|
کدخبر: 108338 سجاد صفری

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در گفت‌وگو با گسترش نیوز:

مشکلات شهروندان تهرانی را نباید نادیده گرفت

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران، گفت: : پنجاه سال پیش، کار کودک یک واقعیت بود ولی مسئله نبود، چه بسا که کودکی، تعریف همگانی و حساسیت امروز را نداشت و کودکان در بافت خویشاوندی، کار می‌کردند. امروز کار کودک مسئله‌ی ممنوع است.

جامعه مشکلات شهروندان تهرانی را نباید نادیده گرفت

شهر تهران با مشکلات عدیده‌ای در زمینه مسائل فرهنگی روبه‌رو است و تاکنون شورای شهر تهران در راستای بهبود فضای فرهنگی پایتخت کارهای سازنده‌ای انجام داده است. برای آشنایی با مشکلات فرهنگی پایتخت و اقدامات شورای شهر در این خصوص با عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران به گفت‌وگو پرداخته‌ایم که مشروح آن به شرح ذیل است:

الهام فخاری در گفت‌وگو با خبرنگار گسترش نیوز در پاسخ به این پرسش که شورای شهر در دوره پنجم، در زمینه برنامه‌های فرهنگی چه کارهایی انجام داده است، اظهارکرد: از جمله کارهای نظارتی کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر ارزیابی و سنجش فراگیری و اثربخشی برنامه‌های فرهنگی شهرداری تهران است که از سوی کمیته‌های اجتماعی، هنر و نظرات بر الگوی شهر دوستدار کودک انجام شد.

وی افزود: برای نمونه ارزیابی فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران در نوروز ۹۸ با همکاری اعضای کمیته اجتماعی و مرکز مطالعات شهرداری تهران صورت گرفت و گزارش شد.

فخاری

این عضو شورای شهر تهران، تصریح کرد: پایش بهبود کارایی، فراگیری و اثربخشی برنامه هایی که برای مردم انجام می‌شود یکی از وظایف نظارتی اصلی در شورا و از سوی نمایندگان مردم است. در این زمینه نظرسنجی از خود شهروندان هم انجام شده است و نتیجه ی این کار در گزارش مفصلی تدوین و در صحن شورای شهر هم از سوی رئیس کمیته اجتماعی، گزارش شده است.

فخاری تاکید کرد: هم چنین یک کار ارزیابی مهم دیگر، ارزیابی و سنجش اثربخشی برنامه‌های استقبال از مهر بوده است که در این زمینه هم برای بهبود عملکرد در سال‌های آینده، نظر شهروندان و متخصصان ارزیابی و گزارشی در این زمینه تدوین شده است. در واقع کار شورا و کمیته اجتماعی، تلاش برای فراگیرتر شدن برنامه‌ها، دسترس‌پذیربودن برای گروه‌های اجتماعی گوناگون، بهبود اثربخشی برنامه‌های فرهنگی شهرداری و افزایش رضایت‌مندی شهروندان است که خوشبختانه در این زمینه کارهای چشمگیر و منظمی انجام شده است.

 وی در ادامه، بیان کرد: همچنین ارزیابی خدمات اجتماعی با تاکید بر عدالت در شهر انجام شده و یکی دیگر از کارهای نظارتی و ارزیابی هم تدونی بسته، شاخص‌ها و ابزارهای سنجشی ارزیابی وضعیت و خدمات اتاق‌های مادر و کودک شهداری تهران در پایانه‌ها، ایستگاه‌های مترو و فضاهای همگانی و چگونگی گسترش به فضاهای گروهی خصوصی بوده‌ است.

 کاستی‌های برنامه‌های فرهنگی شهر تهران

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در پاسخ به این پرسش که ضعف‌های فرهنگی شهر تهران مربوط به کدام بخش است، گفت: به طور کلی یکی از کاستی‌های برنامه‌های فرهنگی شهر تهران، کاستی در دسترس‌پذیری همه‌ی گروه‌ها و قشرها و نبود باهم‌بودن اجتماعی، جامعه‌زدودگی کوچه و خیابان‌ها است.

فخاری افزود: مردم در شهر یا در عبود یا در خرید یا در کار و یا در خانه به‌سر می‌برند، باهم‌بودن مردم کم‌رنگ شده است. این یکی از مسئله‌هایی است که در کمیته‌های هنر، نظارت بر شهر دوستدار کودک و اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران همواره مورد توجه بوده است و در برنامه‌های نوروز هم تذکری در این زمینه داشتیم چون اطلاع‌رسانی و سوگیری برنامه‌ها به‌گونه‌ای بود که درصد و شمار زیادی از شهروندان را در برنگرفت هرچند در مقایسه با گذشته، بهتر بود.

