۵ پیشنهاد برای آینده ی کسب و کار های اینترنتی

مهم‌ترین اقدام پیش از آغاز به فعالیت هر استارت‌آپ، خلق یک ایده و راه‌‌‌حل نو برای مسائل موجود، اطمینان از ارزش‌‌‌آفرینی آن ایده و ایجاد مزیت رقابتی برای کسب‌‌‌وکار است. در همین ارتباط لازم است به‌جای الگو‌‌‌برداری صرف از مدل‌‌‌های جهانی یا داخلی، حمایت از ایده‌های نوین در این حوزه که برای اولین‌بار طراحی و به مرحله اجرا درمی‌آید نیز مدنظر برنامه‌‌‌ریزان و سیاستگذاران مربوطه قرار گیرد.

صاحبان استارت‌آپ‌ها باید به نیازهای جامعه ایرانی توجه نشان دهند تا بتوانند با خلاقیت خود رضایت مشتریان ایرانی را با توجه به دغدغه‌های ذهنی مصرف‌کننده برآورده کنند. به‌طور مثال می‌توان به دغدغه انجام خریدهای کیفی برای مصرف‌‌‌کننده ایرانی با توجه به مولفه‌های مهمی همچون استعلام از مشتری برای خرید کالای جایگزین در صورت نیاز اشاره کرد، زیرا در فروش آنلاین یا سیستم سفارش تلفنی یا تحویل کالا درب منزل تطابق کیفیت کالا با تقاضای مدنظر معمولا متاثر از عوامل فنی، فرهنگی و اجتماعی با ایراداتی مواجه است.

از سوی دیگر، صاحبان استارت‌آپ‌ها باید به چالش‌‌‌ها و عواملی که می‌تواند منجر به شکست آنها شود نیز توجه داشته باشند. به‌عنوان مثال مسائلی همچون مشکلات تامین مالی (با توجه به هزینه‌های بالا و پیش‌‌‌بینی نشده این کسب‌‌‌وکارها)، بروز نارضایتی مشتریان (به دلیل مسائل لجستیکی و عدم‌تحویل به موقع کالا) و پیچیدگی‌‌‌ها و نامشخص‌بودن برخی ابعاد حقوقی فعالیت استارت‌آپ‌‌‌ها، از جمله ریسک‌‌‌های متصور برای این کسب‌‌‌وکارها هستند. دومین پیشنهاد به «اصلاح و بهبود زیرساخت‌های قانونی برای کمک به گسترش استارت‌آپ‌‌‌ها» برمی‌گردد. در این رابطه ضروری است حمایت از حقوق مالکیت معنوی صاحبان استارت‌آپ‌ها در چارچوب قوانین و مقررات موجود یا مصوبات جدید مورد‌توجه قرار گیرد. همچنین ضروری است قانون تجارت الکترونیک و در صورت نیاز قانون نظام صنفی رایانه‌‌‌ای، بررسی شده و مطابق با مقتضیات و تحولات خرده‌‌‌فروشی آنلاین به‌‌‌روزآوری و تفاسیر جدید از آن صورت پذیرد.

سومین پیشنهاد، «لزوم حمایت‌‌‌ دولت از استارت‌آپ‌ها در زمینه تامین مالی و دیگر موارد مرتبط با کسب‌‌‌وکارها» است: از آنجا که استارت‌آپ‌ها نیازمند سرمایه برای ایجاد، گسترش و تغییر مدل کسب‌‌‌وکار خود در شرایط مختلف و اخیرا در معرض وقوع بحران‌‌‌ها و ریسک‌‌‌های مختلف ازجمله شیوع کرونا هستند، لذا معرفی صندوق‌ها و بانک‌‌‌های عامل برای کمک مالی به آنها ضروری است. به‌نظر می‌رسد دولت می‌تواند در صورت لزوم راه‌‌‌حل‌‌‌های جدید تامین مالی برای آنها طراحی کند. به‌طور مثال می‌توان از ظرفیت‌‌‌های صندوق نوآوری و شکوفایی برای حمایت از استارت‌آپ‌های خرده‌‌‌فروشی استفاده کرد.

علاوه بر این، استارت‌آپ‌های فین‌‌‌تک‌‌‌ در صورت دستیابی به رشد و بلوغ مناسب می‌توانند به‌عنوان ابزارهای نوین تامین مالی کسب‌‌‌وکارها از جمله استارت‌آپ‌های خرده‌‌‌فروشی عمل کنند. هر چند فین‌‌‌تک‌‌‌ها در ایران هنوز به جایگاه واقعی خود نرسیده‌‌‌اند و با مشکلات مختلفی اعم از موانع رگولاتوری و تنظیم‌‌‌گری شبه انحصاری در خدمات قابل‌ارائه شاپرک و شتاب و... همچنین رقابت بانک‌ها و بازیگران سنتی حوزه مالی با فین‌‌‌تک‌‌‌ها به‌جای همکاری با آنها مواجه هستند.

پیشنهاد چهارم به «در نظر گرفتن یک دوره فعالیت آغازین کوتاه برای استارت‌آپ‌ها به صورت پایلوت»، اختصاص دارد. از آنجاکه بسیاری از استارت‌آپ‌ها از جمله استارت‌آپ‌های فعال در حوزه خرده‌‌‌فروشی ممکن است با موفقیت روبه‌رو نشوند و در همان سال‌های ابتدایی ورشکست شوند، پیشنهاد می‌شود این کسب‌‌‌وکارها بتوانند به‌صورت موقت (اما قانونی) فعالیت کرده

و در صورت لزوم بعد از حصول اطمینان از موفق‌بودن به صورت کاملا رسمی در نهادها و مراکز مربوطه ثبت شوند. البته این امر به‌منظور ایجاد و گسترش بی‌‌‌انضباطی نیست، بلکه اجازه‌دادن به استارت‌آپ‌ها صرفا برای تثبیت کسب‌‌‌وکار خود در بازار و جلب اعتماد مصرف‌‌‌کنندگان است.

آخرین پیشنهاد نیز به «کمک به رقابتی‌شدن استارت‌آپ‌های کوچک» برمی‌گردد. یکی از چالش‌های مهم استارت‌آپ‌‌‌ها، موضوع رقابت است که می‌تواند درباره مولفه‌‌هایی همچون قیمت‌ها، ارائه محصولات و حتی خدمات قابل ارائه به مشتری باشد. در این ارتباط شاید بتوان راهکار‌هایی نظیر ترغیب استارت‌آپ‌های کوچک به ادغام با یکدیگر را مورد‌توجه قرار داد. امروزه موضوع تملک و ادغام برای افزایش قدرت رقابت، یکی از راهکارها و روندهای معمول افزایش قدرت حضور در بازار خصوصا در حوزه کسب‌‌‌وکارهای آنلاین در کشورهای مختلف جهان است.