کامل از سر تا دم انجام خواهد داد و ممکن است برخی آزمایش‌های تشخیصی اضافی توصیه کند. پس از تشخیص مناسب وضعیت گربه‌تان، دامپزشک می‌تواند برنامه درمانی را توصیه کند که بهترین تناسب با نیازهای گربه‌تان داشته باشد.