وی تصریح کرد: پراکندگی برنامه‌های اجتماعی در شهر باید به گونه‌ای باشد که همه‌ی شهروندان دسترسی برابر برای بهره‌مندی از برنامه‌ها را داشته باشند و برنامه‌ها متناسب با شرایط مردم مناطق برنامه‌ریزی شوند و تنها سرگرمی هدف نباشد و چگونگی و محتوای برنامه‌ها که کارکرد آموزش غیررسمی و تعریف ذائقه فرهنگی دارند باید مورد توجه باشد.

این عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران، بیان کرد: کار به پیمانکاری‌های دم‌دستی فروکاسته نشود و هم چنین خواسته و نیازهای گروه‌های گوناگون شهروندان مورد توجه باشد. یکی دیگر از کاستی‌های برنامه‌های فرهنگی شهر تهران که بارها از سوی کمیته اجتماعی پیگیری شده است توجه کم به سواد و مهارت‌های بهداشت روان و سلامت اجتماعی شهروندان است.

فخاری افزود: بهداشت روان در کلان‌شهرها از جمله شهر تهران مسئله‌ای کلیدی است. تنیدگی و افسردگی را نباید در تهران نادیده گرفت و این ماه‌ها هم که بحران کرونا با فشارهای اقتصادی و به‌هم ریختگی کسب و کارها همزمان شده است بهداشت و درمان‌های روان‌شناختی، باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.

این عضو شورای شهر تهران، افزود: اکنون با پیگیری و پیشنهاد کمیته اجتماعی، تفاهمنامه‌ای میان سازمان نظام مشاوره و روان‌شناسی کشور و شهرداری تهران تنظیم شده است که به همکاری‌ها سمت و سوی سازنده‌تری می‌دهد و به‌کارگیری همکاری نهادهای تخصصی مرجع را برای از میان‌برداشتن دشواری‌ها و حل مسئله‌ها را به انجام می‌رساند.

فخاری تاکید کرد: در زمینه‌ی فرهنگی کار کودک و کودکان کار نیز آنچه مهم است حساس‌سازی شهروندان، تنظیم فرآیندهای پایش مردمی و همکاری میان مردم و دستگاه‌ها، آگاهی از حقوق کودکان و نوجوانان و حق مردم به شهر، به‌کارگیری ایده‌ها و توان نسل جوان در قالب نیروهای داوطلب همکار اجتماعی و پرداختن به بازگشت بازی و آموزش و باهم‌ بودن نسل‌ها و کودکان در فضاهای همگانی محله‌ها و شهر است.

وی در ادامه، بیان کرد: تلاش شده است از بیلبوردها، مترو، اتوبوس رانی و... برای آگاهی‌رسانی درباره‌ی کار کودک و چگونگی پرداختن به کودکان کار استفاده شود. بهداشت روانی دیگران، کودکان، سالمندان و افراد کم‌برخوردار مسئله همه باید باشد. برای یاری خانواده‌های دچار مشکل اقتصادی باید همه‌ ما در کنار هم، کنش شهروندی اثرگذار در یک سامانه‌ی شهری کارا و البته برنامه‌ی حاکمیتی موثر برای فقرزدایی و توزیع عادلانه خدمات و فرصت‌ها داشته باشیم تا بتوانیم بر حاشیه‌های برخواسته از نابرابری و فقر و دشواری اقتصادی غلبه کرد.

کار کودک یک مسئله است

عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در پایان با اشاره به نقش رسانه‌ها در جامعه، اظهارکرد: رسانه، پل تعاملی میان شهروندان و نمایندگان آنها (اعضای شورای شهر) هستند. پیگیری حقوق و درخواست‌های مردم و پایش روند کار نمایندگان با ابزار و نگاه تیزبین رسانه‌های مستقل شدنی است.

فخاری افزود: ما برای دگرگون‌کردن روندهای رسوبی دیرپا، نیاز به همکاری، باورمندی و پایداری برای بهبود وضعیت داریم. با هر گرایشی، مسئله مشترک همه‌ی ما بهبود زندگی کودکان و نوجوانان در ایران و تهران است.

این عضو شورای تهران، بیان کرد: برای بهبود اوضاع، باید بر پیچ و خم‌ها، تاریکی‌ها، سودهای پیدا و پنهان، و آشفتگی‌ها غلبه کرد که از مهم‌ترین ستون‌های این روند نهادهای انتخابی شهری و روستایی، نهادهای مردمی و رسانه‌ها هستند.

فخاری در پایان، بیان کرد: پنجاه سال پیش، کار کودک یک واقعیت بود ولی مسئله نبود، چه بسا که کودکی، تعریف همگانی و حساسیت امروز را نداشت و کودکان در بافت خویشاوندی، کار می‌کردند. امروز کار کودک مسئله‌ی ممنوع است و برای کاستن از کار کودک در بافت ناآشنا و حتی کارگاه‌های خویشاوندی هم‌پیمانان و کنش‌گران موثرتری داریم. این یک بهبود اجتماعی است گرچه شرایط جامعه دشوارتر به‌نظر می‌رسد.

ارسال نظر

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    سایر رسانه ها