گزینه استقلال و پرسپولیس به گل گهر پیوست

رضا اسدی، مهاجم سابق سپاهان و پرسپولیس، با عقد قراردادی به گل‌گهر سیرجان پیوست تا خط حمله تیم مهدی تارتار را در فصل پیش رو تقویت کند.

باشگاه گل‌گهر سیرجان به صورت رسمی اعلام کرد که رضا اسدی، مهاجم ۲۹ ساله سابق سپاهان، با این تیم به توافق نهایی رسیده است. اسدی که سابقه بازی در تیم‌های پرسپولیس و تراکتور را نیز در کارنامه خود دارد، پس از جدایی از سپاهان و بررسی پیشنهادات مختلف، نهایتاً با گل‌گهر سیرجان قرارداد امضا خواهد کرد. وی قرار است فردا (چهارشنبه) برای انجام تست‌های پزشکی و ثبت رسمی قرارداد خود در ایفمارک حاضر شود.

اسدی طی دو فصل اخیر در سپاهان توپ می‌زد و فصل بیست‌ودوم توانست با ۱۰ گل، یکی از بهترین بازیکنان تیمش باشد. با این حال، فصل گذشته تعداد گل‌های او به ۲ گل کاهش یافت و نتوانست درخشش خود را تکرار کند. این بازیکن در دوران حضورش در تراکتور، با تغییر پست از هافبک دفاعی به مهاجم نوک، عملکردی قابل توجه داشت و توانست نظرها را به خود جلب کند. او حتی با پیراهن تراکتور توانست به تیم ملی راه پیدا کند و در جام ملت‌ها نیز حضور داشته باشد.

در دوران حضورش در پرسپولیس، اسدی ۴ گل به ثمر رساند و در مجموع دو دوره حضور در تراکتور، ۱۶ گل برای این تیم به ثمر رسانده است.

با وجود شایعاتی مبنی بر احتمال بازگشت او به پرسپولیس، در نهایت گل‌گهر مقصد جدید این بازیکن شد. اسدی پس از سیاوش یزدانی، دومین خرید بزرگ گل‌گهر از سپاهان محسوب می‌شود و پیوستن او می‌تواند به طور قابل توجهی خط حمله تیم مهدی تارتار را تقویت کند و به عنوان یک برگ برنده مهم برای سرمربی این تیم در فصل آینده به شمار آید. در حال حاضر، رضا جعفری و بنیامین علیپور، دیگر مهاجمان گل‌گهر در فصل آینده خواهند بود.

 بودن یا نبودن؛ مساله پرسپولیس با درویش!

شعار علیه درویش تبدیل به موتیف بازی های پرسپولیس شده و هزینه ماندن مدیرعامل هر روز بیشتر از قبل می شود.

معمولا هر کس به دو تیم بزرگ استقلال و پرسپولیس می‌آید، مدعی است که از بچگی طرفدار این تیم بوده اما درعمل مشخص می‌شود چه کسی واقعاً تیمش را دوست دارد و چه کسی صرفاً از این شعار به عنوان ابزار استفاده می‌کند. چه بسیار بازیکنانی که به راحتی بین دو تیم جابجا شده‌اند و چه بسیار مدیرانی که  درعمل، کاملاً برعکس شعارهایشان رفتار می‌کنند.

این یک حقیقت پذیرفته در تمام دنیا و همه تخصص‌هاست که عمل افراد مهم و ملاک است نه حرف‌هایشان. از سوی دیگر با همین قاطعیت این را نیز همه قبول دارند که منافع تیمی و یک مجموعه نسبت به منفعت یک شخص ارجحیت دارد.

هرگز در فوتبال نمی‌بینید که یک تیم را قربانی یک نفر کنند. به خاطر یک مربی یا یک بازیکن، نظم تیمی به هم بریزد و چنین تیمی اساساً رنگ موفقیت نخواهد دید. حالا نگاه کنید به پرسپولیس و رضا درویش که در موقعیتی این چنینی قرار گرفته‌اند.

باید خود درویش تصمیم بگیرد 

به شهادت آرشیو، بارها نسبت به پدیده شوم تجمع مقابل باشگاه نوشته و هشدار داده‌ایم. اینکه فضای مجازی نباید ملاکی برای تصمیم گیری باشد اما وقتی یک اتفاق، همیشه و هر هفته و هر بار در هر ورزشگاه تکرار می‌شود، دیگر یک اتفاق نیست. بلکه یک پدیده است که باید آن را بررسی کرد.

رضا درویش از زمستان ۱۴۰۰ تا امروز در پرسپولیس مدیریت کرده و در این مدت جام‌ها و افتخارات فراوانی آورده است. در زمان کار او اتفاقاتی که خارج از محدوده قدرت او بود، افتاد که ضررش به او و پرسپولیس رسید. مثل همین رفتن کارتال یا استعفای گل محمدی یا رفتن اوسمار.

البته که درویش هم در دوران مدیریتش مثل هر انسان دیگری اشتباه داشته و اینجا قرار نیست قضاوت کنیم که حق با کیست. اینجا مسئله هوادارانی است که در هر مسابقه لیگ برتر و با هر نتیجه پرسپولیس –چه ببرد چه مساوی کند یا ببازد- شعار حیا کن رها کن سر می‌دهند و خطاب آنها فقط شخص درویش است.

اینجا باید خود درویش تصمیم بگیرد. او به اندازه کافی برای حل این معضل فرصت داشته و حالا به مرحله‌ای رسیده که باید بین خودش و آرامش پرسپولیس یکی را انتخاب کند. ادامه این مسیر به هدف خوب و ساحل آرامش منتهی نخواهد شد و در صورت ادامه این روند، پرسپولیس هرگز نمی‌تواند با مدعیان قهرمانی رقابت کند.

حالا درویش که همواره می‌گوید عاشق پرسپولیس است، باید تصمیم بگیرد. گاهی رفتن بهتر از ماندن کمک می‌کند. فاصله بین حرف تا عمل بسیار زیاد است و با عمل آدم‌هاست که می‌شود روی حرف‌هایشان قضاوت کرد. اینکه بماند و عاملی باشد که هر هفته در ورزشگاه‌ها برای پرسپولیس حاشیه درست شود یا اینکه برود تا به تیم محبوبش لطمه‌ای وارد نشود.

درویش در تمام این چهار سال تلاش می‌کرد با آمدن و رفتن آدم‌ها و تصمیماتی که در مورد دیگران می گرفت، به پرسپولیس کمک و تیم را به موفقیت برساند. حالا باید در مورد ماندن یا رفتن رضا درویش تصمیم بگیرد!